به مناسبت بیست و پنجم فروردین روز ملی منابع انسانی

منابع انسانی یا سرمایه انسانی

باید جامعه ایران ابتدا بازگشت به خویشتن خویش کند و بنا و بنیانگذاری در هر بخش مد نظر را در اختیار متخصصین و سرمایه های توانمند انسانی بدون پایش هدفمند سیاسی قراردهد.

کلمه نیوز – یکی از مهمترین پارامترهای موفقیت درکشورهای توسعه یافته برخلاف تصور خیلی ها منابع خدادادی نیست. و این گزینه یکی ازشرایط تسهیل کننده توسعه متوازن یک کشور است. بابررسی روند توسعه جوامع موفق می توان به نکته بسیار مهمی پی برد و آن هم استفاده از مهمترین نعمت در هر کشور که آن هم ثروت عظیم سرمایه انسانی است.

یکی از دلایل عدم رشد و توسعه متوازن جامعه نبود یک هم افزایی کامل و مدون است که جامعه را بسمت بیماری بنام رشد کاریکاتوری میبرد. در رشد کاریکاتوری جامعه بصورت ناهماهنگ و نامرتب توسعه و بزرگ میشود که این هم موجب عقیم ماندن سایر ظرفیتهای جامعه است.

درمبحث ارتباط فرد با جامعه یکی از مباحث مهم شناخت است که در بخش های مختلف مورد اهمیت است. شناخت خود شناخت خدا و… در جامعه های سنتی و فرسوده که نگاه مدیریت بر مبانی علم جدید مدیریت سرمایه انسانی وجود ندارند ضعیف ترین حوزه در نظام هدفگذاری در برنامه ریزی بخش سرمایه انسانی است و در این ممالک اساسا هدفگذاری ها برمبنای ثروت های مادی و خدادادی است. که درن تیجه تمام ظرفیت های آن کشور فرصت بروز پیدا نمیکنند و مهم ترین آسیب ها که می توان درنتیجه این هدفگذاری ناقص یافت خروج نخبگان از نظام برنامه ریزی و اجرایی، عدم استقرار قوانین سودمند و مطالعه شده و همچنین نبود کریدورهای باروی ظرفیت های بالقوه و…

انتهای بررسی همه طرحها در کشور ما را به دومطلب مهم سوق میدهد. شکست طرحها و ایده ها به علت نبود نقش اساسی سرمایه انسانی کاربردی که جامعه فرصت بروز برایش فراهم کرده باشد، و دوم خروج سرمایه های انسانی دربخش های مهم از قطار مدیریت و توسعه کشور.

باید جامعه ایران ابتدا بازگشت به خویشتن خویش کند و بنا و بنیانگذاری در هر بخش مد نظر را در اختیار متخصصین و سرمایه های توانمند انسانی بدون پایش هدفمند سیاسی قراردهد. نگاه خودی و غیر خودی باید برچیده شودو از این پس در پیوست هرطرح و سند بالادستی نظام نامه و نقش سرمایه انسانی مشخص و تعریف شده باشد و در انتصاب ها و شیوه ارزشگذاری ها نگاههای شخصی و سیاسی برچیده شود. و ملاک تخصص و خلاقیت و تعهد به میهن باشد تا گرایش های سیاسی و از طیف گرایی به سمت نخبه گرایی و تخصص گرایی گام برداریم و به معنایی واقعه ای از این پس نسبت به تعقییر حتی عناوین و رویکردها اقدام شود و به نیروهای انسانی به چشم سرمایه و نعمتهای خدادادی منابع مالی نگاه کنیم.