تصویربرداری بهتر از چشم با کمک دستگاه رباتیک

گروه علمی: مهندسان و چشم پزشکان دانشگاه دوک آمریکا یک ابزار تصویربرداری رباتیک ایجاد کرده‌اند که می‌تواند به طور خودکار چشم‌های بیماران را اسکن کرده و حضور نشانگر بیماری‌های مختلف چشم را تشخیص دهد. این ابزار جدید که ترکیبی از یک اسکنر تصویربرداری با یک بازوی رباتیک است، می‌تواند به طور خودکار و در کمتر […]

گروه علمی: مهندسان و چشم پزشکان دانشگاه دوک آمریکا یک ابزار تصویربرداری رباتیک ایجاد کرده‌اند که می‌تواند به طور خودکار چشم‌های بیماران را اسکن کرده و حضور نشانگر بیماری‌های مختلف چشم را تشخیص دهد. این ابزار جدید که ترکیبی از یک اسکنر تصویربرداری با یک بازوی رباتیک است، می‌تواند به طور خودکار و در کمتر از یک دقیقه چشم‌های بیمار را ردیابی و تصویربرداری کرده و تصاویری با وضوح بالا مانند تصاویر اسکنرهای موجود در کلینیک‌‎های تخصصی چشم ایجاد کند.

پزشکان و محققان از روش مقطع‌نگاری همدوسی اپتیکی برای تشخیص بیماری‌های مختلف چشم از جمله آب سیاه، رتینوپاتی دیابتی و دژنراسیون ماکولا ناشی از افزایش سن استفاده می‌کنند، اما در این روش از سیستم‌های رومیزی بزرگی استفاده می‌شود که تنها افراد آموزش دیده و ماهر می‌توانند از آنها برای گرفتن چندین تصویر از چشم استفاده کنند و طی آن هم بیماران باید سر و چانه خود را محکم در جای مخصوص قرار داده و به منظور تصویربرداری صحیح سر خود را تکان ندهند که این موضوع کمی برای افراد دشوار است.

اما به گفته محققان دانشگاه دوک دستگاهی که آنها توسعه داده‌اند، به طور خودکار این کار را انجام می‌دهد و برای کار با آن نیاز به حضور افراد متخصص نیست و به راحتی می‌توان از آن در مکان‌هایی مانند مطب‌های بینایی سنجی، کلینیک‌های مراقبت‌های اولیه یا حتی بخش اورژانس استفاده کرد.

برای استفاده از اسکنر بیمار به دستگاه نزدیک می‌شود و در مقابل بازوی رباتیک می‌ایستد. دوربین‌های سه بعدی که در سمت چپ و راست ربات قرار دارند، در یافتن بیمار به ربات کمک می‌کنند و دوربین‌های کوچکتر تعبیه شده بر روی بازوی رباتیک نیز چشم فرد را جستجو می‌کنند تا اسکنر را دقیقا مقابل آن قرار دهند. این سیستم قادر است هم ماکولا و هم قرنیه را به طور کامل اسکن کند.اسکن هر چشم توسط این سیستم رباتیک کمتر از ۱۰ ثانیه طول می‌کشد و کل فرآیند در کمتر از ۵۰ ثانیه به پایان می‌رسد.سیستم رباتیک مذکور بسیار ایمن است و از آنجا که بیمار تماس فیزیکی با سیستم ندارد، بنابراین استفاده از آن هیچ گونه نگرانی بهداشتی برای بیمار ایجاد نمی‌کند.