کاربردهای درمانی فلفل قرمز که از آن بی خبرید

محل رویش: این گیاه بومی ایران نیست و بصورت کاشته شده در ایران موجود می‌باشد .زمان برداشت قسمت مورد استفاده: میوه قبل از رسیدن کامل در اواخر تیرماه تا اواسط مرداد ماه جمع‌آوری می‌گردد.

قسمت مورد استفاده: میوه 
کاربرد درمانی: فلفل برای مشکلات گوارشی از جمله گاز روده، درد معده و اسهال استفاده می شود.
سایر کاربردهای فلفل عبارت است از: تسکین دندان درد، دریازدگی، اعتیاد به الکل، مالاریا و تب است. همچنین برای کمک به افرادی که مشکل بلع دارند استفاده می شود.

مصرف موضعی فلفل برای درد ناشی از زونا، استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، و فیبرومیالژیا همچنین برای درد عصب (نوروپاتی) مرتبط با دیابت و انواع دردهای عصبی (نورالژی)، و کمر درد بکار برده می شود.. در کمبود جریان خون محیطی و بصورت موضعی در درمان دردهای عصبی شامل دردهای روماتیسمی و سرمازدگی بکار می‌رود (۳).

آثار فارماکولوژیک مشاهده شده: کاپسیکوم یک نوروپپتید فعال است که ساخت، ذخیره، انتقال و آزاد شدن ماده P را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این دارو با تخلیه ماده P و ممانعت از تجمع مجدد آن در اعصاب حسی محیطی، پوست و مفاصل را نسبت به درد غیر حساس می‌نماید. کاپسایسین موجود در گیاه سبب تحریک متابولیسم چربی از بافت ذخیره‌ای می‌گردد و همچنین دو آنزیم کبد G6PD و لیپوپروتئین لیپاز را فعال می‌کند (۳). اولئورزین کاپسیکوم باعث کاهش کلسترول و تری گلیسرید خون و مهار تجمع کلسترول و تری گلیسرید در کبد و آئورت جربیل تحت تغذیه غذای پرچرب شده است (۴).

احتیاط مصرف: محرک غشاء مخاطی است و تنفس آن سبب واکنشهای آلرژیک می‌شود. مصرف خوراکی زیاد آن باعث آسیب کلیوی، کبدی و گوارشی می‌شود با داروهای مهار کننده MAO و کاهش دهنده‌های فشار خون، بدلیل افزایش آزادسازی کاتکول آمینها تداخل دارد و سبب افزایش متابولیسم داروها می‌گردد (۳).

منع مصرف: کاپسیکوم روی نواحی ترک خورده یا ملتهب پوست، مگر تحت شرایط ویژه، و در نوزادان و اطفال زیر دو سال، مگر تحت نظر پزشک ، نباید مصرف شود.ترکیبات شیمیایی: پروتئین، ویتامین، کومارین، فلاونوئید، اسانس، ساپونین‌های استروئیدی (Capsicidine)، رنگدانه‌های کاروتنوئیدی، کاپسایسین (ماده فنلی) (۳، ۵).
نحوه و میزان مصرف:
۱- میوه: ۱۲۰-۳۰ میلی‌گرم سه بار در روز میل شود.
۲- تنتور: ۱-۳/۰ میلی‌لیتر، میل شود.
۳- تنتور قوی گیاه: ۲-۰۶/۰ میلی‌لیتر میل شود (۳).
مصرف غذایی: به عنوان ادویه و چاشنی مصرف می‌شود (۶).