چالش‌های درمان در سال ۱۴۰۲

مقایسه لوایح بودجه سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۱ نشان می‌دهد که در لایحه بودجه امسال در مجموع ۱۵۵ هزار میلیارد تومان اعتبار برای ردیف‌های حاوی عنوان درمان ذیل ردیف‌های وزارت بهداشت و دستگاه‌‎های وابسته پیش‌بینی شده است که این رقم نسبت به قانون بودجه سال ۱۴۰۱ رشد ۵۲ درصدی را نشان می‌دهد.بخش زیادی از این اعتبارات در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ مربوط به برنامه ارائه خدمات درمانی با رقم ۱۰۸ هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان معادل ۷۰ درصد بودجه است.

اعتبارات ردیف‌های درمانی
در لایحه سال ۱۴۰۲ درمجموع ۱۸۹ هزار و ۶۳۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان اعتبار برای امور سلامت پیش‌بینی شده که نسبت به قانون بودجه سال ۱۴۰۱، حدود ۵۱ درصد رشد را نشان می‌دهد. از این میزان، بیشترین سهم مربوط به فصل درمان با ۷۸٫۹درصد و سپس فصل بهداشت با ۲۰٫۸ درصد است، سهم تحقیق و توسعه نیز ۰٫۲۵ درصد است. 

مقایسه اعتبارات حوزه درمان در قانون بودجه ۱۴۰۱ و لایحه بودجه ۱۴۰۲
مجموع اعتبارات برنامه‌های حاوی عنوان درمانی وزارت بهداشت و زیرمجموعه، در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ نسبت به قانون بودجه ۱۴۰۱ با ۵۲ درصد افزایش از ۱۰۱ هزار و ۹۵۳ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان در قانون بودجه سال ۱۴۰۱ به ۱۵۵ هزار و ۴ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است.همچنین در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ بیشترین اعتبار حوزه درمانی مربوط به برنامه ارائه خدمات درمانی با ۱۰۸ هزار و ۳۲۶ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان و سپس برنامه سیاستگذاری، راهبری و توسعه خدمات بیمه درمان با ۲۹ هزار و ۶۸۶ میلیارد تومان اعتبار است. 

بیشترین افزایش اعتبار در لایحه بودجه ۱۴۰۲ نسبت به قانون بودجه سال ۱۴۰۱ نیز مربوط به برنامه ارتقا و بهبود کیفیت خدمات درمانی با ۴۴۳ درصد رشد است. اعتبارات برنامه راهبری و اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت ذیل وزارت بهداشت و سازمان‌های وابسته در لایحه بودجه ۱۴۰۲ نسبت به قانون سال قبل، ۲۵ درصد کاهش یافته است.

چالش‌های حوزه سلامت
با وجود اینکه سهم زیادی از اعتبارات وزارت بهداشت و امور سلامت به حوزه درمان می‌رسد، ولی این حوزه با مسائلی مواجه است که به نظر می‌رسد در بودجه‌های سنواتی به اندازه کافی مورد توجه قرار نمی‌گیرند.

۱- فرسودگی بیمارستان‌ها: فرسودگی ساختمان و تجهیزات بیمارستان‌های کشور از مشکلات مهم بیمارستان‌های دولتی محسوب می‌شود. تعداد ۳۷۰ بیمارستان این وزارتخانه بالای ۲۵ سال قدمت دارند که از لحاظ ایمنی بیمار و ساختمان از جمله سرویس بهداشتی، تأسیسات، آسانسورها، تابلوهای برق، برق اضطراری، استریلیزاسیون مرکزی و غیره فرسوده هستند و نیاز به ایمن‌سازی دارند. براساس اعلام وزارت بهداشت برای بازسازی هر بیمارستان به طور متوسط ۵۰ میلیارد تومان مورد نیاز است؛ بنابراین با توجه به آمار تعداد بیمارستان‌های فرسوده کشور، درمجموع ۱۸ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بودجه برای ایمنی بیمارستان‌های فرسوده مورد نیاز است.

۲- تراز منفی بیمارستان‌های تک‌تخصصی روانپزشکی، سوختگی، توانبخشی و زیر ۱۰۰ تخت: اکنون تعداد ۳۵ بیمارستان تک تخصصی و ۲۵۷ بیمارستان کمتر از ۱۰۰ تخت در کشور وجود دارد. با توجه به اینکه معمولا درآمد این بیمارستان‌ها جوابگوی هزینه‌های آنها نیست، از طرفی هدف این بیمارستان‌ها معمولا درآمدزایی نبوده بلکه خدمت رسانی به مردم است؛ بنابراین پشتیبانی از این مراکز در راستای ادامه فعالیت و خدمت‌رسانی به جامعه الزامی است. با توجه به اینکه این بیمارستان‌ها کم درآمد هستند نگهداشت نیروی انسانی در این مراکز نیز با مشکلاتی مواجه است.

۳- وضعیت نامطلوب خدمات دندانپزشکی در بخش دولتی: امروزه بسیاری از افراد در کشور با مشکلات دهان و دندان روبه‌رو هستند، به طوری که برآورد شده شاخص DMFT که بیانگر مجموع دندان‌های فاسد، از دست داده شده و ترمیم‌شده از مجموع دندان‌هاست، در افراد بالغ ایرانی حدود ۱۳ است. خدمات دندانپزشکی گرانقیمت بوده و این مسئله در کنار فقدان پوشش بیمه‌ای کافی عاملی جهت عدم استفاده از خدمات دندانپزشکی است.
براساس پیمایش هزینه و درآمد خانوار در سال ۱۳۹۹ خدمات دندانپزشکی ۱۶٫۷۳ درصد از پرداخت جیب را شامل می‌شود و در کنار دارو و خدمات بستری جز تعیین‌کنندگان اصلی پرداخت از جیب خانوارها محسوب می‌شوند. 

۴- پایدار نبودن منابع اختصاصی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از محل هدفمندی یارانه‌ها: مطابق ماده ۴۶ قانون الحاق (۲) مقرر شد برای تحقق عدالت در سلامت و کاهش سهم مردم از هزینه‌های سلامت، ۱۰ درصد از خالص کل وجوه حاصل از اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها، علاوه بر اعتبارات سلامت به حساب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی واریز شود. در همین راستا سال‌های قبل، از همین محل، اعتباراتی ذیل تبصره ۱۴ قوانین بودجه سنواتی برای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در نظر گرفته می‌شد که رقم مصوب آن برای قانون بودجه سال ۱۴۰۱، برابر با ۴ هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان است.

 براساس اطلاعات ارائه شده توسط وزارت بهداشت، تا پایان آبان سال ۱۴۰۱ از مجموع این اعتبارات، صرفاً ۱۷ درصد به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اختصاص یافته است و درضمن در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ اعتباری از این محل در نظر گرفته نشده است.اعتبار مذکور صرف ارائه خدماتی چون کاهش فرانشیز، حمایت از بیماران خاص و صعب‌العلاج، زایمان طبیعی و اورژانس هوایی می‌شود و ناپایدار ی این منابع می‌تواند در تداوم این خدمات اختلال ایجاد کند.

 ۵- هزینه‌های حوادث و بلایای طبیعی و غیرمترقبه: هرساله با توجه به وقوع حوادث غیرمترقبه و بلایای طبیعی مانند سیل و زلزله وغیره بیماران حادثه‌دیده جهت درمان به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند. طبیعتاً درمان بیماران و حادثه‌دیدگان مرتبط با بلایای طبیعی و حوادث غیرمترقبه هزینه‌های زیادی را به نظام سلامت تحمیل می‌کند ولی اعتباراتی که برای تحت پوشش قرار دادن این هزینه‌ها در نظر گرفته می‌شود کافی نیست. 

طبق بند الف تبصره ۱۳ لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ (احکام حوادث غیرمتفرقه)، اجازه داده شد از محل منابع تنخواه‌گردان موضوع بند م ماده ۲۸، قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت تا مبلغ ۱۶۷ هزار میلیارد تومان به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در قالب اعتبارات هزینه‌ای و تملک دارایی‌های سرمایه‌ای جهت هزینه در موارد مندرج در بند «م» ماده ۲۸ قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت پرداخت شود که این اعتبار نسبت به قانون بودجه سال ۱۴۰۱ تغییری نکرده است.
 

گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد با وجود افزایش سهم درمان در بودجه وزارت بهداشت، این بخش با چالش‌های بسیاری روبروست که هزینه‌های آنها بسیار بالاتر از بودجه وزارت بهداشت برای سال ۱۴۰۲ است.