درباره اوضاع بحرانی خوزستان آدرس غلط ندهید

گروه جامعه: این روزها خوزستان عزیز دچار تنش آبی شده، هورالعظیم رو به خشکی رفته است. مردم استان به‌ویژه در مناطق جنوبی با مشکل جدی آب شرب مواجه هستند. در چنین ایام سختی نه فقط وظیفه حکومت رسیدگی همه‌جانبه است، بلکه همه مردم ایران، همان‌طورکه در سیل و جنگ و زلزله و دیگر مصیبت‌ها به […]

گروه جامعه: این روزها خوزستان عزیز دچار تنش آبی شده، هورالعظیم رو به خشکی رفته است. مردم استان به‌ویژه در مناطق جنوبی با مشکل جدی آب شرب مواجه هستند. در چنین ایام سختی نه فقط وظیفه حکومت رسیدگی همه‌جانبه است، بلکه همه مردم ایران، همان‌طورکه در سیل و جنگ و زلزله و دیگر مصیبت‌ها به امداد هم شتافته‌اند، باید همدردی و همراهی کنند.

به موازات آن باید بروز این معضلات آبی در سطح کشور و خوزستان ریشه‌یابی درست شود. باید بی‌تدبیری‌ها از گذشته و حال بررسی شود تا راه‌حل پیدا شود. نباید در این فضای برانگیخته آدرس غلط داده شود و بین مردم مناطق و استان‌ها اختلاف‌اندازی شود. می‌بینیم دست‌های پنهانی با چینش آمارهای مغشوش انگشت اشاره را به سمت استان‌های دیگر و دشت مرکزی ایران هدایت می‌کنند.

حتی جریان آب در رودخانه طبیعی چندهزارساله زاینده‌رود را هم زیر سؤال می‌برند. این در حالی است که ماه‌هاست رودخانه زاینده‌رود در اصفهان خشک است و مردم استان و حتی شهر اصفهان با مشکل آب شرب مواجه هستند. اینکه صورت‌مسئله درست تعریف نشود؛ یعنی آدرس غلط دادن و حل‌نشدن مشکل اما چرا کسی از بی‌تدبیری‌های مدیران آبی کشور در دوره‌های مختلف و از بی‌تصمیمی‌ها و طرح‌های غیرعلمی نمی‌گوید. چرا کسی نیست بگوید بعد از ۴۰ سال شهرستان‌های جنوب و حتی مرکز خوزستان هنوز از آب شرب سالم برخوردار نیستند؟

چه زمانی پروژه‌های ضروری تأمین آب شرب مردم استان خوزستان به بهره‌برداری می‌رسد؟ چرا با اینکه پشت سدهای کارون و دز و کرخه میلیاردها مترمکعب آب هست، وضع این‌چنین است. چرا کسی از دستور کشت ممنوعه برنج به میزان ۸۰ هزار هکتار (به گفته نجار رئیس بحران) در پایین‌دست سد کرخه پس از سیل ۹۸ که به قاعده تبدیل شد، سخن نمی‌گوید.

از طرح غیرعلمی توسعه نیشکر با چند میلیارد مترمکعب آب از کارون و برگرداندن پساب آن به کارون و شورکردن آن نمی‌گوید. متأسفانه مدیریت کشور به‌ویژه در بخش آب دچار خلل و سیاسی‌کاری شده و در حقیقت حکمرانی آب در کشور بسیار ضعیف و ناتوان است و تعاملی برای مدیریت یکپارچه آب بین اجزای حکومت با هم و بین مردم و دولت وجود ندارد.

همین باعث شده در حکمرانی آب در عین تمرکز شدید اختیارات در مرکز با یک نوع بی‌حکومتی مواجه شویم. این زمینه‌ای شده تا خدای ناکرده مردم به جان هم بیفتند و نه‌تنها ریشه مشکل پیدا نشود بلکه نقض غرض شود. همه باید در این شرایط صبوری پیشه و همدیگر را به صبر توصیه کنیم. صبری که همراه با تدبیر و پیگیری راه‌حل درست باشد. در اینجا حاکمیت باید با مردم مدارای بیشتری داشته باشد تا آرامش مردم حفظ شود.