جمعیت میلیونی پیاده روی اربعین، راه را نه به پای بلکه به دل می‌پیمایند/

عشق روانه ات کند گر چه چنین پیاده‌ای!

مشق عاشقی برای عاشقان اباعبدالله(ع) که هر سال به عشق اربعین با پای پیاده به سمت کربلا حرکت می‌کنند، سرخط دیگری دارد و دانش آموزان این کلاس معنوی زنگ عاشقی و دلدادگی را بیش از سایر زنگ خوش می‌پندارند. زائران این دیار تعلقات و مادیات و راحتی را رها کرده و با پای دل، قدم در مسیری رویایی و عاشقانه می‌نهند. اینان آسمان دلشان بی تاب رویت خورشید عالم تاب و طلوع طلایی حرم شش گوشه حسین (ع) است و چشم هایشان نیز شستشوی بارگاه حضرت را انتظار می‌کشند.

به گزارش سایت کلمه به نقل از ندای کتول،جاده‌‌‌‌های خاکی و پا خورده شهر ها و روستا ها، کوچه‌‌‌‌های یکرنگی و صفای محلات، خیابان هایی را که صدای سنج و طبل ها را یادآور می‌شوند این روزها به یکدیگر متصل شده و شاهراهی خلق کرده که در آن دل ها، زبان ها، نژاد ها، قومیت ها و کشور ها و حتی مرزها یکی شده و جمعیتی عاشق و دلداده رو به سوی یک مقصد نه به پای تن، بلکه به پای دل در حرکتند… قیصر چه زیبا گفت مقصد بهانه است، راه مقصد است!

 

غایت عشق و دلدادگی و نهایت اخلاص و صفا را می‌توان در بین عشاق این راهپیمایی میلیونی مشاهده کرد و حیرت جهانیان از این اتحاد و دلبستگی و عظمت…

مشق عاشقی برای عاشقان اباعبدالله(ع) که هر سال به عشق اربعین با پای پیاده به سمت کربلا حرکت می‌کنند، سرخط دیگری دارد و دانش آموزان این کلاس معنوی زنگ عاشقی و دلدادگی را بیش از سایر زنگ خوش می‌پندارند. زائران این دیار تعلقات و مادیات و راحتی را رها کرده و با پای دل، قدم در مسیری رویایی و عاشقانه می‌نهند. اینان آسمان دلشان بی تاب رویت خورشید عالم تاب و طلوع طلایی حرم شش گوشه حسین (ع) است و چشم هایشان نیز شستشوی بارگاه حضرت را انتظار می‌کشند.

سن و سال در این مسیر معنی ندارد و حتی عدد نیز به حساب نمی‌آیند چرا که نوزاد شیر خواره و پیرمرد نود ساله هم در بین عشاق دیده می‌شوند.

سفید و سیاه، خرد و کلان، دهاتی و شهری، تحصیلکرده و بی سواد، زن و مرد، فوج فوج جمعیت در این مسیر ذهنت را به سوی واقعه ای تاریخی و آثار آن پرواز می‌دهد و دیوانه وار از خود می‌پرسی «این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست؟» ذهنت بال می‌گیرد و همه زوار را یکسان می‌بینی و همه را دوست و آشنای دیرین می‌پنداری… موکب‌‌‌‌های صمیمت و صفا، خدمت رسانی بدون ریا و یکرنگی زائران را نمی‌توان تا سال بعد و سال‌‌‌‌های بعد تر فراموش کرد و عده ای در بین راه حضور سال بعد را نیز با هم پیمان می‌بندند. عمود‌‌‌‌های کنار جاده، فاصله تا عمود عاشقی را نشان می‌دهند و به زائران نوید می‌دهند چقدر راه برای عاشقی و پیمودن مانده است. از هر عمود که می‌گذری بوی عاشقی بیشتر نیوش می‌شود و شوقی عاشقانه در وجودت شعله ور می‌شود تا گام هایت را محکم تر برداری و در زیر زمزمه می‌کنی که به حریم ملکوتی یار نزدیکتر شده ای و مدام با خود می‌گویی تا وصال چند عمود دیگر باقی مانده است؟

هر چند وصال این عشاق از گهواره مادر آغاز شده تا زمان آرمیدن در مرکب چوبین ادامه دارد چرا که قطرات شیر مادرانی که با اشک‌‌‌‌های روضه سرور و سالار شهیدان آمیخته است، وصال را مدت ها پیش رقم زده ولی دیدار طلایی حرم یار صفایی دیگر دارد.

عاشقی به امام بی سر اگر برای شیعیان نماد ارادت و اخلاص به ائمه و دین هدی است برای دشمنان صد البته مفاهیم دیگری دارد و اگر این پیاده روی رکورد‌‌‌‌های جهانی را شکسته است، در کنار آن هیمنه و عظمت آنان را به سخره گرفته و لرزه بر اندام آنهایی انداخته است که برای ایران و اسلام و شیعیان نقشه‌‌‌‌های کودکانه در سر داشتند!

رکورد شکنی این راهپمایی از جمله بزرگ‌ترین گردهمایی سالانه جهان، طولانی‌ترین راهپیمایی جهان، بزرگ‌ترین مراسم اطعام در دنیا، بزرگ‌ترین نماز جماعت جهان، بزرگ‌ترین مجمع کار داوطلبانه در دنیا، متکثرترین آیین مذهبی جهان بخشی از ابعاد این عاشقانه بزرگ شیعیان است که خواب‌‌‌‌های آرام دشمن را آشفته تر ساخته است تا جایی که به سانسور گسترده آن دست زده اند.

دشمنان نظام یادشان باشد ایمان و باور به نیروی اعتقادی و انقلابی نسلی آگاه رمز این همدلی است که از تو به یک اشاره از ما به سر دویدن را بار ها و بار ها تمرین کرده اند و منتظر کوچکترین خطای راهبردی دشمن هستند تا برای همیشته تاریخ تغییراتی در جغرافیای محاسباتی و سرزمین‌‌‌‌های اشغالی شان به وجود بیاورند!

راهپیمایی اربعین امسال هم همانند قیام عاشورا پیام‌‌‌‌های فراوانی داشت؛ باشد که دشمنان داخلی و خارجی نظام و آزادی خواهی معنی و مفهوم این پیام ها را درک کرده باشند!