خداحافظی با استرس با یک روش ساده

گروه سلامت: نتایج مطالعات نشان می‌دهد که ساکنان شهرها نسبت به همتایان روستایی خود در معرض خطر بیشتری از مشکلات سلامت روان هستند و استفاده از طبیعت می‌تواند تأثیر مثبتی بر آمیگدال، بخشی از مغز که استرس را ثبت می‌کند، داشته باشد.    در حال حاضر، بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی […]

گروه سلامت: نتایج مطالعات نشان می‌دهد که ساکنان شهرها نسبت به همتایان روستایی خود در معرض خطر بیشتری از مشکلات سلامت روان هستند و استفاده از طبیعت می‌تواند تأثیر مثبتی بر آمیگدال، بخشی از مغز که استرس را ثبت می‌کند، داشته باشد.
 

 در حال حاضر، بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند و انتظار می‌رود که این نسبت همچنان در حال افزایش باشد. تخمین زده می‌شود که تا سال ۲۰۵۰، از هر ۱۰ نفر در جهان هفت نفر در شهرهای بزرگ زندگی خواهند کرد. بسیاری از ما تا ۹۰ درصد از زندگی خود را در ساختمان‌ها سپری می‌کنیم.

 

زندگی در شهر مزایای خود را دارد اما سلامت روانی را نیز به خطر می‌اندازد. در واقع، اختلالات خلقی، اضطراب و افسردگی در محیط‌های شهری تا ۵۶ درصد بیشتر از مناطق روستایی است. در شرایط استرس، آمیگدال در شهرنشینان، بیشتر از افرادی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، فعال می‌شود.  ما می‌توانیم در این موضوع مداخله تا از اضطراب و استرس جلوگیری کنیم. انجام این کار با دارو امکان‌پذیر است؛ اگرچه علم، گزینه ارزان‌تر و ساده‌تری را نیز به ما ارائه می‌دهد که ارتباط با طبیعت است.

مطالعه اخیر نشان داده است که قرار گرفتن مکرر در محیط‌های طبیعی تأثیر مثبتی بر فعالیت آمیگدال دارد. افرادی که در تماس مکرر با طبیعت هستند در موقعیت‌های استرس‌زا فعالیت کمتری در آمیگدال خود دارند؛ بنابراین تعامل با محیط راهی برای بهبود سلامت روان است. بسیاری از مطالعات دیگر نیز به همین نتیجه رسیده‌اند و نشان می‌دهند که ارتباط با طبیعت احساس شادی ما را افزایش و اضطراب ذهنی را کاهش می‌دهد زیرا این تماس احساسات منفی و استرس را از بین خواهد برد.

همچنین به ما ظرفیت بیشتری برای مدیریت کارهای روزانه می‌دهد و توانایی به اصطلاح حافظه کاری را بهبود می‌بخشد که به ما اجازه می‌دهد اطلاعات را به‌طور موقت در مغز ذخیره کنیم. یکی دیگر از مزایای حضور در طبیعت، فعالیتی است که می‌توان به تنهایی انجام داد. افرادی که به تنهایی در طبیعت قدم می‌زنند کمتر در معرض افسردگی و استرس هستند.

البته ارتباط با طبیعت نیز مانند هر درمان خوب، به دوز مناسب نیاز دارد. ما باید حداقل نیم ساعت در هفته را در طبیعت بگذرانیم تا مزایای سلامت روان را احساس کنیم. در نتیجه، قرار گرفتن در معرض طبیعت فعالیت آمیگدال را کاهش می‌دهد و اثرات مفیدی بر مناطق مرتبط با استرس دارد. این مورد نشان می‌دهد که پیاده‌روی در حومه شهر اثرات مخرب زندگی شهری را از بین می‌برد و به نوبه خود، به‌طور بالقوه به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در برابر ایجاد برخی از اختلالات روانی عمل می‌کند.

تاثیر فضاهای سبز شهری بر سلامت روان سال‌ها موضوع پژوهش بوده است. بسیاری از دانشمندان به لزوم گنجاندن عناصر طبیعی در طرح‌های شهرمان اشاره می‌کنند، با در نظر گرفتن فواید زیادی که برای روان ما به ارمغان می‌آورند. در حالی که منتظر سبز شدن شهرهایمان هستیم، چاره ای جز مراقبت از محیط طبیعی خود نداریم.