هشدار به پشت‌میزنشین‌ها؛از کمردرد تا دیسک‌کمر

مسئول واحد تربیت بدنی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی ادامه داد: در میان راه‌های مختلفی که به سلامت کارکنان، افزایش راندمان و تمرکز آنان در کار می‌انجامد، فعالیت بدنی و ورزشی در محیط کار، نقش اساسی دارد.وی همچنین تاکید کرد: تحرک و فعالیت بدنی مناسب، یکی از راه‌های تضمین شده برای ارتقای بهره وری کارکنان است. اغلب کارمندان، روزانه یک سوم از وقت خود را در محیط کار سپری می‌کنند و به همین دلیل، داشتن تحرک و انجام فعالیت ورزشی برای کارمندان پشت میزنشین، بسیار ضروری است.

آسیب‌های پشت میزنشینی
حمیدرضا مختاری نیا عضو هیأت علمی گروه آموزشی ارگونومی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی درباره تأثیر میزان تحرک و فعالیت فیزیکی در سلامتی افراد، گفت: نتایج مطالعات نشان داده، افرادی که روزانه ۷ ساعت پشت میزنشینی دارند، نزدیک به دو برابر دیگران در معرض کمردرد و آسیب دیسک‌های کمر قرار دارند.

وی با تاکید بر اینکه یکی از راهکارهای پیشگیری از آسیب‌های بدنی، فعالیت فیزیکی حتی به مقدار کم است، افزود: بر اساس تعریف سازمان جهانی بهداشت، به هر گونه حرکت بدنی که توسط عضلات ایجاد و باعث مصرف انرژی و فعال نگهداشتن فرد شود، فعالیت فیزیکی می‌گویند. فعالیت‌هایی مانند اوقات فراغت، راه رفتن، دوچرخه سواری، ورزش، تفریح، و بازی کردن می‌تواند افراد را فعال نگه دارد.

مختاری نیا، بر تأثیر فعالیت فیزیکی منظم در کنترل و کاهش بیماری‌های قلبی، سکته، دیابت، افسردگی‌ها و خیلی از سرطان‌ها تاکید کرد و اظهار داشت: فعالیت فیزیکی همچنین در پیشگیری از ایجاد فشار خون، حفظ سلامت بدنی و بهبود عملکرد ذهنی و کیفیت زندگی افراد مؤثر است.

میزان فعالیت فیزیکی برای رده سنی ۱۸ تا ۶۴ سال
حداقل ۱۵۰-۳۰۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط
یا حداقل ۷۵ -۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی نسبتاً شدید در طول هفته
انجام تمرینات تقویتی عضلات برای اغلب عضلات بدن ۲ روز یا بیشتر در هفته
مختاری نیا تاکید کرد: انجام فعالیت فیزیکی حتی به مقدار کم در محیط کار، از آسیب‌های بدنی جلوگیری می‌کند، لذا افراد باید مقدار زمان‌هایی که در حالت استاتیک و بدون فعالیت (مانند پشت میز نشستن) قرار دارند را کاهش داده و در طول زمان‌های ثابت کاری هر نیم ساعت، ۲-۳ دقیقه را به انجام حرکات کششی یا پیاده روی در جا اختصاص دهند.

وی افزود: انجام فعالیت فیزیکی مداوم باعث افزایش آمادگی عضلانی و کاهش مشکلات قلبی عروقی افراد شده، وضعیت عملکردی و ساختار استخوان را بهبود می بخشد، ریسک ایجاد فشار خون، بیماری‌های قلبی، دیابت و سکته را کاهش می‌دهد.مختاری نیا گفت: فعالیت فیزیکی، احتمال زمین خوردن افراد را کاهش داده و باعث بهبود تعادل می‌شود، و به تنظیم سیستم قلبی عروقی و تنفسی افراد کمک می‌کند.