نگرانی از رای ندادن مردم در انتخابات
گروه سیاسی: روزنامه «جوان» نوشت:مشارکت حداقلی با هدف مشروعیتزدایی از جمهوری اسلامی ایران است؛ هدفی که در صورت تحقق میتواند پشتوانه مردمی دولت آینده و مهمتر از آن نظام اسلامی را تضعیف کند و حتی قدرت چانه زنی را در عرصههای بینالمللی و منطقهای به صورت ویژه کاهش دهد، به خصوص آنکه یکی از مباحث […]
گروه سیاسی: روزنامه «جوان» نوشت:مشارکت حداقلی با هدف مشروعیتزدایی از جمهوری اسلامی ایران است؛ هدفی که در صورت تحقق میتواند پشتوانه مردمی دولت آینده و مهمتر از آن نظام اسلامی را تضعیف کند و حتی قدرت چانه زنی را در عرصههای بینالمللی و منطقهای به صورت ویژه کاهش دهد، به خصوص آنکه یکی از مباحث مورد نظر در دولت آینده بحث مذاکرت هستهای است که همچنان کلاف سردرگم آن باقی است و امریکاییها و اروپا علاقه فراوانی برای پیوند زدن آن با موضوعات موشکی و منطقهای نیز دارند.
مهمتر اینکه مشارکت حداقلی، وزانت سیاسی و اجتماعی نظام اسلامی را که طی ۴۲سال گذشته انتخابات آن با مشارکتهای مطلوب برگزار شده است، کاهش میدهد و این میتواند آغازی برای افزایش فشارهای اقتصادی و بینالمللی بر ایران با هدف تشدید و گسترش نارضایتیهای عمومی با هدف براندازی و فروپاشی باشد.
هدف دلخواه دیگر غرب در انتخابات ایران، موازی با تلاش برای ثبت مشارکت حداقلی در انتخابات ایران، روی کار آمدن افرادی خاص با روحیات و دیدگاههای نشانهدار است.
تجربه نشان داده است برخی از رؤسای جمهور ایران میتوانند تا حدودی برخی خطوط قرمز نظام را در عرصه سیاست خارجی جابهجا و اولویتهای جریانی و سیاسی خود را جایگزین اولویتهای نظام کنند و امریکاییها با درک این مسئله تمایل دارند فردی روی کار بیاید که توانایی قبحشکنی و ساختارشکنی در عرصه سیاست خارجی را داشته باشد و مسیر استانداردسازی را میسر کند.
مهمتر اینکه مشارکت حداقلی، وزانت سیاسی و اجتماعی نظام اسلامی را که طی ۴۲سال گذشته انتخابات آن با مشارکتهای مطلوب برگزار شده است، کاهش میدهد و این میتواند آغازی برای افزایش فشارهای اقتصادی و بینالمللی بر ایران با هدف تشدید و گسترش نارضایتیهای عمومی با هدف براندازی و فروپاشی باشد.
هدف دلخواه دیگر غرب در انتخابات ایران، موازی با تلاش برای ثبت مشارکت حداقلی در انتخابات ایران، روی کار آمدن افرادی خاص با روحیات و دیدگاههای نشانهدار است.
تجربه نشان داده است برخی از رؤسای جمهور ایران میتوانند تا حدودی برخی خطوط قرمز نظام را در عرصه سیاست خارجی جابهجا و اولویتهای جریانی و سیاسی خود را جایگزین اولویتهای نظام کنند و امریکاییها با درک این مسئله تمایل دارند فردی روی کار بیاید که توانایی قبحشکنی و ساختارشکنی در عرصه سیاست خارجی را داشته باشد و مسیر استانداردسازی را میسر کند.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰