با مزایای آب درمانی برای سلامتی آشنا شوید

درمان بیماری‌ها به کمک آب سابقه طولانی دارد و در تمدن‌های یونان و روم و چنین متداول بوده است. در قرن ۱۸ میلادی استفاده از آب در پزشکی رواج بسیاری یافت و اصطلاح هیدروتراپی تقریباً از همان زمان رفته رفته بر سر زبان‌ها افتاد. در قرن ۱۹ میلادی شخصی به نام وینسنت پری ستیتز (۱۸۰۱ – ۱۸۵۱) برای نخستین بار در اروپا اقدام به راه اندازی یک مطب آب درمانی کرد و با اجرای یک سلسله مداواهای ابتکاری شهرت بسیاری در این زمینه کسب نمود. وقتی تجارب و یافته‌های پری سینتر به ‌صورت کتابی منتشر شد مردم اروپا استقبال قابل توجهی از آب درمانی به عمل آوردند و به زودی این شیوه درمانی به آمریکا نیز راه یافت.

آب درمانی (Hydrotherapy) شامل انجام تمرینات و تکنیک‌های خاص فیزیوتراپی در آب برای کمک به تسکین درد، آرامش و تقویت عضلات، افزایش گردش خون و متعاقبا بهبود عملکرد است. آب درمانی شامل تمرینات خاصی است که در یک استخر آب انجام می‌شود. دمای آب معمولا ۳۳ تا ۳۶ درجه سانتیگراد است. آب درمانی به طور کلی بیشتر بر روی حرکات آهسته و کنترل شده و با آرامش تمرکز دارد.

آب درمانی می‌تواند مفید باشد و بعد از جراحی تعویض مفصل یا کمردرد، اسپوندیلیت آنکیلوزان، آرتریت پسوریاتیک و استئوآرتریت استفاده می‌شود. همچنین به بزرگسالان و کودکانی که تحرک محدودی دارند اجازه می‌دهد تا تحرک خود را در آب به حداکثر برسانند.

هیدروتراپی همچنین به عنوان فیزیوتراپی در آب شناخته می‌شود، استفاده از یک محیط آبی برای انجام ورزش در حالی که قادر به تغییر شدت حرکت است، ویژگی که خارج از آب امکان پذیر نیست. از آنجایی‌که بدن شناور است، آب اجازه می‌دهد تا ورزش بیشتری نسبت به روی زمین انجام شود، در حالی‌که افزایش دما و فشار گردش خون و انعطاف‌پذیری را تشویق می‌کند. این یک راه موثر و راحت برای بیماران برای توانبخشی است.

آب درمانی چگونه کار می کند؟
یک استخر آب درمانی معمولا بین ۳۳ تا ۳۶ درجه سانتیگراد گرم می‌شود که کمی متفاوت از تمرینات معمولی آب درمانی است. گرمای استخر ماهیچه‌ها و مفاصل را گرم می‌کند و باعث می‌شود دامنه حرکتی بهتری داشته باشید. از آنجایی‌که آب شناور است، جاذبه کمتری نیز بر بدن تاثیر می‌گذارد. با آبی که وزن شما را تحمل می‌کند، فشار کمتری بر عضلات و مفاصل وارد می‌شود.

آب درمانی (Hydrotherapy) عالی است زیرا به شما امکان می‌دهد با درد کمتری ورزش کنید. دمای آب به کاهش درد کمک می‌کند و همچنین دامنه حرکتی بیشتری می‌دهد. علاوه‌براین، آب مقداری مقاومت طبیعی در برابر حرکات ایجاد می‌کند. در مورد عملی مانند چرخاندن بازوی در مقابل خود فکر کنید. در خارج از استخر، این حرکت آسان است، اما وقتی آن را در آب امتحان کنید، حرکت بسیار کندتر است. بنابراین، هنگام ورزش در یک استخر گرم، مقاومت طبیعی در برابر آب دریافت می‌کنید که به بهبود قدرت عضلانی کمک می‌کند.

کاربرد آب درمانی (Hydrotherapy)
برخی از کاربردهای آب درمانی عبارتند از :
دردهای مزمن
مشکلات اسکلتی عضلانی
بیماری های مغز و اعصاب
مشکلات ارتوپدی
مولتیپل اسکلروزیس (MS)
بهبود سلامت قلب و عروق
بهبود سلامت عضلات و مفاصل
بهبود سلامت مغز
تقویت یادگیری و حافظه
بهبود خواب
چاقی
فشار خون
آکنه
آرتروز
سرماخوردگی
افسردگی
اضطراب
سردرد
کشیدگی و رگ به رگ شدن
تسکین درد مربوط به آسیب گردن یا کمر
کاهش التهاب و تورم
کاهش اسپاسم عضلانی
افزایش متابولیسم
تنظیم سطح کورتیزول

فواید آب درمانی در فیزیوتراپی
استفاده از آب درمانی (Hydrotherapy) به عنوان بخشی از درمان فیزیوتراپی می‌تواند به مزایای بسیاری مانند:
کاهش درد
کاهش اسپاسم عضلانی
تقویت عضلات
افزایش آمادگی جسمانی و تحمل عملکردی
آموزش الگوهای حرکتی
بهبود تعادل
افزایش تحرک
بهبود هماهنگی
بهبود وضعیت بدن
بهبودی سریع‌تر جراحی
امکان ایستادن در افرادی که قادر به تحمل وزن خارج از آب نیستند.
بهبود تکنیک راه رفتن
بهبود سطح آمادگی هوازی
افزایش قدرت عضلات
افزایش دامنه حرکتی مفاصل
بهبود استقلال و عملکرد
کاهش ترس از افتادن
کاهش التهاب و تورم

آب درمانی چگونه کمک می کند؟
آب درمانی می‌تواند به طرق مختلف به شما کمک کند:
آب به ماهیچه‌های شما اجازه می‌دهد تا آرام شوند و درد مفاصل را کاهش می‌دهد و به شما کمک می‌کند ورزش کنید.
آب از وزن شما حمایت می‌کند، که به تسکین درد و افزایش دامنه حرکت در مفاصل کمک می‌کند.
از آب می‌توان برای ایجاد مقاومت در برابر حرکت مفاصل استفاده کرد. با فشار دادن دست‌ها و پاهای خود به آب، می‌توانید قدرت عضلانی خود را نیز بهبود بخشید.
موارد منع استفاده از آب درمانی
هر یک از موارد زیر را در صورت داشتن، به فیزیوتراپ خود اطلاع دهید:
زخم یا عفونت پوستی
ویروس
مشکلات تنفسی
مشکلات قلبی
بیماری کلیوی که دیالیز می‌شود
بی اختیاری ادرار و مدفوع
آلرژی به کلر
دیابت، آسم یا صرع و هر شرایطی که به خوبی کنترل نشده باشد.
در بسیاری از موارد درمانگر فقط باید از قبل بداند تا بتواند موارد خاصی را که ممکن است لازم باشد انجام دهد