ای نامه که می‌روی به سویش…

ارتباط یکی از مهم ترین ابزار انسان از ابتدای پیدایش تا کنون بوده است. پست و فعالیت‌های آن یکی از مراکزی است که قدمتی طولانی در جوامع بشری برای ایجاد ارتباط داشته و در واقع پست، کهن‏‌ترین و گسترده‏‌ترین نوع ابزار ارتباطی بین مردم یک کشور با ساکنان دیگر سرزمین‏‌ها و مناطق جهان است.

نهم اکتبر مصادف با ۱۷ مهر، روز جهانی پست نامگذاری شده و علت نامگذاری این روز، سالروز امضای قرارداد برن و تشکیل اتحادیه کل پست در «برن» سوئیس است.

اتحادیه جهانی پست نخستین انجمن در جهت همکاری بین کارکنان بخش پست و از موسسات تخصصی وابسته به سازمان ملل متحد است که با تصویب معاهده برن در سال ۱۸۷۴ تاسیس شد؛ در واقع اتحادیه جهانی پست از نظر قدمت و سابقه دومین سازمان بین‌المللی جهانی محسوب می‌شود.

اکنون بیش از ۱۷۰ کشور، عضویت این اتحادیه را دارند و ایران نیز در ۲۲ مهر ۱۲۵۶ شمسی(۱۳ سپتامبر ۱۸۷۷ میلادی)، به عنوان بیست و نهمین عضو، به این اتحادیه پیوست.

قدمت فعالیت پست در ایران

طبق اسناد به دست آمده، کوروش کبیر از سیستم های پیام رسان تحت عنوان چاپارخانه استفاده می کرد.

در سال ۱۲۹۷ هجری قمری ناصرالدین شاه دستور داد تا موسسه پست آن روز به وزارت تبدیل شود و اداره آن را به امین الملک، وزیر وظایف و رئیس دارالشوراء سپرد.

پس از صدارت امیرکبیر، تحولات تازه‌ای در پست کشور ایجاد گردید، فعالیت پستی کشورهای استعمارگر تعطیل شد و پیک های پست ایران، با نظم و نظامی تازه که امیرکبیر ایجاد کرده بود با سرعت و دقت بسیار، امور مرسولاتی را انجام می دادند.

امروز نیز پست جمهوری اسلامی ایران با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های روز به عنوان‌ سازمانی کهن ولی پرمخاطب همچنان مشغول فعالیت است.

نامه‌های نانوشته روی کاغذ در بازار داغ ارتباطات مجازی

مانیا خانمحمدی که بانوی دهه پنجاهی است، در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: یادم می‌آید زمانی که کودک بودم سر هر خیابان اصلی یک صندوق زرد رنگ بزرگ متعلق به اداره پست برای جمع آوری پاکت‌های نامه وجود داشت. آن روزها که هنوز فضای مجازی و موبایل نبود و ما هم مثل بیشتر خانواده‌ها تلفن ثابت نداشتیم، مادرم برای جویا شدن حال اقواممان که در شهرستان بودند، برایشان نامه می‌نوشت.

وی تصریح کرد: آن روزها من سواد خواندن و نوشتن نداشتم ولی برای خاله‌هایم نقاشی می‌کشیدم و مادرم آن را همراه برگه نامه در پاکت می‌گذاشت و بعد از تمبر زدن، با خوشحالی سر خیابان می‌رفتیم تا آن را در صندوق بیاندازیم، در واقع همیشه این کار بر عهده من بود و روی پنجه پا بلند می‌شدم تا دستم برای انداختن نامه به صندوق برسد.

این شهروند با یادآوری خاطرات شیرین دوران کودکی‌اش می‌گوید: راستش خیلی وقت است نامه ننوشته‌ام و با رونق گرفتن تلفن و ارتباطات در فضای مجازی، از این طریق با دوستان و خویشان در ارتباطیم ولی هنوز هم وقتی پستچی بسته‌های خرید اینترنتی را برایم می‌آورد، دلم برای روزهایی که پستچی زنگ در را می‌زد و نامه یا بسته‌ای از اقواممان که از شهرستان برایمان فرستاده بودند را تحویل می‌داد، تنگ می‌شود.

رضایت گیرنده؛ خستگی نامه‌رسان را به در می‌کند

شاهرخ شکری که کارمند بازنشسته اداره پست است و سابقه فعالیت در ادارات پست استان‌های تهران، گیلان و زنجان را طی مدت خدمت خود داشته، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اگر دوباره قرار باشد شغل انتخاب کنم، وارد اداره پست می‌شوم چون فعالیت‌های متنوعی دارد و در واقع با کار کردن در این اداره وقتی کار ارباب رجوع را راه می‌انداختم یا در دوره‌ای که در بخش توزیع به عنوان نامه‌رسان فعالیت داشتم، نامه و یا بسته را به مشتریان می‌رساندم، لبخند رضایت آنها خستگی کار را از تنم، به در می‌کرد.

وی با بیان اینکه فعالیت در بخش‌های مختلف اداره پست همه روزهایش خاطرات شیرین و به یاد ماندنی بودند، تصریح کرد: تلخی خاطرات فقط مربوط به زمانی بود که مشتریان نامهربانی می‌کردند و از پستچی انتظاری فراتر از وظایف قانونی داشتند و یا گیرنده‌هایی که با ترشرویی، توقع داشتند کاستی‌های فرستنده را ما جبران‌ کنیم در حالی که پست فقط واسطه بین گیرنده و فرستنده است.

این کارمند بازنشسته در خصوص خاطرات خوش خدمت در بخش‌های مختلف اداره پست می‌گوید: از جمله این خاطرات خوب مربوط به زمانی است که توزیع دفترچه ثبت نام برای دانشگاه‌ها توسط اداره پست انجام می‌شد و در باجه مسئول فروش دفترچه بودم، شوق و هیجان مراجعینی که برای تهیه دفترچه به اداره می‌آمدند، حس سرزندگی و امید به آینده به من می‌داد.

شکری به فعالیتش در دورانی که اداره پست کوپن توزیع می‌کرد اشاره کرد و با لبخند گفت: واقعا سر و کله زدن با برخی از سالمندانی که سواد خواندن و نوشتن نداشتند و نمی‌توانستند شماره‌های کالابرگ‌ها را تشخیص دهند، از دیگر خاطرات خوبم هستند، وقتی آنها را راهنمایی می‌کردم و گره‌ای از کارشان باز می‌کردم، حس خوبی داشتم.

ارسال بیش از ۵ میلیون مرسوله پستی در گیلان

محمدحسین هوشنگی، مدیرکل پست گیلان به ارسال بیش از پنج میلیون مرسوله پستی در سال جاری در گیلان اشاره و اظهار کرد: این میزان نسبت به مدت مشابه سال قبل تغییر چندانی نکرده است.

وی با بیان اینکه گیلان از استان های برتر کشور در زمینه وب سرویس استعلام الکترونیکی کدپستی است، خاطرنشان کرد: در طرح “جی نف ” یا نشانی استاندارد که در بخش کدپستی، کدیونیک یا امکان اختصاصی طول و عرض جغرافیائی مکان‌ها و سامانه یکپارچه سرویس تقسیم می‌شود، به دلیل همکاری نکردن برخی از دستگاه ها در فراهم کردن زیرساخت ها خلاءهایی وجود داشت که اداره کل پست گیلان با تعامل شهرداری های استان توانست این خلاء را پر کند.

مدیرکل پست گیلان در خصوص سرویس احراز نشانی، با بیان اینکه همه فرآیندهای مربوط به احراز نشانی، الکترونیکی بوده و مستند فیزیکی ارائه و یا اخذ نمی‌شود، افزود: گیلان دارای یکی از بزرگترین پایگاه اطلاعات مکانی در کشور است و افراد متقاضی برای اخد آن نیازی به مراجعه ندارند و از طریق سامانه می توانند اقدام کنند.

وی افزود: در این خدمت، پس از ثبت درخواست الکترونیکی در تارنمای خدمات الکترونیک به آدری «gnaf.post.ir» و پرداخت هزینه توسط درخواست‌کننده، علاوه‌ بر ارسال پیامکی کد شناسه مخصوص(رمز) برای مشتری، اطلاعات مکانی که شخص به همراه اطلاعات هویتی خود ثبت کرده، برای نامه‌رسان مربوطه در محل مشتری ارسال می‌شود.

تاکید بر توسعه سرویس بازار الکترونیک پست گیلان

هوشنگی در ادامه با تاکید بر توسعه و توجه به سرویس بازار الکترونیک پست گیلان با اشاره به اینکه طی آن فروشگاه ها، تولید کنندگان و سایر عرضه کنندگان کالا و خدمات از طریق بستر الکترونیک و مجازی که پست در اختیار آنها قرار می دهد، مبادرت به عرضه و فروش کالا و خدمات خود به صورت اینترنتی می کنند، افزود: برای توسعه این امر ظرفیت های بسیار زیادی در گیلان وجود دارد و این سرویس علاوه بر معرفی گسترده و آسان کالا و خدمات، در دسترسی هموطنان در دورترین نقاط شهری و روستایی به امکانات و کالاهای فروشگاه ها نقش موثری ایفا می کند.

وی گشایش بازارهای جدید، حذف محدودیت های زمانی و مکانی، افزایش درصد فروش، کاهش هزینه های معاملاتی و افزایش اشتغال و کارآفرینی را از جمله مزایای عضویت در این بازار الکترونیک عنوان کرد.

انتهای پیام