طالبان؛ «تروریست‌های خوب»؟!

گروه سیاسی: صفاتی که رهبر انقلاب اسلامی برای طالبان به کار برده‌اند که با صفاتی که این روزها توسط برخی رسانه‌ها، سخنرانان و نماینده مجلس هم‌خوانی ندارد: «قشون ظالم و سنگدل، قوم متعصب و وحشی، قوم بیگانه از تعالیم اسلام، قشون مزدور، خونخوار، فتنه‌گر، غافلان متحجر، خاصم از خدا بی‌خبر»

سایت دیده بان ایران، نوشت: «طالبانِ امروز با طالبانی که سر می‌بُرید، تفاوت‌ دارد» این جمله تنها بخشی از مقاله بلند «جعفر بلوری» نویسنده روزنامه کیهان است که روز گذشته درباره پیش روی های اخیر تروریست های طالبان مدعی شده است که” در پیشروی‌های اخیر «طالبان» خبری از جنایت‌های هولناک، شبیه جنایات داعش در عراق نیست. طالبان حتی اعلام کرده کاری با شیعیان این کشور هم ندارد. طبق این گزارش‌ها، خبری از قتل‌عام غیرنظامیان بی‌گناه و تخریب خانه‌ها هم نیست و آنچه هست، صرفا درگیری با نیروهای مسلح دولتی است. منابع خبری در این کشور حتی می‌گویند، درگیری‌ها با نیروهای نظامی دولت افغانستان است و غالبا نیز، همین نیروهای مسلح به همراه مقامات محلی خیلی راحت و بدون مقاومت به طالبان می‌پیوندند.”
نویسنده کیهان در معرفی این «تروریست خوب» حتی پا را فراتر نهاده و می نویسد: “بسیاری از اعضای این گروه، چه‌بسا، قربانیان جنگ و جوانانی هستند که خانواده خود را در ناآرامی‌ها از دست داده‌اند و به دلیل فقر و برای گذران زندگی یا حتی انتقام و یا داشتن یک نوع احساس تکلیف به این گروه پیوسته‌اند.نیروهای طالبانی که امروز از آن حرف می‌زنیم، اولا نیروی یکدست و هماهنگی نیست ثانیا، با طالبانی که می‌شناختیم و مثلا سر می‌برید، تفاوت‌هایی کرده است.” ادعاهای عجیب که به نظر می رسد با توجه به نزدیکی این روزنامه به هسته سخت قدرت نمی توان آنرا تنها به «نظر شخصی» یک تحلیلگر تقلیل داد.
پنج ماه پس از آنکه طالبان در ایران با محمدجواد ظریف دیدار کردند و وزارت خارجه در خلال میزبانی از آنها وعده تشکیل «حکومت فراگیر اسلامی در افغانستان» را به آنها داد. حالا خبرهای رسیده از افغانستان حاکی از این است که آنها این روزها به شدت رویای افغانستانِ تحت نظر طالب را در سر می پرورانند. طالبان در تهران مدعی شدند که “در پی انحصار قدرت نیستند.” اما شواهد و قرائن گواه دیگری می دهد بر جنایات این روزهای آنها در ولسوالی های افغانستان. سهیل شاهین، سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر بهمن ماه سال گذشته در تهران گفت: مردم افغانستان نظام اسلامی می‌خواهند و ما به نمایندگی از مردم افغانستان با شما صحبت می‌کنیم.
همان جملاتی که کیهان روز گذشته به آن استناد کرده است و می گوید مردم افغانستان «طالبان» را می خواهند. تحلیلگران نزدیک به این روزنامه هم در توجیه اینکه این طالبان آن طالبان نیست نوشتند: “طالبان در شهادت دیپلمات‌های ایران نقش نداشتند.”
«ذبیح‌الله مجاهد» سخنگوی طالبان شهریور ماه سال گذشته هم به نوعی دیگر این مطلب را اینگونه بازگو کرد و ضمن غیراسلامی خواندن نظام کنونی افغانستان گفت: “هر کسی جلوی ایجاد نظام اسلامی را بگیرد، مانع شود یا نگذارد که نظام اسلامی ایجاد شود، هر کسی که باشد، اگر عالم دین باشد، یا بزرگ قومی باشد کشتن وی جهاد است.” اظهاراتی صریح و بی پرده که به نظر می رسد جای هیچ شک و شبه ای را برای جنایت کار بودن نیروهای طالب برجای نمی گذارد. سال گذشته وقتی تصاویر میزبانی مسئولان ایرانی از نمایندگان طالبان منتشر شد، بسیاری از فعالان سیاسی و مردم عادی ایران و افغانستان بیان کردند که «چرا ایران باید پای مذاکره با یک گروه تروریستی بنشیند؟» ایران هم در مقابل اعلام کرد که نمی توان با افغانستان منهای طالبان مذاکره کرد.
آن زمان شاید کسی فکرش را هم نمی‌کرد که چند ماه بعد طالبان به یکباره اینگونه در افغانستان پیشروی کند. سهیل شاهین، مسئول دفتر سیاسی طالبان امارت اسلامی افغانستان و عضو مذاکره‌کننده طالبان در مذاکرات دوحه، روز جمعه اعلام کرد که آنها هم‌اکنون ۸۰ درصد از افغانستان را تحت کنترل خود گرفته‌اند و تنها مرکز افغانستان توسط دولت کابل کنترل می‌شود! اشرف غنی، رئیس جمهوری افغانستان و عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه، این روزها در آمریکا حضور دارند و با جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا دیدار و گفت وگو داشته اند. آقای بایدن هم که کما فی سابق بر خروج نیروهای کشورش از افغانستان تاکید دارد، در این دیدارها وعده داده است که حمایت‌های واشنگتن از افغانستان ادامه خواهد داشت.  اما آنچه که مردم افغانستان در حال تحملش هستند با این وعده ها آسان نمی شود.
سایت طلوع نیوز در تازه ترین اخبارش درباره پیشروی های طالبان می نویسد: مقام‌ها و منابع محلی فاریاب می‌گویند که پس از سقوط ولسوالی اندخوی به دست طالبان ۹ غیرنظامی و ۵ نظامی جان باخته‌اند و ۷ نظامی و شمار زیادی از افراد ملکی زخمی و ۷ نظامی دیگر ناپدید شده‌اند.
مشخص نیست که سرانجام این پیشروی ها چه خواهد شد اما آنچه که جهان و منطقه باید نگران آن باشند سقوط کابل به دست طالبان است. بی شک بازگشت نیروهای طالب که کیهان از آنها به عنوان «تروریست خوب» یاد می کند می تواند تنش در مرزهای ایران را شدت بخشیده و حتی با قدرت گرفتن بخواهد قوانین تازه ای از حکومت اسلامی مدنظرش را پیاده کند. تردیدی وجود ندارد که طالبان همچنان یک گروه تروریستی است. به همین دلیل، اکنون سؤال این است که جمهوری اسلامی ایران با چه منطقی می‌خواهد با یک گروه تروریستی سر یک میز بنشیند و مذاکره نماید.