انتخاب عراق به نفع ایران بود

به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «طی چند روز گذشته گزارش‌ها حاکی از قطعی‌شدن حضور کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم ملی فوتبال عراق بود. عراق در مرحله بعدی انتخابی جام‌ جهانی با ایران، کره‌ جنوبی، امارات، سوریه و لبنان هم‌گروه شده و طبق برنامه روزهای ۱۶ شهریور و هفتم بهمن باید دو بازی رفت و برگشتش را برابر ایران برگزار کند؛ رقابتی که در صورت حضور کی‌روش بسیار داغ‌تر از گذشته می‌شد. با این همه در شرایطی که تحلیل‌های بسیار زیادی درباره جدال ایران با کی‌روش ارائه شده بود، فدراسیون فوتبال عراق تصمیم دیگری گرفت و دیک ادووکات هلندی را به‌ عنوان سرمربی جدید تیم ملی این کشور برگزید. در درجه اول فارغ از این که ادووکات نامدار گزینه بهتری برای رقیب ایران بود یا کارلوس کی‌روش، باید خوشحال باشیم از این که مربی پرتغالی وارد گروه ایران نشد و مسابقات حیاتی پیش رو بیش از پیش حساس نشد.

کی‌روش طی سال‌های کارش در ایران فراز و فرودهای زیادی را تجربه کرد و همین حالا هم هواداران و منتقدان پر و پا قرصی دارد. دوقطبی به جا مانده از دوران حضور این مربی در ایران، هنوز پابرجاست و بعید هم به‌ نظر می‌رسد به این زودی به پایان برسد. در این میان گروهی از بازیکنان تیم ملی همچنان به‌شدت به کی‌روش علاقه و ارادت دارند که از آن جمله می‌توان به دو مهاجم اصلی تیم ملی اشاره کرد. هنوز فراموش نکرده‌ایم سردار آزمون بعد از انتخاب دراگان اسکوچیچ به‌عنوان سرمربی تیم ملی، چگونه با قطعه شعری پر از طعنه و کنایه به این ماجرا واکنش نشان داد. آزمون در صفحه شخصی‌اش نوشته بود: «ما که در سایه خورشید معذب بودیم، چشممان کور سزاوار همین شب بودیم.» با این حال رابطه سردار با این «شب» به مرور زمان بهتر شد و او توانست گل‌های بسیار حساسی برای دراگان اسکوچیچ بزند. مهدی طارمی هم با اظهار نظرش درباره این که تیم موفق فعلی بر پایه تغییر نسل از سوی کارلوس کی‌روش بنا شده، به نوعی اعتبار صعود از مرحله قبلی را به مربی پرتغالی داد که این رویکرد او بحث‌برانگیز شد. بعد هم خودش توضیح داد که حرف زدنش از کی‌روش جنجال به پا می‌کند.

طبیعتا در چنین شرایطی تقابل با کی‌روش، به حساسیت کار دامن می‌زد. یادمان باشد رویارویی با عراق به خودی خود هم برای تیم ملی ایران کار ساده‌ای نبوده و نیست اما در صورت انتخاب کارلوس از سوی تیم رقیب، شرایط پیچیده‌تر می‌شد. به هر حال هیچ‌کس به اندازه کی‌روش تیم ملی ایران را نمی‌شناسد و این می‌توانست برای عراق یک امتیاز بزرگ باشد. مربی پرتغالی به‌علاوه تخصص ویژه‌ای هم در تقابل با کره‌ جنوبی دارد که این مساله نیز معادلات گروه را تحت تاثیر قرار می‌داد. حالا اما حضور ادووکات همه این مسائل را از بین برده و باعث شده است دیدار ایران با عراق، در فضای نرمال‌تری برگزار شود. به نظر می‌رسد دراگان اسکوچیچ باید بابت گریز از تقابل با کی‌روش خشنود باشد! واقعیت آن است که انتخاب عراق، به نفع ایران بود.»

انتهای پیام