ماجرای گل به‌خودی محسن رضایی!

تلاش رضایی برای جذب مخاطب
رضایی را اکثریت به عنوان یک اصولگرا می‌شناسند و جالب اینکه اما در تمام این سال‌ها و تمام ادوار انتخابات تلاش داشته خود را کاندیدای مستقل و به‌دور از جناحین معرفی کند و حتی بعضا علیه اصولگرایی نیز اقدام کند. او البته در چهار ساله اخیر روش‌های متفاوتی را برای جذب مخاطب امتحان کرده است . نقش بازی کردن در قد و قامت اپوزیسیون دولت روحانی، یکی از این تلاش‌هاست، رضایی با علم به افکار عمومی منفی بعد از سال ۹۶ نسبت به حسن روحانی و تشدید شدن این ذهنیت نامطلوب‌، شدت و حدت بیشتری در مخالفت‌هایش با روحانی داشته است. البته ناگفته نماند او قبل از این هم‌، مثلا در فروردین ۹۶ در دومین مجمع ملی جبهه نیروهای انقلاب اسلامی، در لباس دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در پیامی ادامه دولت روحانی را برابر با تبدیل شدن ایران به سودان دوم توصیف کرده است. وی آن روز با صراحت بیان از هر تصمیم جبهه اصولگرای نیروهای انقلاب دفاع می‌کرد.
رضایی از ماجرای سیل تا پیشنهاد رفراندوم حسن روحانی همیشه علیه او می‌تاخت. عنوان دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز فرصت خوبی بود که او مخالفتش را با لوایح FATF و اعلام‌نظر کردن مجمع در مورد آن این‌گونه توصیف کند که «عدم‌نظر مجمع در‌باره این لوایح به معنای رد آنهاست». در حالی که تا پیش از این برخی از حقوقدانان تلاش داشته‌اند اینگونه بیان کنند که به دلیل فقدان نظر مجمع‌، به نوعی این لایحه اختلافی مجلس و دولت با شورای نگهبان می‌تواند تصویب شده هم به شمار آید؛ این رضایی بود که حجت را بر آنها تمام کرد .
رضایی علیه اصولگرایان
رضایی از سویی نیز خود را مستقل از اصولگرایی و جناح راست معرفی می‌کند و بعضا با اظهاراتی علیه جــریان راســت می‌خواهد در واقع مخالفان اصولگرایان را در کنـار مخالفان دولت روحانی به سمــت خــود جلب کند. او این مــوضوع را بارها به اشکال مختلف نشان داده است؛ اینکه تا می‌تواند از جریان راست، خود را رهایی بخشد. کم نبوده‌اند اظهاراتی که نشان می‌داد رضایی در بزنگاه‌های تاریخی می‌خواهد خود را از اصولگرایی به دور بداند. نشان به آن نشان که روزی هم گفته بود جناح اصولگرایی در روزهای آخر عمر خود قرار دارد.
گل به خودی‌های محسن
رضایی را اگر نه اصولگرا بدانیم، نه اصلاح‌طلب و نه پیرو جریان اعتدالی، شاید او را بتوان یکی از گزینه‌های نظامی انتخابات بر‌شمرد. نظامی‌ای که البته به واسطه اظهارات اخیرش در حوزه‌های نظامی امنیتی دچار حواشی بسیاری شده و چه‌بسا نشان داده نمی‌توان او را شخص مناسبی دراین عرصه دانست. مثلا یکی از بحث‌برانگیزترین گفته‌های محسن رضایی این بوده که عملیات کربلای ۴ را عملیات فریب می‌داند. فریب خواندن شکست بزرگ عملیات کربلای ۴، برای او گران تمام شد. عملیات کربلای ۴، در سوم دی ۱۳۶۵ و با تصرف شهر بصره آغاز شد؛ اما نتیجه آن شکست و شهادت بسیاری از رزمندگان بود و به دلیل لو رفتن عملیات از قبل، تنها پس از یک شبانه‌روز متوقف شد. او از فرماندهان آن عملیات است. رضایی در قد و قامت دبیری مجمع و یک شخصیت نظامی، از گروگانگیری آمریکایی‌ها برای کسب در‌آمد هم گفته است، مثلا اظهار داشته است‌: «اگر آمریکایی‌ها بخواهند به ایران چشم بد داشته باشند، مطمئن باشند ما در هفته اول حداقل ۱۰۰۰ آمریکایی را اسیر می‌گیریم و آن موقع برای آزاد کردن هر یک از آنها باید چند میلیارد دلار بدهند. آن موقع مشکل اقتصادی ما نیز ممکن است حل شود.» از اظهارات بحث‌برانگیز دیگری که به وی نسبت داده می‌شود، مطرح شدن موضوع ایران بزرگ و مساله پیوستن ۱۵ کشور همسایه به ایران است.
او اخیرا اظهار داشته نگرانی غربی‌ها از آن ۱۵ کشوری است که در همسایگی ما قرار دارند. آنها از تشکیل ایران بزرگ ولو از لحاظ اقتصادی می‌ترسند؛ اظهاراتی که می‌توانست چالش‌های جدی برای کشور بیافریند. این بار اما رضایی در فیلمی ویدئویی فوتیال بازی می‌کند و گل می‌زند. او واقعا در زمین انتخابات ریاست‌جمهوری هم پر‌تلاش است و همه کاری می‌کند تا مثل فیلم اخیر گلزنی کند اما مشکل اینجاست که تا اینجای کار به‌رغم همه این کارها گل به خودی‌های محسن رضایی بیشتر به چشم آمده است؛ حتی در این فیلم آخر فوتبالی .