آیا در واکسن‌های کرونا «آهن» وجود دارد؟

گروه جامعه: رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد ملی مقابله با کرونا درباره شبهه‌افکنی در خصوص وجود فلزات در واکسن های کرونا پاسخ داده است.حمید سوری، استاد اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و رئیس کمیته  اپیدمیولوژی ستاد ملی مقابله با کرونا در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است به شبهه افکنی پیرامون وجود فلزات در واکسن کرونا پاسخ داده است.

در این یادداشت آمده است:خبرهای عجیب و غریب در مورد واکسن تمامی ندارد.در مورد این کلیپ یا کلیپ‌هایی که آهن ربا را روی پوست می‌گذارند و نمی‌افتد چند نکته قابل توضیح است:
۱- آهن ربا همان‌طور که از اسمش پیداست آهن را جذب می‌کند و هیچکدام از واکسن‌های موجود تولید شده اصلا آهن در ترکیب خود ندارند. 
۲- برای اینکه حداقل چنین جذبی صورت بگیرد حدود یک گرم  آهن نیکل یا کبالت  لازم است تا از زیر پوست یا داخل عضله بتواند این جذب صورت بگیرد.
۳- از مجموع فلزات، مقدار بسیار بسیار ناچیزی از ترکیبات آلومینیوم وجود دارد که آن هم به هر مقدار جذب آهن ربا نمی‌شود.
۴- مقداری حتی کم آهن در بدن انسان وجود دارد که می‌تواند آهن ربا را جذب کند.
۵- برخی افراد بدنشان می‌تواند تا حدودی فلزات به خصوص آهن را به خود جذب کند که ربطی به واکسن ندارد. شما قبل از آمدن واکسن هم می‌توانستید از این کلیپ‌ها در اینترنت  ببینید.
۶- بنده خودم آهن ربای کوچکی را به عضله دلتویید هردو بازو نزدیک کردم که بدون این که واکسنی تزریق کرده باشم از دو  بازو آهن ربا به پوست چسبید.
۷- گاه چسبیدن فلزات ناشی از رطوبت بدن یا شیب بدن دارد و آهن ربایی در بدن وجود ندارد.
در تهیه آهن ربا باید ویژگی‌های آن را شناخت.

وقتی که ماده‌ای در یک میدان مغناطیسی خارجی قرار می‌گیرد پس از حذف میدان خارجی، مقداری از مغناطیس خود را حفظ می‌کند. به این مغناطیس باقیمانده در ماده، پسماند مغناطیسی گفته می‌شود. هرچه پسماند بزرگتر باشد آهنربا قوی‌تر است. حرکت الکترون‌ها می‌توانند باعث مغناطیس شوند.البته چیزی هم بنام مغناطیس بدن انسان داریم. مغناطیس انسانی به توانایی مورد ادعای برخی از اشخاص اطلاق می‌شود که در آن، اجسام به پوست بدن آنها جذب می‌شود. به افرادی که به گفته خودشان دارای چنین توانایی هستند، آهن‌ربای انسانی گفته می‌شود.

هر چند اکثر این افراد، قادر هستند اجسام فلزی را به پوست خود بچسبانند؛ با این حال علاوه بر فلز، اجسامی از جنس‌های گوناگون شیشه، چوب و پلاستیک نیز امکانِ چسبیدن به پوستِ این افراد را دارد. افزون بر این، اجسامی بدون خواص فرومغناطیس همچون برنج و آلومینیم نیز چنین قابلیتی دارند.