افزایش شمار کودکان کار در جهان

گروه جامعه: گزارش مشترک سازمان بین‌المللی کار و صندوق کودکان سازمان ملل – یونیسف – با هشدار در مورد افزایش شمار کودکان کار در کشورهای فقیر جهان از نهادهای بین‌المللی و دولت‌ها خواسته در برنامه‌هایی سرمایه‌گذاری کنند که کودکان را از نیروی کار خارج کرده و به مدرسه برمی‌گرداند.
این نهادها همچنین خواستار برنامه‌های اجتماعی موثری شده‌اند که در درجه اول خانواده‌ها را از نیاز به کار کودکان بی‌نیاز کند.این گزارش که در آستانه ۱۲ ژوئن یعنی روز جهانی مبارزه با کار کودکان منتشر شده، هشدار می‌دهد که روند پیشرفت‌ ۲۰ سال گذشته در زمینه کاهش کار کودکان در سال گذشته متوقف شد و جهتی افزایشی یافت.این افزایش به خصوص شامل کودکان در سنین ۵ تا ۱۱ سالگی است که کمی بیش از نیمی از کل رقم جهانی کودکان را تشکیل می‌دهد.همچنین افراد ۵ تا ۱۷ ساله که به کارهای خطرناک و زیانبار برای سلامتی ‌آنان اشتغال دارند با افزایش ۶.۵ میلیون نفر نسبت به سال ۲۰۱۶ حالا به ۷۹ میلیون نفر رسیده است.مدیرکل سازمان بین‌المللی کار گفته است که “برآوردهای جدید زنگ هشداری است در این مورد که نمی‌توانیم کنار بایستیم و شاهد باشیم که نسل جدیدی از کودکان در معرض خطر قرار می‌گیرند. “
بر اساس این گزارش، در کشورهای زیر صحرای آفریقا رشد جمعیت، بحران‌های مکرر، فقر شدید و اقدامات ناکافی در زمینه حمایت اجتماعی باعث شده که در طی چهار سال گذشته ۱۶.۶ میلیون نفر به جمعیت کودکان کار اضافه شود.همچنین، شیوع ویروس کرونا پیشرفت‌های به دست آمده در آسیا و کشورهای اقیانوس آرام و آمریکای لاتین و مناطق کارائیب را به خطر انداخته است.
این گزارش برای معکوس کردن روند افزایش کودکان کار خواستار حمایت اجتماعی کافی از جمله کمک هزینه اولاد، افزایش بودجه آموزش و پرورش با کیفیت و بازگشت همه کودکان به مدرسه شده است.به خصوص بهبود معیشت خانواده‌های روستایی برای کاهش شمار کودکان کار اهمیت دارد. این گزارش می‌افزاید که ۷۰ درصد از کودکان کار در بخش کشاورزی، ۲۰ درصد در بخش خدمات و ۱۰ درصد در بخش صنعت به کار گمارده شده‌اند.تقریباً ۲۸ درصد از کودکان کار ۵ تا ۱۱ ساله و ۳۵ درصد از کودکان کار ۱۲ تا ۱۴ ساله به مدرسه نمی‌روند.در تمام سنین، شمار پسران در آمار کودکان کار بیش از دختران است اما اگر کار در داخل خانه منظور شود، اختلاف جنستیی کاهش می‌یابد.کودکان در مناطق روستایی ۱۴ درصد کل کودکان را تشکیل می‌دهند که بیش از ۵ درصد در مناطق شهری است.