برگ بَرنده «هورامان» چه بود؟
گروه فرهنگی: هورامان یا اورامانات که با ساختوسازهای مخرب در بافت سنتی روستاهایش مواجه است، چگونه رأی مثب یونسکو را برای ثبت در فهرست میراث جهانی گرفت؟چند سال پیش، قبل از آنکه ارزیاب ایکوموس (شورای بینالمللی بناها و محوطهها و بازوی مشورتی و تخصصی یونسکو در ثبت و محافظت از میراث جهانی) به ایران بیاید، […]
او افزود: معیار ۵ اشاره دارد به انسان که در محیط زندگی خود با محیط زیست و طبیعت پیرامون ارتباطی برقرار کرده است. اورامانات از این نظر هم واجد ارزش برجسته جهانی شناخته شد. اقلیم و سرزمینی که مردم هورامی در آن مستقر هستند، کوهستانی است و طبیعت خشن و سختی دارد. اینکه مردم چگونه در تعامل با این ویژگی، تمدن و فرهنگ را رشد دادهاند، محل توجه بوده است. ایکوموس هم تایید کرده که سنت ساخت مسکن و استقرارگاههای انسانی، کشاورزی، دامداری و باغداری در این منطقه با آن طبیعت سخت، از جمله ویژگیهای برجسته و حائز اهمیت است.
پورعلی این توضیح را هم اضافه کرد که پرونده هورامان/اورامانات با عنوان اثر «میراث فرهنگی و تاریخی» در یونسکو بررسی شد نه اثر طبیعی. البته طبق ضوابط این سازمان، در هر نوبت از هر کشور فقط یک پرونده میراث فرهنگی پذیرفته میشود، اما چون اجلاس سال ۲۰۲۰ به دلیل همهگیری کرونا به امسال موکول شد، ایران موفق شد دو اثر فرهنگی و تاریخی را به فهرست میراث جهانی یونسکو وارد کند. هرچند راهآهن نخستین میراث صنعتی ایران نیز به شمار میآید.
برای منظر فرهنگی هورامان/اورامانات ۱۰۶ هزار و ۳۰۷ هکتار عرصه و ۳۰۳ هزار و ۶۲۳ هکتار حریم درنظر گرفته شده است.پیشینه سکونت در این منطقه به پیش از تاریخ برمیگردد که کشف قبالههای هورامان وجود حاکمیت آشوریان، مادها، هخامنشیان و یونانیان را تأیید کرده است. کهنترین آثار سکونت انسان در بررسیها و کاوشهای باستانشناسی در اطراف روستای هجیج یافت شده و مربوط به دوران پارینهسنگی است که طبق گزارش باستانشناسان بیش از ۴۰ هزار سال تا حدود ۱۲هزار سال قدمت دارند.
هورامان یا اورامانات نام منطقهای تاریخی با بافت پلکانی و آداب و رسوم خاص است که بخشهایی از شهرستانهای سروآباد، سنندج و کامیاران در استان کردستان و شهرستانهای روانسر، پاوه، جوانرود و ثلاث باباجانی در استان کرمانشاه را شامل میشود. بخش اصلی منظر فرهنگی هورامان/اورامانات شامل درههای ژاوهرود، اورامان تخت و لهون است.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰