افزایش دی‌اکسید نیتروژن در برخی‌ مناطق تهران

کیفیت هوا در ایستگاه‌های شهرداری منطقه ۴، تربیت‌مدرس ( منطقه ۶)، ستاد بحران (منطقه ۷)، گلبرگ (منطقه ۸)، شهرداری منطقه ۱۰، شهرداری منطقه ۱۲ و مسعودیه (منطقه ۱۵) با آلاینده شاخص ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون، ایستگاه‌های پونک، اتوبان محلاتی (منطقه ۱۴) و شهرداری منطقه ۱۶ با آلاینده شاخص ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون و ایستگاه‌های گلبرگ (منطقه ۸)، شهرداری منطقه ۱۱ و پیروزی (منطقه ۱۳) با آلاینده شاخص دی‌اکسید نیتروژن کیفیت هوا در وضعیت قابل قبول قرار دارد.

در این میان پارک قائم (منطقه ۱۸) با شاخص ۱۵۲ آلوده‌ترین ایستگاه‌ سنجش کیفیت هوای تهران است.لازم به ذکر است در ایستگاه‌های دانشگاه شهیدبهشتی (منطقه ۱)، سوهانک (منطقه ۱)، پاسداران (منطقه ۳)، دانشگاه علم و صنعت (منطقه ۴)، ژئوفیزیک (منطقه ۶)، دانشگاه تهران(منطقه ۶)، پارک رازی (منطقه ۱۱)، میدان امام خمینی (منطقه ۱۲)، پارک شکوفه (منطقه ۱۴)، شهرداری منطقه ۱۵، پارک سلامت (منطقه ۱۷)، پارک قائم (منطقه ۱۸)، فرمانداری شهرری (منطقه ۲۰) و شهرک چشمه (منطقه ۲۲) نیز هیچ اطلاعاتی به ثبت نرسیده است.

از ۱۴ ایستگاه سنجش کیفیت هوای تهران متعلق به سازمان حفاظت محیط زیست تنها اطلاعات یک ایستگاه منتشر شده است.گفتنی است که شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم‌بندی می‌شود. بر اساس این تقسیم‌بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا “پاک”، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا “قابل قبول(سالم) یا متوسط”، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا “ناسالم برای گروه‌های حساس”، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا “ناسالم برای همه گروه‌ها”، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا “بسیار ناسالم” و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا “خطرناک” است.

دی‌اکسید نیتروژن بر اثر احتراق سوخت از وسایل نقلیه، واحدهای تولید برق، صنایع، بویلرها همچنین سوزاندن چوب تولید می‌شود. این گاز استمرئی با رنگ قهوه‌ای مایل به زرد یا قهوه ای مایل به قرمز که طی فرایندهای پیچیده اتمسفر به ذرات معلق نیترات (NO۳) تبدیل می‌شود و همچون اکسید نیتریک یکی ازآلاینده‌های اصلی مه دود است. این گاز در شهرها به علت فعالیت‌های انسانی ازغلظت بالایی برخوردار است.

برخی از اکسیدهای نیتروژن به صورت طبیعی و برخی به صورت انسانی ایجاد می‌شوند. در اثر آتش‌سوزی جنگل مقدار اندکی NO۲ ایجاد می‌شود. تجزیه باکتریایی مواد آلی نیز سبب آزاد شدن NO۲ در اتمسفر می‌شود. در واقع منابع تولید کننده ۲NO به طور طبیعی تقریبا ۱۰ برابر منابع انسانی است که در نواحی شهری دارای تراکم و غلظت بیشتری می‌باشد و بخش عمده ۲NO تولید شده از منابع انسانی مربوط به احتراق سوخت در منابع ساکن و ناشی از احتراق در وسائط نقلیه می‌باشد.