قصاص برای پسری که دوستش را گلوله‌باران کرد

گروه حوادث:پسر کینه‌جو که دوستش را در پی یک درگیری قدیمی ‌با کلاشنیکف به رگبار بسته بود با حکم قضات پرونده به قصاص محکوم شد.متهم که مردی جوان است پیشتر از سوی مقتول با چاقو مورد حمله قرار گرفته و مدتی را در بیمارستان بستری شده بود اما برای اینکه بتواند خودش انتقام بگیرد به پلیس گفته بود نمی‌داند چه کسی او را با چاقو زده است.

یک سال قبل صدای به رگبار بستن جوانی در خیابان هاشمی ‌تهران پیچید و پسر جوانی به نام هادی  که از آرایشگاه مردانه بیرون آمده بود خون‌آلود روی زمین افتاد. وی که  هدف  شلیک گلوله قرار گرفته بود قبل از رسیدن به بیمارستان جان سپرد و ماموران پلیس برای رازگشایی جنایت دست به کار شدند .شواهد نشان می‌داد هادی از سوی سرنشین یک دستگاه پژو هدف شلیک گلوله قرار گرفته است. ماموران به ردیابی پژو سفید پرداختند و با اطلاعاتی که از شاهدان گرفته بودند صاحب خودرو را که زنی میانسال بود، بازداشت کردند؛ اما زن میانسال گفت خودرو در اختیار پسرش قرار داشت.

با افشای این ماجرا پسر جوان به نام سعید  بازداشت شد و راز جنایت را برملا کرد.وی گفت: باور کنید من دستی در این قتل نداشتم. یکی از دوستانم به نام عارف یک ماه قبل چاقو خورده و در بیمارستان بستری بود. او به تازگی از بیمارستان مرخص شده بود که او را در خیابان دیدم. او می‌گفت حالش خوب نیست و از من خواست تا او را سوار ماشین کنم.

او می‌گفت امانتی دارد که می‌خواهد آن را به دوستش برساند. او روی صندلی عقب نشست اما وقتی در خیابان دوست صمیمی‌اش هادی را دید  که از آرایشگاه خارج می‌شد یکباره کلاشینکفی را که در ساک همراهش جاسازی کرده بود بیرون آورد و به سمت او شلیک کرد. من شوکه شده بودم اما عارف با فریاد از من خواست تا به سرعت از آنجا فرار کنم .من هم از ترسم فرار کردم و عارف را مقابل خانه‌شان رساندم.

با اطلاعاتی که این پسر به پلیس داده بود عارف ۲۹ ساله ردیابی و بازداشت شد و به شلیک خونین اعتراف کرد .
وی در تشریح جزئیات ماجرا گفت: من و  هادی سال‌ها دوست بودیم؛ اما مدتی بود با هم اختلاف پیدا کرده بودیم. آخرین بار وقتی با هم درگیر شدیم او با چاقو به جانم افتاد و به قصد کشت مرا زد. تمام بدنم چاقو خورده بود. حتی دو بریدگی عمیق در ناحیه سینه داشتم اما معجزه‌آسا زنده ماندم. من بعد از یک ماه از بیمارستان مرخص شدم.

وقتی در بیمارستان بودم از هادی هیچ شکایتی نکردم. حتی وقتی پلیس به سراغم آمد و از من بازجویی کرد سکوت کردم و گفتم ضارب را نمی‌شناسم تا خودم از او انتقام بگیرم. به تازگی از بیمارستان مرخص شده بودم  که کلاشینکف را به مبلغ ۲۰ میلیون تومان از یک مرد افغان خریدم. وقتی سعید در خیابان دیدم به دروغ گفتم حالم خوب نیست و از او خواستم مرا مقابلپیش دوستم برساند. در بین راه هادی را دیدم که از آرایشگاه خارج می‌شد. به سمتش شلیک کردم؛ اما سعید اصلا در جریان نبود و هیچ دستی در این ماجرا ندارد. من قتل هادی را قبول دارم و برای انتقام‌گیری دست به این کار زدم.

به دنبال اعتراف‌های پسرجوان، وی به بازسازی صحنه جرم پرداخت و پرونده‌اش با صدور کیفرخواست به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد تا به جرم او و دوستش رسیدگی شود.در ابتدای جلسه دادگاه نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و گفت: عارف که دارای سابقه کیفری است متهم است با اسلحه کلاشینکف به دوستش هادی شلیک کرده و وی را با چهار گلوله کشته است. دوربین‌های مداربسته خیابان نیز صحنه جنایت را ضبط کرده است. در این جنایت دوست عارف به نام سعید نیز معاونت داشته که چهل روز بعد در رباط کریم ردیابی و بازداشت شد. اکنون با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده برای عارف به اتهام قتل و حمل سلاح غیرمجاز و برای سعید به اتهام معاونت در جنایت اشد مجازات می‌خواهم.

سپس مادر قربانی در جایگاه ویژه ایستاد و برای عارف حکم قصاص خواست. وی در حالی که اشک می‌ریخت، گفت:  پسرم آرزوهایش را با خودش به گور برد و قاتل پسرم هم باید چنین سرنوشتی داشته باشد. راضی به گذشت نیستم و قصاص می‌خواهم.سپس عارف روبه‌روی قضات ایستاد و به تشریح جنایت پرداخت.

متهم گفت: من و هادی دوستان صمیمی ‌بودیم؛ اما با هم اختلاف پیدا کردیم و او تا سر حد مرگ مرا با چاقو زد. من پس از ترخیص از بیمارستان تصمیم به انتقام‌جویی گرفتم. کلاشینکفی را که از قبل از یک مرد افغان خریده و در باغی در حاشیه تهران دفن کرده بودم بیرون آوردم و از دوستم سعید خواستم تا مرا پیش هادی ببرد. در بین راه وقتی هادی را دیدم که از آرایشگاه خارج می‌شد کلاشینکف را به دست گرفتم و ۴ تیر به او شلیک کردم؛ اما من قصد کشتن او را نداشتم و فقط می‌خواستم او را ادب کنم.

قاضی گفت: اگر قصد قتل نداشتی چرا ۴ تیر را به سینه و سرقربانی شلیک کردی؟متهم پاسخ داد: تیرها ناخواسته با سینه او برخورد کرد. من فقط می‌خواستم هادی را تنبیه کنم.سپس سعید به دفاع پرداخت و گفت: من اتهام معاونت در قتل را قبول ندارم. آن روز عارف تماس گرفت و از من خواست تا به قهوه خانه برویم و با هم قلیان بکشیم. او گفت قصد دارد امانتی را به دوستش هادی بدهد. وقتی هادی را مقابل آرایشگاه دید از من خواست تا ماشین را متوقف کنم. او از ماشین پیاده شد و یکباره کلاشینکف را به دست گرفت و به او شلیک کرد. من از دیدن این صحنه وحشت کرده بودم و نمی‌دانستم چه کار کنم. به همین خاطر فرار کردم .

قاضی پرسید: عارف اسلحه را کجا مسلح کرد؟متهم پاسخ داد: همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد و من اصلا متوجه ماجرا نشدم. باور کنید من از قصد دوستم هیچ اطلاعی نداشتم. بعد از این ماجرا چون ترسیده بودم فرار کردم. گمان می‌کردم هیچ کسی حرفم را قبول نمی‌کند به همین خاطر فرار کردم و چهل روز بعد دستگیر شدم.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده، عارف را به قصاص و سعید را به خاطر معاونت در جنایت به ۲۵سال زندان محکوم کردند.