خودآگاهی؛عامل مهمی برای نجات نسل‌های آینده

گروه جامعه: یک جامعه شناس در رابطه با خودآگاهی و نقش مهم آن در زندگی اجتماعی افراد توضیحاتی داد. خودآگاهی عامل مهمی برای نجات خود و نسل‌های آینده است چرا که به فرد کمک می‌کند تا درک درستی از جهان پیرامون خود بدست آورد و برای زیبایی آن تلاش کند.   رویا نوری جامعه شناس […]

گروه جامعه: یک جامعه شناس در رابطه با خودآگاهی و نقش مهم آن در زندگی اجتماعی افراد توضیحاتی داد. خودآگاهی عامل مهمی برای نجات خود و نسل‌های آینده است چرا که به فرد کمک می‌کند تا درک درستی از جهان پیرامون خود بدست آورد و برای زیبایی آن تلاش کند.
 

رویا نوری جامعه شناس در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان در رابطه با نقش مهم خودآگاهی برای نجات خود و نسل‌های آینده اظهار کرد: ریچارد روهر نویسنده می‌گوید: ” دردی که متحول نشده باشد، منتقل خواهد شد. ” بنابراین, باید بگوییم که اگرچه ما به صورت حلقه وار به یکدیگر متصل هستیم، امّا متاسفانه به این موضوع باور نداریم و بعضا یکدیگر را زخمی می‌کنیم و  نمی‌دانیم این زخم ادامه خواهد یافت.

وی بیان کرد: همه فضیلت‌ها و رذائل از گذشتگان به ما می‌رسد، چون آن‌ها نسبت به تغییر خود و آگاهی به خویش بیگانه بودند و انگار کار‌های ناتمام و درد‌های بی تعریف آنها  همچون ژن به ما منتقل می‌شود و ناخواسته بارِ ناآگاهی برخی از اجدادمان را نیز به دوش می‌کِشیم و خود خبر نداریم. تا به حال، به مشکلاتی که در خانواده تان است، دقت کرده اید؟ آیا شما نسخه ادامه یافته پدر و مادرتان نیستید؟

این جامعه شناس تصریح کرد: یونگ به اصطلاحی به نام ناخودآگاه جمعی اشاره کرده که میراثی عظیم همچون ساختاری فعال برای انتقال روشِ بودن، درست مانند انتقال ژن‌های فیزیولوژیک به انسان است که در این میان باید به رفتار‌های نادرست اشاره کرد که روش نگاه کردن به زندگی و اتخاذ استراتژی برای بودن، می‌توانند نسخه‌ای تکراری از شیوه‌ای اشتباه باشند که به ما منتقل شده اند.

نوری گفت: آن چه که انجام می‌دهید در زمان و مکان جا نمی‌ماند، جاری است و جریان دارد. به همین دلیل، نسبت به بودنتان حساس باشید که کی هستید؟ چگونه می‌اندیشید؟ چه بر جای می‌گذارید؟ که به نظر من حرکت ما در وسعت یک دایره که رو به گسترش اتفاق می‌افتد که ما در جنبشی به ظاهر افقی در سطح وسعت بخشیدن به دایره وجودمان هستیم.
وی ادامه داد: هر فردی برای خود به چشم‌هایی نیاز دارد که بابد با جسارت خود را بیان کند و تنها به برکت این چشمان است که انسان مسئول بودن محقق می‌شود. انسانی که مسئول گفتارش، رفتارش و احساسش نسبت به خودش و جهانی است که در آن زندگی می‌کند.