تکلیف ایران در تعامل با جهان و دولت سیزدهم

 گروه سیاسی: روزنامه جهان صنعت نوشت: روز گذشته عیسی کلانتری از باسابقه‌ترین مدیران اجرایی ایران که حالا معاون رییس‌جمهور در محیط‌زیست است اطلاعات ناراحت‌کننده‌ای از وضعیت ایران ارائه داد. وی درباره وضعیت معاهده آب و هوایی پاریس نیز توضیح داد: این معاهده بین مجلس و شورای نگهبان گیر کرده است. ما چندین بار تقاضا کردیم که به این مساله رسیدگی شود، اما هنوز به جایی نرسیده است. با این صحبت‌های عیسی کلانتری معلوم می‌شود به دلایل سیاسی یا کارشناسی ایران در پیوستن یا نپیوستن به یک توافقنامه و معاهده بین‌المللی یکی از مهم‌ترین مسائل این روز‌های جهان تردید دارد.ایران در داستان حالا بسیار مشهورشده پیوستن یا نپیوستن به پیمان پولی و بانکی نامدار FATF نیز گرفتار شده است. در حال حاضر بیش از دو سال است دولت اصرار دارد که ایران برای هموار کردن دادوستد باید عضویت FATF را قبول کند و مجمع تشخیص مصلحت نظام این را قبول نمی‌کند.مخالفان پیوستن ایران می‌گویند این نهاد زیرمجموعه تظلم جهانی است که زیر سلطه آمریکاست و در صورتی که ایران عضویت آن را قبول کند اطلاعات مهمی به آمریکا داده می‌شود.
از سوی دیگر این روز‌ها بیش از هر زمان دیگری در مقوله پرونده هسته‌ای با آژانس بین‌المللی اتمی و نیز با غرب اختلاف‌نظر داریم و به همین دلیل زیر تیغ تحریم قرار داریم. شاید برخی بگویند ایران در این باره فقط با آمریکا اختلاف دیدگاه دارد، اما یادمان باشد آمریکا رهبر کشور‌های غربی است. اختلاف دیدگاه ایران در مقوله انتخاب روسای فدراسیون‌های ورزشی مثل جودو و نیز فوتبال نشان می‌دهد مسائل حل نشده ایران با جهان پرشمار است. واقعیت این است که در همه ده‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی و براساس دیدگاه انقلابیون پیروز بر رژیم گذشته ایران به جهان نگاهی ویژه داشته و دارد. بسیاری از کسانی که در دهه ۱۳۶۰ به دبستان یا دبیرستان می‌رفتند یادشان می‌آید که هر روز پیش از رفتن به کلاس درس در صف‌های منظم شعار مرگ بر آمریکا، مرگ بر انگلیس، مرگ بر شوروی سر می‌دادند. نگاه ویژه نظام سیاسی جمهوری اسلامی به جهان پیامدهایش را بر کسب‌وکار و زندگی ایران به ویژه اقتصاد بر جای گذاشته است. به طور مثال در داستان نفت و گاز که ایران به مرور از صحنه بازی خارج شده است یا در داستان خوداتکایی در تولید که منابع ایران به طور ناکارآمد به مصرف رسیده است یا در داستان تجارت خارجی که در چنگ چینی‌ها اسیر شده‌ایم از پیامد‌های قابل اعتنای نوع نگاه به جهان است. شاید در دولت سیزدهم بتوان برای این معضل راهی پیدا کرد.