مقامات کشور، واکسن‌های ممنوعه برای مردم (آمریکایی) زده‌اند

احمدی‌نژاد همچنین گفته است حمایت علنی از طالبان به عنوان یک گروه متحجر که نامش در ردیف گروه های تروریستی جهان ثبت شده است، رسمیت دادن به این گروه و دعوت آنان به ایران باعث شد که نام پرافتخار ایران در کنار نام این گروه بدنام قرار داده شود!
….
محمود احمدی نژاد،‌ رییس دولت های نهم و دهم طی نامه ای خطاب به حسن روحانی، به ارزیابی عملکرد وی و دولت های یازدهم و دوازدهم پرداخت و نامه مزبور تحویل دفتر آقای روحانی شد. به گزارش سایت دولت بهار، متن نامه دکتر احمدی نژاد به حسن روحانی بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای حسن روحانی
رییس جمهوری اسلامی ایران
سلام عیکم
به یاد دارید که در سال ۹۲ و علی‌رغم انتقاد به عملکرد شورای نگهبان در اعمال مهندسی انتخابات، با احساس مسئولیت، به نوبه خود، تلاش کردم تا زحمات همکارانم در برگزاری انتخابات سالم و صیانت از آراء ملت و نیز حقوق نامزدها و از جمله جنابعالی به نتیجه برسد و چنین نیز شد.
پس از آن نیز علی‌رغم برخی فشارها، نتیجه آراء و انتخاب شما ، بدون تاخیر و آفات مترتب بر آن ، از سوی ستاد انتخابات وزارت کشور دولت دهم اعلام گردید.
در پی آن اولین کسی بودم که با انتشار پیامی پیروزی شما را در انتخابات به جنابعالی تبریک گفتم. در آن پیام برای شما آرزوی توفیق در خدمت به مردم و کشور کردم و از همگان خواستم که شما را در مسئولیت بزرگی که به عهده می گرفتید یاری رسانند.
علاوه بر آن به دیدار شما آمدم و دلسوزانه گفتم که ؛ ۴ سال مدتی طولانی است ولی خیلی زود می گذرد، از همه لحظات آن برای خدمت به مردم استفاده کنید و ثانیه ای را از دست ندهید که بعداً پشیمانی سودی ندارد.
همچنین گفتم که آراء شما عمدتاً آراء سلبی و برای مخالفت با رقیب شما به صندوق ها ریخته شده است. تلاش کنید با خدمت به مردم آن را به آراء واقعی تبدیل نمایید. همچنین آمادگی خود و همه اعضای دولت را برای در اختیار قرار دادن اطلاعات و تجربیات اعلام نمودم.
در جلسه دولت نیز وزراء و معاونین رییس جمهور را ملزم به همه گونه همکاری با شما نمودم.
همه اینها را به رغم مواضع ناصواب شما در ایراد اتهامات بی‌اساس و دروغ پراکنی ها در ایام تبلیغات انتخاباتی و مواضع ناجوانمردانه و در بسیاری موارد خصمانۀ عناصر همیشه حاکم منتسبه، علیه اینجانب و همکارانم در دولت های مردمی و خدمتگزار نهم و دهم، انجام دادم و از این بابت نیز مورد شماتت برخی از دوستان محترم و صاحب نظر خود قرار گرفتم.
اما مواضع و اقدامات مورد اشاره را صرفاً بر اساس احساس مسئولیت انسانی، دینی و ملی و وظیفه قانونی انجام دادم.
علی‌رغم جفاها و ستم هایی که در انتساب اکاذیب و اتهامات بی اساس که در طول ۸ سال ریاست جمهوری خود به بنده و دولت های نهم و دهم روا داشتید، هرگز از عملکرد خود نسبت به شما پشیمان نشدم. زیرا آنها را برای خدای خود کرده بودم و خدای من نسبت به احوال بندگانش بینا، دانا و آگاه است. گمان من بر این است که اگر شما در کشاکش فرمانروایی ، از او غافل بوده باشید، اکنون و در پایان راه صدارت، به عینه، عرایضم درباره خدایمان را بهتر از هر کسی درک می کنید و این جمله آشنای مردم صمیمی کوچه و بازار و کارخانه و مزرعه، که؛ «خدا جای حق نشسته است» را از عمق جان در می یابید.
به قصد تخریب، بسیاری از اقدامات دولت های نهم و دهم را به سخره گرفتید و در حالیکه پس از مدتی به ناچار به آنها باز گشتید، لکن از آنجا که نه از سر تدبیر و کاردانی بلکه از سر ضرورت و ناچاری، در سایه مدیریتی ضعیف و فرسوده و بدون فراهم آوردن مقدمات لازم، به آن روی آوردید، به نتیجه نرسیدید و بر مشکلات و گرفتاری های کشور و مردم افزودید.
اما اینجانب با درک تفاوت خود با شما، از حیث تجربه در کار اجرایی، تحمل پیشه کردم. بنده در پی یک دوره طولانی مدیریت اجرایی از پایین ترین سطوح و پس از کسب تجارب بسیار، برای مسئولیت مهم ریاست جمهوری، پا به میدان گذاشته بودم، در حالی که شما بدون هیچ پشتوانه و تجربه پیشین، خود را داوطلب این مسئولیت بزرگ کردید. این خادم کوچک ملت علاوه بر تجارب قبلی، هشت سال تجربه بسیار گرانسنگ را در کسوت ریاست جمهوری در خدمتگزاری به مردم اندوخته بودم، در حالیکه شما نا آشنا و بی تجربه، در آغاز راهی دشوار و خطیر بودید.
از این رو، تحلیل ها و مواضع سیاسی داخلی و بین المللی و نقطه نظرات اقتصادی غیر کارشناسی، نادرست و غیر واقعی شما را در عین نگرانی از وضعیت آینده و خطر از دست دادن دستاوردهای بزرگ کشور در عرصه های مختلف سیاسی، اقتصادی و علمی، با حوصله رصد می کردم و بر نشر اطلاعات غلط و گمراه کننده و افترائات و تهمت های بی‌پایان شما و همکارانتان در دولت جدید صبوری می کردم.
این صبوری با آن امید بود که پس از یک دوره کوتاه ، به این رویه پایان داده و در ریلی درست روند خدمت به کشور را آغاز نمایید که در این صورت آماده بودم تا در صورت خروج از ریل، به حسب وظیفه ای که همگان بر عهده دارند، در جهت بازگشت به ریل مددکار شما باشم، لکن متاسفانه شما هرگز به ریل ورود نکردید تا خروجی از آن اتفاق بیفتد.
من و همکارانم در دولت دهم، سکوت پیشه کردیم تا شما در سراب فریبی که گرفتار آمده بودید، بیش از آن باقی نمانده و زودتر به فکر مسائل و موضوعات کشور بیفتید و در غیبت بهانه ها، با مسئولیت هایی که در جایگاه ریاست جمهوری پذیرفته بودید مواجه شوید.
لکن موضوع بسیار مهمی مرا واداشت که مسائلی را، پیش از آنکه دیر شود، برای شما ، برخی مقامات و نیز برای ملت بزرگ ایران روشن نمایم.
مشاهده درک نادرست شما از مسائل کشور که بر پایه اطلاعات غلط و تحلیل های غیر واقعی شکل گرفته بود و عزم جزمتان برای انجام مذاکرات هسته ای و مشاهده خوش خیالی های تعجب آورتان در این زمینه، که البته جای بحث و تامل بسیار دارد، بر نگرانیم آنچنان افزود که طی نامه ای، با احترام، از جنابعالی دعوت کردم تا در مناظره‌ای روشنگرانه در پیشگاه ملت، ارزیابی منطقی، کارشناسانه و عالمانه ای از دیدگاه ها، مواضع و اطلاعات اعلامی دو طرف در زمینه های مهم و اثرگذار به عمل آید. با این هدف که از این رهگذر، راه درست و طریق صواب برای خدمت به کشور و ملت از بیراهه بازشناسانده شود.
اما در کمال تاسف، جنابعالی با بی اعتنایی و نادیده انگاشتن آن دعوت، در عمل، از پذیرش آن شانه خالی کردید. در مقابل ، عوامل و نیز دستگاه های تبلیغی و رسانه ای تحت امر جنابعالی و یا وابسته به جناح مربوطه ، با تهاجم سنگین و غوغا سالاری و هوچیگری، با این دعوت برخورد کرده و در مسیر منحرف ساختن افکار عمومی، فرصت شفاف سازی و روشنگری برای طی طریق عالمانه را ، از شما و دستگاه تابعه سلب و دست بنده را هم برای اصلاح و کمک کوتاه کردند.
اینک در پایان هشت سال دوران ریاست جمهوری شما، بسیاری از افراد ، محافل و رسانه های پشتیبان، یکی پس از دیگری، خجل از مواضع پیشین خود و شرمنده از ملت بزرگ و شریف و گرفتار در بدترین شرایط پس از انقلاب، می کوشند تا مشارکت ، همکاری، همفکری و همدلی خود با دستگاه جلال عالی را از منظر مردم دور نگاه دارند.
اینک دوران جلالتی که شما آن را بر خدمتگزاری ملت، ترجیح دادید در حالی به پایان رسیده است که رویاهای سیاسی شیرین شما به کابوسی تلخ درآمیخته، نگاره ای که به انگارهای وهم، فریبا می نمود، رنگ باخته و خلاصه اینکه گویی فلک، الک بی تدبیری و نا امیدی را بر دیوار کسادی و یاس آویخته است!
خدا شاهد است که انبوه غم ملت و خسران عظیم کشور و دستگاه دولت که ذیلاً و برای ثبت در تاریخ و البته به اجمال، به آن اشاره خواهم کرد، چندان بزرگ است که جایی برای جولۀ ابلیس در نفس این بنده کوچک نمانده است.
اینک و پس از هشت سال، در احترام به حقوق ملت و ضرورت استیفای آن و ثبت ظلم بسیار سنگینی که از سوی جنابعالی و هر مقام و مدیر دیگری که به مباشرت و یا معاونت، زمینه‌سازی، مشارکت و یا رضایت، در حق ایران عزیز و انقلاب عظیمی که خون صدها هزار شهید را به فدیه گرفته است و در حق مردمی باوفا، صمیمی، ساده‌دل، بی‌آلایش، مومن و همراه رفته است، لازم می دانم تا در مقام ارزیابی دوران هشت ساله ریاست جمهوری شما، مواردی را ، ولو به اجمال، در پیشگاه خداوند، امام زمان (عج) و شهیدان والامقام انقلاب اسلامی، برای قضاوت و رسیدگی عادلانه ملت بزرگ ایران مطرح نمایم.
چند نکته مقدماتی:
نکته اول: استفاده از رانت بزرگ حذف رقیبان اصلی
در هر دو دوره انتخابات ریاست جمهوری های سال‌های ۹۲ و ۹۶ جنابعالی از رانت بزرگ حذف رقیبان اصلی توسط شورای نگهبان استفاده کردید. در واقع کرسی ریاست جمهوری به شما هدیه شد و رسیدن به پاستور کمترین زحمت و هزینه ای برای شما نداشت.
نکته دوم: آغاز کار تبلیغاتی با دو دروغ بزرگ
۱٫ جنابعالی در مناظرات تبلیغاتی، بدون داشتن کمترین سابقه حقوقی و فرهنگی ، به دروغ ادعا کردید که فردی فرهنگی و حقوقی و نه امنیتی هستید. در حالیکه تمام سابقه حضور  ۳۴ ساله شما در مدیریت‌های ارشد در جمهوری اسلامی در عرصه امنیتی بوده و هیچ ردی از فعالیت فرهنگی و یا حتی در مسائل حقوقی که مدعی اخذ دکترای آن از انگلستان بودید، مشاهده نمی گردد.
متاسفانه هیچ یک از رقبا و یا حتی جریانات سیاسی پر ادعا، مدعی این دروغ بزرگ نگردیدند.
۲٫ ادعا کردید که اعضای دولت قبل از شما همه سرباز و ناتوان بوده اند و جنابعالی ژنرال‌های توانمند را سر کار خواهید آورد و کاری خواهید کرد که خدمات دولت قبل اصلاً به حساب نیاید، اما در عمل ضعیف ترین، فرسوده ترین و ناکارآمدترین کابینه بعد از انقلاب را تشکیل دادید.
نکته سوم: همراهی و حمایت همه قوا، جریانات سیاسی، نهادها و رهبری
در طول ۸ سال، بر خلاف ادوار قبلی ریاست جمهوری، قوای مقننه و قضائیه، جریانات چپ و راست سیاسی، رسانه ها و رسانه ملی و دیگر نهادها در یک هماهنگی کامل از اقدامات جنابعالی حمایت کردند. تمام لوایح شما در مجلس به تصویب رسیده است.
برجام، یعنی مهم ترین دستاورد دوران ۸ ساله شما، که اگر بنا بود طبق قانون به آن رسیدگی شود، باید هفته ها در مجلس مورد بحث قرار می گرفت، لیکن بدون طی مراحل قانونی و یا حتی قرائت متن آن در صحن علنی و یا انتشار آن برای نمایندگان، به قول مشهور در۲۰ دقیقه به تصویب رسید.
حمایت کامل عملی رهبری از دولت شما و عملکرد آن، علی‌رغم اعتراضات گسترده مردمی، کم سابقه و یا بی سابقه است.
برای توسعه اختیارات شما، قانون اساسی تعطیل و جلسه سران قوا که هیچ شانی در قانون اساسی ندارد، در اختیار شما قرار گرفت. یعنی عملاً دولت و مجلس دور زده شدند و قوه قضائیه نیز به صرف رای رییس آن خلاصه گردید.
حتی اجازه گفتگو با مقامات آمریکایی در سطح وزیر خارجه که تا آن زمان ممنوع و خط قرمز مطلق بود، برای دولت جنابعالی مجاز گردید.
مجلس و قوه قضائیه در برابر تمام حوادث سنگین دوره جنابعالی غیر از یک مورد سوال و جواب که جز حرکتی نمایشی به حساب نیامد، یا حمایت و یا سکوت کردند.
حادثه ناشی از افزایش بسیار ناشیانه قیمت بنزین و سیل ها و آتش سوزی های بزرگ و انفجارات قیمتی ، فسادهای سنگین و دروغ های بزرگ، اطلاعات نادرستی که در موضوع برجام ارائه کردید، حقوق های نجومی و مدیران چند تابعیتی و امثال آنها هرگز مورد تعرض جدی و اثربخش نمایندگان و دستگاه قضایی قرار نگرفت و هیچ وزیری نیز از بابت این موارد استیضاح نگردید.
نکته چهارم: طراحی و دنبال کردن سیاست تخریب گسترده دولت های نهم و دهم
به عنوان یک سیاست ثابت، در یک طراحی پیچیده و با همراهی دیگر قوا، جریانات سیاسی و رسانه ای و نهادهای متنفذ، با تمام توان کوشیدید که دولت قبل از خود را تخریب و حجم عظیم و بی سابقه خدمات، پیشرفت‌ها و فداکاری‌های آنان را نادرست و بی ارزش جلوه دهید. سنگین ترین اتهامات بی اساس را به دولت قبل از خود وارد کردید در حالی که در همه موارد از ارائه کمترین سند و مدرک سر باز زدید.
این سیاست که از طرف رسانه های وابسته به نظام سلطه و استعمارگران نیز مورد استقبال گسترده قرار گرفت تا آخرین روزهای دولت شما با جدیت دنبال گردید.
ملت بزرگ ایران مدت ها است که قضاوت تاریخی خود را نسبت به جنابعالی و دولت هایتان انجام داده اند که اگر بتوانید لحظاتی در جمع مردم در هر نقطه از ایران حاضر شوید، نظرات آنان را به وضوح و آشکار درخواهید یافت.
اما برخی از موارد و شمه ای از عملکرد و آثار مدیریت جنابعالی و دولت های یازدهم و دوازدهم:
۱٫ مذاکرات هسته ای و توافق برجام
توافق موسوم به برجام، مهم ترین و اصلی ترین هدف، برنامه و اقدام دولت جنابعالی معرفی شده است، به طوری که تمام امور کشور را متوقف به تحقق آن کردید.
جنابعالی بر خلاف واقع، پیشرفت های هسته ای کشور را در نقطه مقابل چرخش زندگی مردم قرار داده و به طور ضمنی با اعلام ضرورت گردش زندگی مردم، کوشیدید تا در آستانه مذاکرات، از اهمیت آن بکاهید. آن گاه تحت فشار افکار عمومی وعده دادید که کاری می‌کنید هر دو چرخ بچرخد. لکن در نتیجه سیاست‌های نادرست و بی تدبیری های مکرر کاری کردید که چرخ هر دو از حرکت باز ایستد.
همزمان با اعزام تیم مذاکره کننده، جنابعالی سه دروغ بزرگ را با حداکثر توان به فضای رسانه ای پمپاژ کردید:
دروغ اول: به صراحت اعلام کردید که خزانه دولت خالی است. در حالی که موجودی جاری خزانه به رقم بی سابقه بیش از سه هزار میلیارد تومان و ذخایر بانک مرکزی به رقم بی سابقه حدود ۱۵۰ میلیارد دلار بالغ گردیده بود.
دروغ دوم: اعلام کردید که انبارها خالی است و حتی تاکید کردید که برای برخی مناطق حداکثر برای مصرف ۳ روز گندم وجود داشته است.
این در حالی بود که با پیگیری ویژه شخص اینجانب، بالاترین ذخایر کالاهای اساسی برای مصرف بین ۶ ماه تا یک سال، که بعد از انقلاب سابقه نداشت، در اختیار دولت شما قرار گرفت و شما مدتها هیچ دغدغه ای از این بابت نداشتید.
دروغ سوم: اعلام کردید که دولت به شدت بدهکار است و برخی همکاران و تیم رسانه ای پشتیبان دولت شما رقم آن را تا هفتصد هزار میلیارد تومان هم اعلام کردند.
این در حالی بود که دولت های نهم و دهم جز بدهی شرکت ها جهت سرمایه گذاری عمرانی خود و در حد معمول دولت های پیشین که البته در قانون بودجه به تصویب رسیده بود، هیچ بدهی ایجاد نکردند.
آثار سیاسی مخرب این سه دروغ بزرگ ، آنهم از ناحیه رییس جمهور، بر مذاکرات هسته ای کاملاً آشکار است.
این اقدام شما مانند عمل فرمانده ارشدی است که لشگر خود را برای جنگ یا دفاع به جبهه می فرستد، لیکن همزمان و علناً اعلام می کند که لشگر او ، مهمات، سلاح و پشتیبانی لازم را در اختیار ندارد و بسیار هم فرسوده و خسته است.
این کار شما همزمان با آغاز مذاکرات، به معنای اعلام موضع ضعف کامل و آمادگی برای دادن امتیازات بزرگ بود. وزیر خارجه شما بارها اعلام کرد که هر نوع توافق بهتر از عدم توافق است.
بدین ترتیب شما با خالی کردن دل مردم از یک سو و خط دادن به دشمن برای اعمال فشار و گرفتن امتیاز از سوی دیگر، زمینه را برای به تسلیم کشاندن کشور و دادن امتیازات بزرگ فراهم نمودید.
طی ۸ سال، تمام ظرفیت های داخلی و بین المللی کشور را به بهانه واهی ثمر بخشی معجزه آسای برجام معطل کردید و هر نوع تصمیم گیری درباره مسائل جامعه را منوط به این توافق و اجرای آن کردید.
برای تکمیل این پروژه، با واداشتن مردم برای حضور در صف های طولانی توزیع سبد کالا و نمایش دادن پررنگ برخی درگیری ها و حتی کشته شدن افراد در صف، تصویری از ضعف کامل کشور با هدف اقناع افکار عمومی جهت اجتناب ناپذیر جلوه دادن پذیرش شرایط بیگانگان و خواسته های خلاف منافع ملی و غیر قانونی آنان منتشر نمودید.
در تمام فرهنگ ها، حداقل عنوان برای این نوع اقدامات، خیانت است، لیکن هیچ یک از مسئولان ، قوای نظارتی، رسانه ها و جریانات سیاسی، به هیچ وجه متعرض آن نگردیدند.
۲٫ نتایج ناشی از تمرکز بر توافق برجام
متن برجام هیچ گاه به صورت رسمی در اختیار مردم و حتی نمایندگان مجلس قرار نگرفت که این اقدام در نوع خود بسیار فاجعه بار است.
اقداماتی که به بهانه اجرای این توافق به عمل آمده است نتایج زیر را تا کنون در پی داشته است:
۲-۱- تعهدات سنگین برای طرف ایرانی همراه با تضمین های قاطع و روشن برای طرف مقابل.
۲-۲- فقدان هر نوع تعهد الزام آور برای طرف مقابل و هر نوع تضمین برای طرف ایرانی
۲-۳- تحمیل رکود سنگین بر فضای اقتصادی کشور ناشی از بی تصمیمی در مناسبات کلان و القای انتظار معجزه برجام با کمک طرف های مقابل
۲-۴- نابودی تولید و صنایع کشور:
بخش مهمی از صنعت دامداری و طیور کشور در نتیجه عدم پشتیبانی و با تحمیلات دولت نابود شده و یا رو به نابودی است.
بسیاری از صنایع کشور متوقف شده است.
متوسط رشد ناخالص در هشت سال دولت شما منفی است.
بسیاری از پروژه های بزرگ متوقف و یا بسیار کند شدند در حالیکه تا آخرین روزهای دولت دهم با همه ظرفیت فعال بودند.
۲-۵- فازهای گازی پارس جنوبی با پیشرفت های بین ۶۵ تا ۹۵ درصد، تحویل دولت شما گردید و طبق برنامه می بایست تا پایان سال ۹۳ به بهره برداری می رسیدند، لیکن برای اینکه اتمام آنها را به حساب دستاورد برجام بگذارید و همچنین اجرای این پروژه ها به نام دولت شما ثبت گردد، تکمیل آنها را حداقل ۴ سال به تاخیر انداختید.
خسارت عدم بهره برداری گازی در این مدت بیش از ۶۰ میلیارد دلار برآورد شده است.
۲-۶- طرح عظیم ستاره خلیج فارس با  ۷۵ درصد پیشرفت فیزیکی تحویل دولت شما شد که باید آخر سال ۹۳ به بهره برداری می رسید، لیکن این پروژه نیز با همان هدف و با ۵ سال تاخیر در سال ۹۸ به بهره برداری رسید. خسارت وارده برای این تاخیر بیش از ۳۰ میلیارد دلار برآورد می شود.
۲-۷- در پایان دولت دهم ۷۱ هزار و ۶۰۰ مگاوات ظرفیت نیروگاهی فعال به علاوه ۲۵ هزار مگاوات نیروگاه با متوسط ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی تحویل دولت شما شد که می‌بایست طبق برنامه تنظیمی حداکثر تا اوائل سال ۹۴ به بهره برداری کامل می رسید تا با بیش از ۹۶ هزار مگاوات ظرفیت تولید برق، مشکلی برای زندگی جاری مردم و برنامه های توسعه ای کشور وجود نداشته باشد. امروز کشور با مشکلات سنگین قطعی‌های مکرر و گسترده برق ناشی از تاخیر و توقف در اجرای آن پروژه ها مواجه است.
۲-۸- سقوط ارزش پول ملی:
ارزش پول ملی علی‌رغم ادعا و وعده شما برای تقویت آن ، حدود۸۰۰ درصد سقوط کرده است. این در تاریخ اقتصادی کشور بی سابقه است و آثار بسیار مخرب آن بر اقتصاد و زندگی مردم بر همگان آشکار شده است.
۲-۹- بالاترین نرخ افزایش نقدینگی:
مبلغ نقدینگی در پایان سال ۹۱ حدود ۴۶۰ هزار میلیارد تومان یعنی کمتر از ۵ برابر آن در پایان سال ۱۳۸۳ بود که بر خلاف واقع از طرف جنابعالی و دولت شما همواره به عنوان یک نقطه ضعف جدی دولت های نهم و دهم معرفی شده است. امروز رقم نقدینگی به بیش از ۳۷۰۰ هزار میلیارد تومان یعنی ۸ برابر آخر سال ۹۱رسیده است که در اقتصاد کشور بی‌سابقه است. این رقم در کنار رشد متوسط منفی ۸ ساله به خوبی عمق فاجعه و تلاشی نظام اقتصادی را به تصویر می کشد.
۲-۱۰- کاهش نرخ سرمایه گذاری:
دولت جنابعالی کمترین نرخ سرمایه گذاری در دولت های بعد از جنگ را به خود اختصاص داده است تا جایی که سرمایه گذاری های جدید بسیار کمتر از نرخ استهلاک سرمایه موجود بوده است. این به معنای به قهقرا رفتن کشور و تحمیل فقر ملی است.
برآوردهای کارشناسان حاکی از آن است که بیش از ۱۵ سال زمان لازم است تا اقتصاد کشور به سطح سال ۱۳۹۰ برسد.
۳٫ برخی از تخلفات و تعهدات مهم در انعقاد برجام
۳-۱- عدم رعایت اصول پایه و مبانی حقوق بین الملل
در این زمینه بحث فراوان است، لیکن فقط به سه مورد از آن اشاره می نمایم:
اصل توافق بر خلاف حقوق مسلم ایران در چارچوب N.P.T تنظیم شده و بسیاری از اصول حقوقی نیز در آن رعایت نشده است!
توازن منافع و تعهدات طرفین، از اصول قطعی حقوقی در تمامی توافقات و قراردادها است که موازین حقوق بین الملل هم آن را به رسمیت شناخته است.
در برجام تعهدات طرف ایرانی بسیار فراوان و با تضامین آشکار و قابل اجرا و در مقابل، منافع ایران مشروط و مبهم است!
اما تعهدات طرف مقابل، مبهم، مجمل و بدون تضمین لازم و منافع او کاملاً آشکار و عملیاتی است!
همچنین فصل حل اختلافات از بخش های مهم در هر توافق یا قرارداد است.
در برجام فصل حل اختلاف که مهمترین بخش و تضمین کننده تحقق سایر بندهای توافق است، کاملاً یک طرفه بر علیه ملت ایران تنظیم شده است!
حل اختلاف به شورای هفت نفره از نمایندگان شش کشور مخالف هسته ای شدن ایران از یک سو و نماینده ایران از سوی دیگر با حق رای مساوی سپرده شده است که مصوبات آن با اجماع هفت رای رسمیت پیدا می کند!
معلوم است که در این معادله ملت ایران هیچگاه نمی تواند خواست های قانونی خود را محقق نماید.
چنانکه، همگان مشاهده کردند ، در لغو یک طرفه توافق توسط دولت آمریکا، دولت ایران نتوانست از مسیر قانونی و از جمله هیئت حل اختلاف، حقوق و منافع خود از برجام را محقق نماید و دولت های پنج گانه باقیمانده غیر از آمریکا نیز نتوانستند یا نخواستند که در جهت تامین حقوق و منافع برجامی ملت ایران اقدام نمایند. دولت ایران نتوانست بر اساس برجام آنان را وادار به ایفای تعهدات نماید.
۳-۲- برجام نه تنها مشکلات بین ایران و آمریکا و دیگر کشورهای مقابل را _علی‌رغم وعده داده شده_ حل نکرد بلکه امروز شرایط پیچیده تر و حل آنها سخت تر شده است.
۳-۳- از بین بردن صنعت هسته ای:
در اجرای برجام، صنعت پر ارزش هسته ای متوقف و یا تخریب و خسارات سنگین و جبران ناپذیری به کشور وارد شد. تعهدات داده شده در برجام، به گونه ای است که امروز استفاده از حقوق قانونی و مصرح در N.P.T نیز تخلف شمرده می شود و با تهدید و تحریم های جدید مواجه می گردد!
خسارت ناشی از این توقف و تخریب صنعت هسته‌ای به حدود ۳۰ میلیارد دلار بالغ می‌شود.
۳-۴- دادن تعهدات سیاسی علاوه بر موضوع هسته ای:
احدی از موثرین جبهه اصلاحات و مدافع دولت شما، بارها و به صراحت اعلام کرده است که موضوع اصلی برجام، مسئله هسته ای نیست بلکه روح اصلی برجام تعهد به آن است که در ایران، هرگز و برای همیشه دولت احمدی نژاد به قدرت بر نگردد. این اظهارات بسیار مهم و تامل برانگیز هرگز از طرف هیچ فرد یا نهاد یا رسانه ای مورد تردید و یا تکذیب قرار نگرفته است.
ظاهراً قسم های جلاله شما که، ولله، بالله و تالله، دوره سالهای ۸۴ تا ۹۲ (دولت های نهم و دهم) هرگز بر نمی گردد و تکرار نمی شود، نیز موید همین مطلب است.
آیا این تعهد جز دخالت دادن بیگانگان در امور داخلی، مخدوش کردن و به حراج گذاشتن استقلال کشور است!؟
۳-۵- انحلال سازمان فضایی:
این سازمان که در دولت های نهم و دهم، جریان رشد و بالندگی را با سرعت طی می کرد و علاوه بر باز کردن راه پیشرفت علمی، فناوری و صنعتی کشور ، موجب امید و انگیزه برای بسیاری از محققان و نخبگان و افتخار برای کشور و ملت بود، در دولت جنابعالی عملاً منحل گردید! پروژه های مهم و تحول آفرین متوقف گردید و بسیاری از دانشمندان و متخصصین پراکنده شدند، مهاجرت کردند و یا به شغل های غیر تخصصی روی آوردند!
خسارت این امر بسیار بالاتر از آن است که بتوان آن را ارزیابی کرد.
۳-۶- تعهدات نظامی:
در توافق برجام که موضوع آن هسته ای است، تعهداتی برای عدم خرید و فروش سلاح توسط طرف ایرانیبرای مدت طولانی داده شده است! این امر موجب تضعیف قدرت صنعتی و همچنین بنیه دفاعی کشور می گردد.
طرف روس به صراحت، تعجب خود را از پذیرش این تعهد توسط ایران اعلام و اشاره کرد که این موضوع جزء مذاکرات نبود و ما مخالف بودیم، لیکن طرف ایرانی، داوطلبانه این بند را در توافق گنجاند!
۳-۷- دادن اطلاعات نادرست و بیان دروغ های مکرر درباره آثار برجام در رفع تحریم ها و حل مشکلات کشور و حتی مرتبط کردن تامین آب آشامیدنی مردم و ازدواج جوانان به آن!
۴٫ تعهدات زیست محیطی در معاهده پاریس
طبق گزارش ها آمریکا با داشتن حدود ۴ درصد جمعیت جهان، حدود بیست و چهار درصد آلودگی های محیطی و اروپا با حدود نه درصد جمعیت جهان، حدود بیست و پنج درصد آلودگی های محیطی جهان را ایجاد می کنند.
ایران با دارا بودن ۱٫۲ درصد جمعیت جهان، معادل ۱٫۲ درصد آلودگی ایجاد می کند.
دولت جنابعالی در معاهده پاریس متعهد به کاهش آلودگی و به تعبیر دیگر کاهش سرمایه گذاری و توسعه کشور شده است! برخی از صاحبنظران عدم تکمیل نیروگاه ها و عدم توسعه صنایع را ناشی از اجرای این تعهد می دانند.
رعایت امور زیست محیطی بسیار مهم و ضروری است اما ایران که در ابتدای مسیر توسعه قرار دارد و نیازمند سرمایه گذاری های گسترده صنعتی و کشاورزی است چرا باید بار مسئولیت های عاملین اصلی آلودگی محیطی را به دوش بکشد.
این بذل و بخشش از حقوق ملت بر چه مبنایی انجام شده است؟
۵٫ کاهش جدی در آهنگ رشد علمی کشور
در زمان تحویل دولت به شما، سرعت رشد علمی کشور یازده برابر متوسط جهانی بود، طرح ها و پروژه های عظیم علمی و تحقیقاتی روزانه افتتاح و بهره برداری می گردید و شور و نشاط علمی در مراکز تحقیقی و دانشگاهی در اوج بود.
امروز متاسفانه کشور شاهد یک رکود علمی و خروج بسیاری از دانشمندان و نیروهای کارآمد و نخبه علمی و نیز کارآفرینان و متخصصان از کشور است.
۶٫ مخدوش کردن جایگاه و شان ریاست جمهوری
رییس جمهور در ایران نماینده ملت و نماد اراده عمومی و بالاترین مقام رسمی کشور بعد از رهبری است. عملکرد دولت شما این جایگاه را آنچنان تنزل داده است که امروز نزد مردم لطمه جدی به اعتبار آن وارد شده و اثرگذاری آن در تصمیمات کلان کشور به شدت کاهش پیدا کرده است.
۷٫ حمایت علنی از طالبان
طالبان یک گروه متحجر است که نامش در ردیف بالاترین گروه های تروریستی جهان ثبت گردیده است.
حمایت آشکار آمریکا از تسلط این گروه بر افغانستان و اقدامات ضد انسانی این گروه موجب تنفر و انزجار عمومی مردم افغانستان، ملت های منطقه و دیگر ملت ها شده است.
رسمیت دادن به این گروه و حمایت علنی و دعوت آنان به ایران توسط وزیر خارجه شما، خدشه اساسی به حیثیت ملت ایران وارد کرده و نام پرافتخار ایران را در کنار نام این گروه بدنام نشانده است.
به علاوه روشن است که در اجرای برنامه های استعماری دولت آمریکا، این گروه به دنبال آن است که پس از استقرار، با شعار تشکیل خراسان بزرگ، مهم ترین تهدید امنیتی علیه ایران را در شرق کشور عملیاتی نماید.
دولت شما با این کار، عملاً امنیت و استقلال کشور را در معرض خطر قرار داده است.
۸٫ عقد قرارداد مخفی با چین
ذهنیت تاریخی ملت ما از قراردادهای پنهانی با بیگانگان، به حق، به شدت منفی است. برجام آخرین نمونه آن بود.
امروز ملت ما شاهد عقد قرارداد مخفی با دولت چین است که هیچ گونه اطلاعاتی از مفاد آن به مردم داده نشده است. در این قرارداد حتی روند صوری برای تصویب در مجلس، نظیر آنچه در برجام اتفاق افتاد، طی نشده است.
با توجه به تجربه تلخ برجام، مردم به شدت نگران تضییع حقوق خود و خدشه به منافع ملی کشور می باشند.
۹٫ برخی دیگر از آثار مدیریتی جنابعالی و دولت تابعه
۹-۱- تخلیه منابع صندوق توسعه ملی
صندوق توسعه ملی با هدف کاهش مصرف درآمد نفتی در بودجه دولت و هدایت درآمدها به سوی سرمایه‌گذاری پایدار با پیشنهاد دولت دهم به تصویب رسید و قرار شد سالانه بخشی از درآمد نفت به این صندوق واریز و صرفاً برای سرمایه گذاری وام داده شود.
دولت دهم صندوق توسعه ملی را با ۵۵ میلیارد دلار سرمایه و حدود ۳۵ میلیارد دلار موجودی نقدی به جنابعالی سپرد. در طول ۸ سال، سرمایه این صندوق به بیش از صد میلیارد دلار رسیده است.
متاسفانه دولت شما بخش مهمی از این سرمایه را تبدیل به ریال کرده و در هزینه های مصرفی خود به کار گرفته و این صندوق را در عمل از اهداف آن خارج و بی اثر کرده است.
۹-۲- اعمال مدیریت بسیار ضعیف در موضوع کرونا:
مدیریت بسیار ضعیف، بی برنامه و فاقد مبانی شناخته شده پزشکی، موجب از دست رفتن جان جمع کثیری از مردم عزیز، ایراد خسارات سنگین به نظام سلامت و نظام اقتصادی کشور شده است.
اکنون، قریب به اتفاق کشورها از جمله کشورهای همسایه، این پدیده را تا حد زیادی مدیریت و کنترل کرده و زندگی را به طور نسبی به شرایط عادی برگردانده اند. لیکن در کشور ما به طور مکرر، مردم با اوج حملات این ویروس مواجهند و بیش از یک سال و نیم است که در شرایط اضطراری ، همراه با اضطراب به سر می برند.
دادن اطلاعات نادرست، به کارگیری پروتکل های درمانی تایید نشده، اعلام سیاست های دوگانه در موضوع اجتماعات مردمی، ممنوعیت های بی منطق در سفرهای مردم ، تعطیلی های بی هدف و خسارت بار در فعالیت های اقتصادی و اجتماعی و عدم حمایت از آسیب دیدگان از این اقدامات، بخشی از آثار این مدیریت ضعیف است. موضوع بسیار مهم واکسیناسیون به دلیل اعلام های مکرر و متناقض، تصمیمات نادرست و نابخردانه و نقض مکرر انجام تعهدات، به مضحکه عام و خاص تبدیل شده است.
به جای ایفای تعهد نسبت به سلامت عموم مردم، دولت نسبت به تمهید واکسیناسیون مقامات از برندهایی که برای مردم عادی ممنوع بوده، اقدام نموده است.
موضوع مدیریت کرونا برای محاکمه جنابعالی و دولت شما کافی است.
۹-۳- تضعیف مناسبات با همسایگان:
تعامل سازنده و برادرانه با همسایگان به عنوان یک اصل خدشه ناپذیر می باید همیشه مد نظر قرار گیرد.
رابطه دوستانه با همسایگان که در شرایط بسیار خوبی قرار داشت، امروز و در سایه مدیریت جنابعالی در ضعیف ترین وضعیت قرار گرفته و با برخی از همسایگان به سطح مخاصمه رسیده است.
مبادلات اقتصادی با همسایگان نیز به پایین ترین سطح خود نزول کرده است.
حتی در سوریه نیز علی‌رغم سرمایه گذاری عظیم انسانی، سیاسی و اقتصادی ایران کمترین سهم مبادلات نسبت به دیگر همسایگان به ایران اختصاص یافته است.
۹-۴- ضعف شدید در مناسبات سیاسی در سطح جهان
با توجه به جایگاه ایران، همواره فرصت های فراوان برای تعامل، تجارت، سرمایه گذاری و کار فرهنگی و سیاسی در ارتباط با کشورهای گوناگون در اختیار طرفین قرار داشته است.
جنابعالی با تمرکز صرف بر رابطه با چند کشور خاص تمام ظرفیت های دیگر را تعطیل کردید.
به خصوص در شرایط چالشی با آن چند کشور خاص، توسعه رابطه با دیگران بسیار مهم و حیاتی است، لیکن رابطه با بسیاری از کشورها در دولت شما به حداقل ممکن رسیده و عملاً باعث اثرگذاری جدی‌تر تحریم ها در اقتصاد و زندگی مردم و تشدید ضعف موضع ایران در مذاکرات شده است.
در ۸ سال دولت های نهم و دهم، از بیش از ۱۵۰ رییس دولت جهان برای سفر دوجانبه در تهران استقبال شده ، بیش از ۱۴۵ بار به دیگر کشورها توسط رییس دولت سفر شده و اجلاس عدم تعهد و گروه ۱۵ با حضور ده ها رییس دولت و ده ها هیئت عالیرتبه برگزار گردید. همچنین تهران به کانون معادلات سیاسی تبدیل شده بود.
حجم صادرات غیر نفتی و قراردادهای صادرات فنی و مهندسی بیش از ۷ برابر شد. بیشترین حجم سرمایه گذاری خارجی در مقایسه با دوران قبل و بعد از انقلاب محقق گردید.
جنابعالی و همکارانتان رابطه با کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین را به تمسخر گرفتید و دوستان وفادار کشور را دلگیر و رابطه ها را به حداقل رساندید و فرصت های بسیار ارزشمندی را از بین بردید.
۹-۵- مدیریت ضعیف در بحران ها:
مردم کرمانشاه، گلستان، شیراز، لرستان و خوزستان، بعد از چند سال به دلیل بی برنامگی و ضعف مدیریت، همچنان از تبعات زلزله و سیل در رنجند.
یادآوری می شود که بازسازی زلزله ورزقان در سال ۹۱ با حدود ۴۰ هزار ساختمان تخریبی در کمتر از شش ماه انجام شد.
۹-۶- مدیریت بحران ساز در خوزستان:
مدیریت منابع آب بسیار مهم است. در زمستان سال ۹۷ با عدم مدیریت صحیح، نگهداشتن آب در سدها و عدم تخصیص به موقع آب، بخش مهمی از کشاورزان خوزستان دچار خسارات سنگین شدند و در بهار ۹۸ به دلیل بارش های سنگین و پر بودن سدها، رها سازی آب بیش از ظرفیت رودخانه ها انجام شد که موجب جاری شدن سیل و وارد شدن خسارات سنگین به زندگی مردم گردید.
در حوادث اخیر نیز بی برنامگی و مدیریت بحران ساز دولت شما در تنظیم خروجی آب سدها در خوزستان، بر همگان کاملاً آشکار است.
۹-۷- دادن وعده های مکرر خلاف:
صدها وعده جنابعالی که بدون برنامه ریزی قبلی و تدارک امکانات و ایجاد زیر ساخت های لازم، داده شده و عملی نگردیده است، موجب مضحکه نزد مردم و افکار عمومی و تنزل شدید جایگاه ریاست جمهوری و دولت گردیده است.
۹-۸- کاهش اقتدار و امنیت ملی:
عملکرد دولت شما در کاهش جدی و بی سابقه اعتماد عمومی به دستگاه حاکمیت و افزایش شدید نارضایتی عمومی نقش مهمی ایفا کرده است.
اثر کاهش اعتماد و افزایش نارضایتی عمومی از دولت به کاهش اقتدار نظام و آسیب پذیری امنیت ملی انجامیده است.
۹-۹- برگزاری ضعیف ترین انتخابات:
نارضایتی شدید و بی اعتمادی مردم تاثیر خود را در انتخابات اخیر به خوبی نشان داد. برای اولین بار نرخ مشارکت به کمتر از ۵۰ درصد رسید. در کنار عوامل موثر مخالف با روح مشارکت عمومی و بی اعتنا به شأن و حقوق مردم ، عملکرد ضعیف دولت های یازدهم و دوازدهم، در پاسخ منفیِ میلیونی مردم به دعوت برای مشارکت در انتخابات، اثرگذاری جدی داشته است.
۱۰٫ نتایج اجتماعی ۸ سال مدیریت دولت جنابعالی
۱۰-۱- افزایش بزهکاری
آمارها نشان می دهد که میزان بزهکاری های ثبت شده نسبت به سال ۹۱ به بیش از ۸ برابر رسیده است. این افزایش مخرب عمدتا محصول سیاست ها و برنامه های اقتصادی دولت جنابعالی است.
۱۰-۲- توسعه شدید فقر و محرومیت
در سال ۹۱ حداکثر ۸ میلیون نفر یعنی حدود ۱۰ درصد جمعیت کشور نیازمند دریافت کمک های معیشتی بوده اند.
امروز بنا به اعلام شخص جنابعالی، بیش از ۶۰ میلیون نفر یعنی بیش از ۷۵ درصد جمعیت کشور نیازمند دریافت این کمک ها هستند.
توسعه شدید، سریع و بی سابقه فقر و محرومیت، محصول سیاست ها و برنامه‌ها و مدیریت اقتصادی و نیز ناشی از تمرکز بر برجام، انفعال در روابط دیپلماتیک و ضعف در شناخت و بهره برداری از موقعیت های ملی، منطقه ای و بین المللی است.
۱۰-۳- افزایش فاصله طبقاتی
ضریب جینی که معیار شناخته شده برای ارزیابی توزیع ثروت و فاصله طبقاتی است در دوران دولت های نهم و دهم از ۴۲ درصد به سی و پنج و نیم درصد کاهش یافت که نشانه بارزی از توفیق دولت های یاد شده در کاهش فاصله طبقاتی است. لیکن با مسئولیت جنابعالی و دولت های تابعه شما در طول ۸ سال این ضریب به مرز ۴۳ درصد یعنی نزدیک به فاصله طبقاتی شدید قبل از انقلاب رسیده است که به معنای باز کردن زبان دشمنان برای تبلیغ بر ناتوانی نظام، پس از چهار دهه، در تحقق یکی از اصلی ترین شعارها و از مهم ترین اصول محوری انقلاب اسلامی یعنی برقراری عدالت و قسط بوده است.
طبقه متوسط تقریباً از بین رفته است و عملاً جامعه به دو طبقه اقلیت به شدت برخوردار و اکثریت به شدت محروم تقسیم شده است. آثار اجتماعی این فاصله طبقاتی امروز از در و دیوار شهر و روستا و کوی و برزن این مرز و بوم عیان است و وضعیت تاسف باری از عقب ماندگی و پسرفت را در سالهای اخیر به نمایش گذاشته است.
۱۰-۴- فروش اعضاء بدن
امروز بخش قابل توجهی از مردم برای تامین هزینه های زندگی مجبور به فروش اعضاء بدن خود شده اند. صف طولانی و تعدد آگهی های فروش اعضاء، لکه ننگ پاک نشدنی بر دامان مسببان این امر است.
۱۰-۵- کاهش ازدواج و افزایش طلاق
کاهش شدید نرخ تشکیل خانواده، افزایش شدید سن ازدواج و افزایش نرخ طلاق به نزدیک ۵۰ درصد، زنگ خطر فروپاشی نهاد خانواده را به صدا درآورده است.
در کنار آن، توسعه بی سابقه فحشاء ناشی از فقر نیز نظام تربیتی و اجتماعی را به شدت تخریب و در مرز فروپاشی قرار داده است.
در دولت شما نظام اقتصادی و اجتماعی تقریباً فرو پاشیده است.اوضاع اسفبار شرایط اقتصادی و به تبع آن وضعیت اجتماعی به مراتب بدتر از آن است که در جامعه ایرانی به لحاظ نظام های ارزشی دینی و سنت های بسته فرهنگی، نمود آشکار یافته است. علاوه بر این به حسب خصلت استدراجی جریان تغییرات اجتماعی و فرهنگی، روند تاثیرات منفی برای مدت طولانی ادامه خواهد داشت.
۱۰-۶- گسترش ناامیدی به آینده
امروز قریب به اتفاق مردم از اصلاح امور و بهبود شرایط مایوس اند. یک نظرسنجی علمی و رسمی در سال ۹۸ حاکی است میزان نا‌امیدی از اصلاح امور به بیش از ۸۰ درصد رسیده است. روند تشدید نابسامانی در دو سال اخیر قطعا این عدد را افزایش داده است. شاید این وضعیت را باید ورشکستگی ساختاری نامید.
۱۰-۷- افزایش آمار خودکشی  ها
خودکشی، نماد روشنی از فقر ، فاصله طبقاتی ، یاس ، فشار و سرخوردگی های اجتماعی است.
متاسفانه و بر اثر فشارهای سنگین اقتصادی ، روانی و اجتماعی و غلبه ناامیدی از اصلاح امور، طبق گزارش ها، نرخ خودکشی به ازای هر یک صد هزار نفر جمعیت طی ۸ سال اخیر به طور متوسط ، سالانه بین ۴ تا ۵ درصد یعنی به دو برابر افزایش یافته است.
همین یک خبر کافی است که خواب را از مسئولین و زمامداران بگیرد.
۱۰-۸- بی اعتمادی شدید به سیاست ها و برنامه‌ها و مدیریت کشور
امروز عموم مردم نسبت به عملکردها ، سیاست ها و مدیریت ها بی اعتمادند و با آن همراهی نمی کنند. این یک فاجعه ملی و بستر حوادث فراوان با آثار غیرقابل پیش بینی است. در حالیکه شرط هر نوع اصلاح، اعتماد عمومی است.
۱۰-۹- رویگردانی بسیاری از مردم از ارزش های انقلاب و نظام:
هزینه کردن ارزش ها و انقلاب برای توجیه نابسامانی ها، ضعف مدیریت ها و بی برنامگی ها منجر به رویگردانی بسیاری از مردم از ارزش ها شده است و معتقدان و مدعیان رعایت این ارزش ها در اقلیت کامل قرار گرفته اند.
این خسارت با هیچ خسارتی قابل مقایسه و با هیچ هزینه ای قابل جبران نیست.
۱۱٫ گسترش سوءاستفاده ها و فساد:
فراوانی سوءاستفاده از فرصت های حکومتی، گسترش افسار گسیخته فسادهای سازمان یافته و درشتی حجم و مبالغ مصادیق آن، چندان است که پس از مدتی با کاهش قبح و در نتیجه کاهش حساسیت در بخشی از مردم، این باور در آنها پدید آمده است که گویی این روند، طبیعی است و جز این از دستگاه دولت و حاکمیت انتظار نمی رود.
خطر بزرگ اینجا است که جریان تداوم این روند ، با نا امیدی مردم از اصلاحات درون ساختاری ، بر تراکم انزجار عمومی افزوده و در شکل گیری زمینه های بروز تحولات ساختار شکنانه تسریع می کند.
بر حسب اعلام رسمی دستگاه‌های مسئول، در یک قلم حدود ۳۰ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی برای واردات کالاهای اساسی اختصاص یافته است که بنا بر گزارش های رسمی، به ازای آنها کالا وارد کشور نشده است.
محاسبه تفاوت قیمت با ارز آزاد، حاکی از سوءاستفاده بیش از ۶۰۰ هزار میلیارد تومان در این ماجرا است.
اکنون برای فهم ابعاد این سوءاستفاده تاریخی، ببینید که از این مبلغ به هر یک از ۶۰ میلیون نفر ایرانی که بنا به اعلام شما، واجد شرایط برای دریافت کمک ماهانه صد هزار تومانی هستند، ده میلیون تومان یا معادل صد ماه کمک معیشتی می رسد.
۱۲٫ افزایش بزرگ در بودجه با افزایش هزینه های مصرفی
بودجه هزینه شده در سال ۹۱ توسط دولت ۱۰۴ هزار و پانصد میلیارد تومان و طی ۸ سال (۸۴ تا ۹۱)، مجموعاً ۶۴۸ هزار میلیارد تومان و متوسط سهم عمرانی بیش از ۲۱ درصد بوده است.
جنابعالی در مجموع بیش از سه هزار و ۳۰۰ هزار میلیارد تومان یعنی ۵ برابر ۸ سال قبل از خودتان هزینه کرده اید.
متوسط سهم عمرانی از بودجه در دولت های شما حدود ۱۲ درصد بوده است یعنی بخش اصلی بودجه هزینه مصرفی شده است و وضع کشور به گونه ای است که جنابعالی نمی توانید در انظار عمومی و حتی در بین کارکنان ریاست جمهوری حاضر شوید. با ریخت و پاش در هزینه ها، کسری بودجه سال جاری به ۵۵ درصد کل بودجه رسیده که معادل کسری بودجه سال ۱۳۶۷ یعنی سال قبول قطعنامه در جنگ تحمیلی و همچنین به معنای ورشکستگی کامل دولت است.
آیا شما به این گزاره فاجعه آمیز عنایت دارید؟
۱۳٫ فریبکاری و برداشتن از جیب مردم:
۱۳-۱- یارانه ها
هدفمندی یارانه ها، طرحی اساسی و به نفع کشور و مردم و اقتصاد بود. علی‌رغم قول صریح در ایام انتخابات و همچنین رفراندوم بهار ۱۳۹۳ و درخواست مردم برای ادامۀ طرح که بر خلاف اصرار جنابعالی و تمام مقامات سیاسی و حتی مذهبی کشور بوده است، جنابعالی به شکل های مختلف به دنبال اولاً حذف عده زیادی از مردم و ثانیاً حفظ پرداخت در سطح ۴۵ هزار و ۵۰۰ تومان و در مقابل افزایش مکرر قیمت حامل ها بودید. در سال جاری حدود ۳۳۰ هزار میلیارد تومان درآمد دولت از محل یارانه ها است که بابت یارانه ها به علاوهکمک های معیشتی حداکثر ۷۷ هزار میلیارد تومان به مردم داده می شود.
یعنی بیش از ۲۵۰ هزار میلیارد تومان که باید به مردم داده شود، در محل های دیگر خرج می شود.
جنابعالی باید اصل رقم یارانه را بر مبنای ۸۰ میلیون نفر به ۷ برابر ارتقاء می دادید. از محل این طرح، صدها هزار میلیارد درآمد کسب و در محل های دیگر هزینه کردید لیکن هم زمان بیشترین تخریب ها را علیه این طرح به کار گرفتید، تمام مشکلات را به مبلغ جزئی پرداختی به مردم منتسب کردید، به مردم توهین کردید و در تبلیغات و اعلام مواضع مردم را در حد صدقه بگیر دولت تنزل دادید.
این در حالی است که تمام ثروت کشور متعلق به مردم است و یارانه بخش کمی از ثروت است که به مردم برگشته است. همه اینها در حالی بود که جنابعالی در آغاز دوره مسئولیت خود به صراحت وعده داده بودید که چنان درآمد سرشاری برای مردم فراهم می کنید که مردم به ۴۵ هزار تومان نیازی نداشته باشند.
۱۳-۲- بورس
با فریبکاری و طراحی غیر صادقانه و در حالیکه بنگاه ها در حال ضرر دهی بودند، به طور صوری قیمت ها را در بورس بالا بردید و مردم را تشویق به حضور در بورس کردید و همزمان تمام راه های سالم سرمایه گذاری را مسدود نموده و آنان را وادار کردید تا از سر ناچاری بخش مهمی از دارایی خود را در بورس سرمایه گذاری نمایند.
بدین ترتیب چند صد هزار میلیارد تومان به جیب عده ای خاص رفت و با فروکش کردن جو و حاکم شدن واقعیت شرایط اقتصادی، ده ها میلیون نفر از مردم مظلوم که به جنابعالی و دیگر مقامات اعتماد کردند، به خاک سیاه نشانده شدند و هیچ کسی هم پاسخگو نبوده و نیست.
حتی اگر این کار صرفاً برای تامین بخشی از کسری بودجه دولت هم می بود باز هم باید آن را بدترین راه و بدترین شیوه به کار گرفته شده خواند و ثبت کرد.
۱۳-۳- سهام عدالت
دولت شما با سند سازی حدود ۵۰ درصد سهام عدالت را که حق مردم بود از دست آنان خارج کرد بعد هم با بازی های مرسوم بورسی، عده ای خاص بخش قابل توجه دیگری را نیز از دست مردم درآوردند.
۱۳-۴- تورم
بالاترین نرخ تورم تاریخ متعلق به دولت شماست.
تورم در عمل به معنای خروج اقتصاد از مسیر سالم و انتقال به فعالیت های سوداگرانه و انتقال ثروت از جیب طبقات محروم به طبقات برخوردار است.
جنابعالی با توسل به بازی با اعداد و ارقام و سوءاستفاده از آمار گزینشی و دادن اطلاعات و آمار نادرست، نظام آماری کشور را نیز بی‌اعتبار کرده اید که در جای خود خسارتی بزرگ و خیانت به کشور است.
در ایام تبلیغات انتخاباتی سال ۹۲ بارها اعلام کردید که تورم را جیب مردم تعیین می کند و نه عددهایی که مراکز رسمی اعلام می نمایند.
۱۳-۵- مسکن و اشتغال
با تبلیغات تخریبی گسترده یکی از بهترین طرح های کشور را که هم مردم را صاحب خانه می کرد و هم صنعت کشور را فعال می کرد، متوقف کردید.
جریان ساخت مسکن که به متوسط سالانه یک میلیون واحد رسیده بود را به کمتر از ۳۷۰ هزار واحد کاهش دادید و بدین ترتیب قیمت مسکن را بیش از ۱۰برابر و اجاره خانه را به خارج از تحمل چند دهک درآمدی افزایش دادید.
به علاوه طیف وسیع صنایع بومی وابسته به صنعت ساختمان را با خسارت سنگین مواجه ساختید و در نتیجه بخش مهمی از اشتغال کشور نیز از بین رفت.
همزمان با ابداع معیارهای خودساخته به نام اشتغال خالص، با زیر سوال بردن فعالیت های مثبت گذشته، کاهش شدید اشتغال در دولت خود را پنهان ساختید.
همه اینها در حالی است که دولت شما از محل مسکن مهر بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان درآمد مفت و مجانی داشته است که معلوم نیست در کجا هزینه شده است.
۱۴٫ حقوق های نجومی
جنابعالی در سال اول، حقوق اعضاء دولت خود را از حدود ۴ میلون تومان به بیش از ۲۵ میلیون تومان رساندید و بعداً در دستگاه ها و شرکت ها تا بیش از ۵۰ میلیون تومان ماهانه حقوق تعیین شد.
۱۵٫ ورشکستگی دولت
امروز بنا بر گزارش ها، بدهی دولت جنابعالی به بیش از یک هزار و سیصد هزار میلیارد تومان رسیده است که به معنای ورشکستگی کامل دولت است. یعنی به طور متوسط هر ایرانی به واسطه دولت شما بیش از ۱۶ میلیون تومان بدهکار شده است.
۱۶٫ بدهی و ورشکستگی بانک ها
با یک حسابداری واقعی قریب به اتفاق بانک ها ورشکسته اند اما با استفاده از افزایش قیمت ارز و بازی های بورسی و سوءاستفاده از تورم لجام‌گسیخته، آن را می پوشانند.
۱۷٫ خروج بانک مرکزی از ماموریت اصلی و تنزل شدید جایگاه آن
بانک مرکزی، از جایگاه رفیع سیاستگذاری و هدایت عمومی اقتصاد و مدیریت نظام پولی و بانکی، امروز به حد یک بانک معمولی خصوصی سقوط کرده است. ناهمترازی و عدم توازن در حساب های بانک مرکزی به حدی است که به آسانی قابل جبران نیست. آثار بسیار مخرب این وضع بر اقتصاد کشور بر اهل فن پوشیده نیست.
در خبرها آمده است که وضعیت بیش از ۶۰ تن طلا نامعلوم است و سوال جدی این است که ذخایر ارزی بی سابقه‌ای که به دولت شما تحویل شد، در کجا مصرف شده است.
۱۸٫ بحران سازی برای کشور
نحوه مدیریت جنابعالی و همکارانتان دائماً برای کشور بحران سازی کرده است که به برخی از آنها اشاره می‌نمایم.
۱۸-۱- کشته شدن افراد در صف کالا
بدون هیچ منطقی و در حالیکه ساختار لازم برای واریز نقدی به حساب مردم وجود داشت، به ناگاه تصمیم به برگشت به سی سال قبل از آن گرفته شد و به جای آن، سبدکالا برای ۱۵ میلیون خانوار و صرفاً از طریق ۳۰۰ فروشگاه اختصاص یافت.
از ابتدا معلوم بود که این منجر به بحران می شود که شد.
۱۸-۲- افزایش قیمت بنزین و کشتار مردم
در حالیکه قبلاً در صدور کارت سوخت، تجربه گرانبهایی حاصل و همراهی بی نظیر مردم تجربه شده بود. همچنین معادل ده ها میلیارد دلار سوخت صرفه جویی شده و قاچاق آن تقریباً به صفر رسیده بود، ناگهان و بدون ارائه هرگونه دلیل منطقی، دولت شما تصمیم به حذف کارت سوخت گرفت.
طی چند سال حذف کارت سوخت، بیش از ۱۰ میلیارد دلار سوخت از کشور قاچاق شده و به کشور خسارت وارد گردید.
با بروز مشکلات و افزایش کسری بودجه، تصمیم به برقراری کارت سوخت و افزایش قیمت گرفتید لیکن از یک سو هیچ سازماندهی و برنامه ریزی برای آن انجام ندادید و از سوی دیگر با اصرار، برنامه افزایش قیمت را از مردم پنهان کردید تا جائیکه مقامات وزارت نفت حتی روز چهارشنبه قبل از اجرا، به شدت اجرای آن را تکذیب می کردند.
به ناگهان ساعات آخر پنجشنبه و با یک اطلاعیه صادره از یکی از شرکت‌های وزارت نفت، هم قیمت را افزایش دادید، هم سهمیه بندی کردید و هم کارت سوخت را دایر کردید.
مردم معترض به این اقدام نادرست که زندگی خود را در معرض بهم ریختگی می دیدند و از این بی اعتمادی و بی احترامی به خود ناراحت شده بودند، مورد هجوم قرار گرفتند و عده زیادی کشته شدند. تعداد رسمی کشته ها هیچ گاه اعلام نشد لیکن در خبرهای غیر رسمی تا ۱۵۰۰ نفر ذکر گردید.
وزیر کشور شما در مجلس، گستاخانه اعلام کرد که فقط به سرها شلیک نکرده اند بلکه به پاها هم شلیک کرده اند. جنابعالی هم بعداً با لحن تمسخرآمیز اعلام کردید صبح جمعه از موضوع مطلع شده اید. این کار علاوه بر عدم صداقت، نمک بر زخم مردم بود.
اگر بنا باشد یک تصویر کامل از مدیریت جنابعالی و دولتتان در ۸ سال ارائه شود، نحوه عملکرد شما در حذف کارت سوخت و سپس افزایش قیمت بنزین و برقراری مجدد کارت سوخت، نمونه ای گویا از آن خواهد بود.
یادآوری می نمایم که برای برقراری کارت سوخت، تمام دولت نهم از رییس جمهور تا پایین ترین رده ها در یک برنامه ریزی فشرده و هماهنگ، ماه ها کار کردند و در تمام این مدت جزئیات برنامه را به اطلاع عموم مردم رساندند.
در آن کار بزرگ، توسط دولت نهم برای تمام بخش ها و نیازها برنامه و پاسخ مناسب تهیه شده و برای موارد پیش بینی نشده نیز ساز و کار لازم طراحی و به اجرا گذاشته شد.
به گفته دبیر فعلی شورای عالی امنیت ملی، دولت شما بدون هرگونه بررسی و برنامه ریزی، تصمیم گرفت صرفا با یک اطلاعیه ساده این کار بسیار حساس و تاثیرگذار بر زندگی عمومی را به انجام برساند.
آیا نباید جنابعالی، وزیر کشور، وزیر نفت و بقیه دست اندرکاران به جرم تمهید مقدمات ریختن خون مردم بیگناه، داغدار کردن خانواده ها ، بردن آبروی کشور و توهین و اهانت به عموم مردم در محکمه صالحه پاسخگو باشید.
چگونه می توان این حجم از بی تدبیری و تصمیمات نادرست و وارد کردن خسارات جبران‌ناپذیر را به حساب تحریم ها گذاشت و از نقش مدیران ارشد و اعضاء دولت و دیگر نهادها چشم پوشی کرد.
۱۹٫ توهین و بی احترامی به منتقدان
زشت ترین و تندترین عبارات از جانب شما، برخی از اعضاء دولتتان و رسانه های حامی شما علیه کوچکترین انتقاد به کار گرفته شده است که نمی خواهم با تکرار آنها خاطره مردم را بیش از پیش تلخ نمایم.
 این ها فقط گوشه ای از عملکرد فاجعه بار کسانی است که خود را برتر از مردم و مالک کشور دانسته و ریاست بر مردم را حق خود می پندارند.
کسانی که به خود اجازه می دهند بدون داشتن صلاحیت های لازم هر طور خواستند تصمیم بگیرند و برای مردم یعنی صاحبان اصلی کشور هیچ حقی قائل نباشند.
در پایان باید یک بار دیگر تاسف عمیق خود را نسبت به شرایطی که برای مردم، کشور و انقلاب پدید آمده است، اعلام نمایم. مردم و انقلابی که در سرزمین اهورایی ایران ، در نگاه آرمانی برای تحقق آزادی و عدالت و تامین حقوق انسانی و برای عزت ملی و سرافرازی میهن و ابلاغ مکتب مهر و عشق به هم رسیده بودند، اینک باید، دور از قله های افتخار ، نظاره گر مظاهر پلید فقر و نابسامانی در پیش پا افتاده ترین عرصه های زندگی روزمره خود باشند و قوت لایموت خود را در صف ها جستجو کنند.
مردمی که با صداقت هرچه تمامتر آمده بودند تا با تمسک به شرف گوهر سرخ حسینی(ع)، پیام عزت او و با پیروی از مکتب سبز علوی پایه گذار عدالت او و با تأسی به اسوه سپیدی و کمال محمدی (ص)، مظهر رحمت بی منتهای خدایش باشند.
مردمی که آمده بودند در پرتو تعالیم الهی-انسانی ، زنجیر اسارت استبداد و استعمار را بگسلند.
مردمی که اراده کرده بودند با درخشش آگاهی، دانایی و بینایی و در جوشش شجاعت ، شهامت و جسارت انقلابی، زمینه ساز بیداری انسان جهانی باشند و سقوط نظام اهریمنی سلطه را تسریع بخشند.
ملت «صد البته» با نجابت و سخاوتی بی نظیر ، با همه وجود، در صحنه حاضر شد و با تقدیم صدها هزار از مردان و زنان خود، به ویژه بهترین و رشیدترین جوانان، پایمردی خود در وفا به عهد الهی را در بالاترین درجه به اثبات رسانید.
شرایط حاضر ، سند روشنی است که القائات شیطان و هوای نفس آنان که شأن حکومت و مسئولیت را غیر از خدمت به مردم دانستند و به استقلال برای آن اصالت قائل شدند، موجب بروز فاصله ای بزرگ بین وضعیت موجود با وضعیت مطلوب و ارزشمند انقلاب شکوهمند ملت گردیده است. دوام چنین نگاهی جز تداوم شرایط و بلکه تنزل بیشتر در آن، نتیجه ای نخواهد داشت. زیرا نتیجه اجتناب ناپذیر دوام آن نگاه و بقای روحیه حکومت سالار و اشرافیت سیاسی، اقتصادی و مذهبی، محدود کردن آزادی های اساسی و شهروندی و نقض آشکار حقوق ملت به ویژه در تعیین سرنوشت و تامین زندگی شرافتمند است. در این صورت نظام، مرکز ثقل اقتدار، یعنی مردم را بیشتر از دست خواهد داد.
بدین ترتیب، انتظار برکت وامداد الهی _در شرایطی که عیال خدا در نارضایتی و شکوۀ روزافزون به سر می برند_ توهمی بیش نخواهد بود. 
منطق حکمرانی شما، متاسفانه، از جمله مصادیق چنین نگاهی است، که در ذات خود در بن‌بست گرفتار بوده است و علامتی به اصلاح نیز در آن مشاهده نمی شود.
ای کاش آن روز که به بازگشت به حقوق مردم و برگزاری انتخابات زودرس، بدون اعمال مهندسی و با احترام به آرای آزاد ملت، دعوت کرده بودم، چنین می شد. در آن صورت با حاکمیت اراده ملت _که تنها حق واقعی است_ با ایجاد تغییر در مسیر انحطاط و بازگشت به ریل ارزش های انقلاب بزرگ ملت، نه تنها شرایط، اکنون، این گونه نبود، بلکه زمینه های تحولی بزرگ در کشور پدیدار می گردید.
به علاوه، وزری که اکنون وبال گردن شماست، بسیار کمتر بود و همه ارکان و آحاد در عمل به مسئولیت الهی، از عنایت حق تعالی بهره مند می شدند.
ملت بزرگ و کشور عزیز ایران با ظرفیت های کم نظیر خود، هر ناممکنی را ممکن می سازد، به شرط آن که راه اعمال اندیشه و اراده برای تغییرات عادلانه پیش روی ملت گشوده باشد.
خدا کند سرنوشت حکمرانی شما که به هزینه ای بسیار سنگین انجامیده است، درس بزرگی برای همگان باشد که راه اصلاح و فلاح جز در بازگشت به ملت نیست.
از خداوند منان عزت، سلامت و موفقیت برای ملت بزرگ ایران و آحاد بشر تحت عنایات ویژه امام عصر(عج) مسئلت دارم.
***********************
احمدی نژاد همچنین در مصاحبه با شبکه تلویزیونی بین المللی ویون هندوستان درباره قرارداد ایران و چین گفت: من قبلا هم گفتم در هر توافقی باید عدالت و احترام رعایت شود و حقوق دوطرف متوازن باشد. درباره توافق با چین، هنوز اطلاعات روشنی در ایران منتشر نشده و به همین دلیل مردم ایران به این توافق با تردید نگاه می کنند. متن مصاحبه شبکه تلویزیونی بین المللی ویون هندوستان با دکتر احمدی نژاد بدین شرح است:
* رئیس‌جمهور جدید ایران، در این ماه مسئولیت اداره کشور را بر عهده خواهد گرفت. آقای رئیسی در انتخابات پیروز شد. نظر شما درباره انتخاب ایشان و دولت اینده چیست؟
– بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه
خدمت جنابعالی، همکارانتان و مردم دوست داشتنی هند سلام عرض می کنم و برای همه آرزوی موفقیت دارم.
من برای دولت جدید، قبلا آرزوی موفقیت کردم.
* آقای دکتر؛ شما خودتان هم می خواستید در این انتخابات شرکت کنید اما از این کار منع شدید و حتی جنابعالی در این انتخابات رای هم ندادید. شما در گذشته در یک مصاحبه فرمودید که اگر خواست میلیون ها نفر از مردم، بدون دلیل قانونی، مانند آنچه در گذشته بوده، نادیده گرفته شود، در انتخابات شرکت نخواهید کرد. آیا فکر می کنید دولت جدید نماینده خواست مردم هست؟
– همه جا اصل بر مردم است. در واقع آن انرژی که یک کشور را اداره می کند و جلو می برد، اراده مردم است. اگر مردم نباشند، اتفاق مثبتی نخواهد افتاد. حکومت ها شانی جز پیشبرد اراده مردم ندارند.
* موافق هستم ولی سوالم را تکرار می کنم؛ آیا این دولت نماینده خواست مردم ایران هست؟
– پاسخ دادم.
* فکر می کنید چالش هایی که ریاست جمهوری در ایران پیش رو دارد و به آنها توجه نشده، چه چیزهایی هستند؟
– الان هم شراط اقتصادی و هم شرایط اجتماعی بسیار نامناسب است و همین طور ارتباط با همسایگان و ارتباطات بین المللی دچار چالش های جدی شده است و مهمتر از همه بی اعتمادی عمومی است.
* مردم به چه کسی اعتماد ندارند؟
– به مدیران و تصمیم گیران.
* کشور ایران را می فرمایید؟
– پاسخ روشن است.
* ما در ایران تظاهرات داریم، بحران آب، قطعی برق و پیرو این تظاهرات ها، سرکوب هم داریم. نظر جنابعالی درباره وضعیت فعلی چیست؟
– عرض کردم که مهمترین موضوع، بازیابی اعتماد ملی است که باید اتفاق بیفتد.
* بله؛ همچنین بحث بازیابی اقتصاد چون اقتصاد ایران در حال حاضر به خاطر تحریم های آمریکا فلج شده و تحریم ها هم ایران را برای سومین سال متوالی در رکود نگه داشته است. برآورد شما از این وضعیت چیست؟
– بله در چند سال اخیر، اقتصاد ایران به درستی مدیریت نشده است. اقتصاد ایران، یک اقتصاد قوی است. یک کشور بزرگ هستیم با امکانات فراوان و همین طور نیروی انسانی بسیار توانمند. البته تحریم ها و کرونا مهم بوده است اما همه اینها زمانی اثر می گذارد که مدیریت ضعیفی بر اقتصاد و شرایط اجتماعی اعمال می شود.
* تاثیر این همه گیری را بر ایران چگونه می بینید و فکر می کنید دولت توانسته کارش را درست انجام بدهد؟
– متاسفانه مدیریت دولت بر پاندمی کرونا، بسیار بسیار ضعیف بوده و امروز یک نارضایتی عمومی از این مدیریت در کشور ما به چشم می خورد. یعنی بیش از خود کرونا، مدیریت ضعیف بر اقتصاد آسیب زده است.
* جهان نظاره خواهد کرد که چگونه آقای رئیسی بحث مذاکرات هسته ای در حال انجام را باز می گرداند. توصیه جنابعالی به ایشان چیست؟
– من فکر می‌کنم هر مذاکراتی، اگر بخواهد موفق بشود باید مبتنی بر عدالت و احترام باشد. مذاکرات قبلی چون این دو اصل را کنار گذاشت، نتوانست مشکلات را حل کند، بلکه پیچیده تر هم کرد.
* طبق گفته سازمان انرژی اتمی، ایران دارد غنی‌سازی اورانیوم را ادامه می دهد. چرا به رغم خواست آن ها، این کار را متوقف نکرده است؟
– همیشه موضوعات دو طرف دارد. اگر توافقی هست، دو طرف دارد. اگر تعهداتی هست، برای دو طرف هست. تعهدات یک طرفه همیشه به شکست می انجامد. تلقی طرف‌های مقابل ایران این است که فقط ایران باید متعهد باشد، آنها تعهدی ندارند و همین، کار را مشکل می‌کند. راز شکست برجام هم همین است، برجام یک توافق کاملاً یک طرفه است. تعهدات متوجه ایران و منافع به سمت طرف مقابل است. به همین دلیل نتوانست موفق شود.
* آیا ایران دارد تعهداتش را انجام می دهد؟
– در مرحله اول انجام داد ولی از منافع آن استفاده نکرد!
* بنابراین در حال حاضر ایران تعهداتش را انجام نمی دهد.
– البته این را باید مسئولان سازمان انرژی اتمی توضیح بدهند. من تحلیل‌های سیاسی را مطرح خواهم کرد. من فکر می کنم کلا بحث هسته ای یک بحث سیاسی است تا اینکه یک بحث تکنیکی و فنی باشد.
* آقای دکتر شما از منتقدین این توافق بودید. آیا فکر می‌کنید این توافق ارزش حفظ کردن را دارد؟
– به نظرم اگر بر اساس عدالت و احترام اصلاحات اساسی اتفاق بیفتد، می تواند یک توافق خوب باشد اما اگر اصلاحاتی به عمل نیاید و در همان چارچوب گذشته بخواهد جلو برود به نتیجه نخواهد رسید.
* قبلاً فرموده بودید که ریاست جمهوری آمریکا، آقای جو بایدن باید از این فرصت برای کار با ایران استفاده کند و موضوعات مهم را حل و فصل کند. ایشان در ماه ژانویه مستقر شدند و الان ۷ ماه گذشته است. برآورد شما چیست آیا فکر می کنید از این فرصت استفاده کرده است؟
– من در آن نامه به ایشان نوشتم که سیاست خارجی آمریکا را افراد دیگری تعیین می‌کنند اما رئیس‌جمهور این فرصت را دارد که تلاش کند تغییراتی را در آن بوجود بیاورد و به همین دلیل از ایشان خواستم که از این فرصت استفاده کند، در سیاست خارجی آمریکا اصلاحاتی را به نفع عدالت و احترام به سایر ملت ها ایجاد کند و از جمله در رابطه با ایران هم از فرصت ها استفاده کند و روابط را اصلاح نماید اما به نظرم در این هفت ماه هنوز تغییر جدی مشاهده نشده است.
* اجازه بفرمایید راجع به منطقه صحبت کنیم. در روزهای آخر دولت آقای ترامپ، ایشان در واقع موتور محرک یک توافقی به‌نام آبراهام یا ابراهیم بودند که یک مجموعه ای از توافقات برای عادی سازی روابط بین اسرائیل و کشورهایی مانند امارات، بحرین، سودان، مراکش و غیره بود. دولت جدید آمریکا حمایت خودش را از این توافقات پس نگرفته و همچنان دارد ادامه می دهد و کشورها را برای عادی سازی با اسرائیل تشویق یا مجبور می کند. اگر بقیه کشورهای عربی هم تصمیم بگیرند روابطی دیپلماتیک با اسرائیل داشته باشند، به نظر شما پاسخ ایران چه بایستی باشد؟
– به نظرم مسئله بسیار روشن است. مشکل اصلی در منطقه ما، مسئله فلسطین است نه مسئله رابطه کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی. تا زمانی که مسئله فلسطین حل نشود، مشکل منطقه ادامه خواهد داشت. مشکل فلسطین هم مسئله ای در درون سرزمین فلسطین است. یک ملتی، سرزمینش اشغال شده، حق حاکمیت ملی او از بین رفته و چند میلیون نفر از مردم آواره شده اند. این باید حل شود. اصلاً مسئله فلسطین، از اول اختلاف بین رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نبوده است. بعضی از اینها بعد از مشکل فلسطین، روی نقشه ایجاد شده‌اند. مساله، مردم فلسطین هستند که باید اجازه داده شود آزادانه سرنوشت خودشان را تعیین کنند. اگر این اتفاق افتاد، مشکل حل می شود و الّا این کاری که دارد اتفاق می‌افتد، نتیجه ای برای فلسطین نخواهد داشت و در موضوع فلسطین یک نوع آدرس غلط دادن است.
* برای درک خودم می‌پرسم؛ فکر می‌کنید عادی سازی روابط اسرائیل و کشورهای عربی هیچ ربطی به فلسطین ندارد بلکه دارد آرمان فلسطین را تنزل می دهد و اینکه آیا ایران باید درباره روابط اسرائیل و همسایگان عرب خود نگران باشد؟
– خیر! به نظرم اصلا این موضوع مهمی نیست، یعنی این مقدار که تبلیغ می شود، اهمیت ندارد و در حل مسئله فلسطین بی تاثیر است. این در واقع تغییر دادن مسئله فلسطین است و کمکی به حل مسئله نمی کند. باید در سرزمین فلسطین عدالت پیاده شود و حق تعیین سرنوشت مردم به رسمیت شناخته شود.
* در ایران و اسرائیل شاهد این هستیم که رهبری (دولتی) به شکل رادیکال روی کار آمده‌اند. فکر می‌کنید این موضوع تنش ها را افزایش خواهد داد؟
– به نظر من شرایط ، شرایط خوبی نیست. باید تلاش شود تنش ها کاهش پیدا کند و مسائل منطقه در آرامش حل و فصل شود.
* آیا فکر می کنید اراده سیاسی در هر یک از طرفین برای انجام چنین تلاشی وجود دارد؟
– به نظرم الان نیست اما باید باشد.
* موضوع بعدی به افغانستان مربوط می شود که ایران دارد تلاش می‌کند نقش میانجی را بازی کند. فکر می‌کنید این تلاش‌ها چگونه پیش می‌رود؟
– من فکر می کنم شرایط افغانستان هم به ضرر مردم این کشور و هم به ضرر همه ملت‌های منطقه و همسایه افغانستان است. هرکس می خواهد کمک کند باید برای حاکم شدن اراده مردم افغانستان تلاش نماید و این هم، زمانی اتفاق می‌افتد که نمایندگان واقعی مردم افغانستان تصمیم بگیرند. توافق بین گروه ها، صلحی را به ارمغان نمی آورد بلکه یک تقسیم قدرت است. چیزی که آرامش، امنیت و صلح می آورد، حاکم شدن اراده عمومی مردم افغانستان است و کشورهای اطراف و کشورهای فرامنطقه ای نباید در امور این کشور دخالت کنند، بلکه باید کمک نمایند تا اراده مردم افغانستان حاکم شود.
* منظور شما کدام یک از همسایگان است؟
– همه همسایگان.
* حتی ایران؟
– بله. ایران، پاکستان، هند، چین، کشورهای خلیج فارس، ناتو و کشورهای عضو ناتو و روسیه، هیچ کدام نباید در امور افغانستان دخالت بکنند.
* آیا فکر می‌کنید صحبت با طالبان کمک می کند به اینکه صلحی اتفاق بیفتد؟ به هر حال طالبان هم جزو مردم افغانستان هستند و یک گروه سیاسی نیستند.
– بله ولی مردم افغانستان باید خودشان نماینده شان را انتخاب کنند. هیچ کدام از این گروه ها، نمایندگی ملت افغانستان را ندارند و این هم در یک انتخابات آزاد امکان پذیر است. هر گروهی که اسلحه برداشت، حمله کرد و قسمت هایی را به تصرف درآورد، نمی‌تواند خودش را نماینده افغانستان و صاحب حق بداند. اگر ما این منطق را بپذیریم در واقع پذیرفته ایم که کل جهان همیشه در حالت بی ثباتی باشد و هرکس اسلحه دارد و خشن تر است، او حاکم باشد. آن موقع دیگر حقوق و قوانین، بی معنا خواهد شد.
* بله شاید در یک جهان ایده‌آل بشود، اما شرایط رفراندوم در افغانستان فراهم نیست. به نظر شما آیا خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، شرایط را برای چنین جنگی آماده کرده است؟
– اگر آمریکا و دیگران از طالبان حمایت نکنند، اسلحه ندهند و پشتیبانی مالی نکنند، آنها نمی توانند امنیت افغانستان را خدشه دار نمایند. اگر آنها کنار بیایند، مسائل سریعتر حل خواهد شد اما من معتقدم که آمریکایی‌ها در عمل از منطقه بیرون نرفته اند. آنها یک نقشه ضد مردمی تری را طراحی کرده‌اند و دارند از طالبان حمایت می‌کنند و در آینده نزدیک، طالبان با شعار خراسان بزرگ، تمام منطقه را به درگیری و تنش خواهد کشید.
* آیا می فرمایید آمریکا از طالبان دارد حمایت می کند؟
– قطعاً همین طور است، اصلاً طالبان بخشی از نقشه آمریکاست.
* نظر شما درباره پاکستان چیست؟ دولت کابل به پاکستان این اتهام را می‌زند که دارد از طالبان حمایت می کند برای اینکه بتواند منطقه را تحت کنترل بگیرد؟
– این مطالبی را که عرض کردم خطاب به همه است. همه دولت هایی که طالبان را حمایت می کنند، بدانند که اگر طالبان مستقر شوند به زودی علیه خود آنها اقدام خواهد کرد و امنیت آنها را به خطر خواهد انداخت.
* آیا برای پاکستان هم این خطر وجود دارد؟
– بله حتما همین طور است. هر کس در هر جای دنیا، خودش را اصل و نماد یک دین بداند و بخواهد خواسته‌های خودش را با زور اسلحه به دیگران تحمیل کند، این برای همه کشورها و ملتها خطر جدی به حساب می آید.
* بله، کاملاً با این صحبت شما که موضوعات افغانستان بر منطقه تاثیر می‌گذارد، موافق هستم، حال نکته ای که وجود دارد این است که در آوریل امسال، کشور هندوستان به کار خودش در بندر چابهار شتاب داد و در آن جا یک سری تجهیزات و امکاناتی را برای این که بتواند تجارتی حیاتی بین ایران، هند و افغانستان ایجاد کند، بکار گرفت. فکر می‌کنید این خشونت‌های رو به رشد در افغانستان، به منافع مشترک اقتصادی ایران و هند صدمه می زند؟
– معمولاً جنگ و درگیری، تاثیرات منفی خودش را در همه بخش‌ها به جای می‌گذارد اما تلقی من این است که رابطه ایران و هند آن‌قدر مستحکم است که با تدبیر دو کشور، این آثار و تبعات منفی را در پروژه‌های مشترک، خنثی می‌کند.
* به عنوان رئیس جمهور ایران، جنابعالی از هندوستان بازدید داشتید و خط لوله صلح را آغاز کردید. به نظر شما امروز روابط ایران و هندوستان به چه شکلی است؟
– ایران و هندوستان در واقع یک حوزه مشترک فرهنگی هستند. قرابت های ما بسیار بسیار زیاد است. من معتقدم حجم ارتباطاتی که امروز داریم در مقایسه با ظرفیت ها و مشترکات، بسیار ناچیز است و باید به عنوان یک راهبرد اساسی، از حداکثر ظرفیت استفاده کنیم. ما مردم هندوستان را خیلی دوست داریم و وقتی به آنجا سفر می کنیم، احساس می کنیم در خانه خودمان هستیم. مردم هندوستان مردمانی بسیار صمیمی، دوست داشتنی، مهرورز و عدالت خواه هستند و قرابت های فرهنگی دو کشور و دو ملت، بسیار گسترده و عمیق است.
* آیا فکر می کنید دولت جدید، ارتباطات با هندوستان را بهبود خواهد بخشید؟
– به نظرم این یک راهبردی است که دو کشور حتما باید دنبال کنند و راهی جز این وجود ندارد.
* در زمان ریاست جمهوری آقای روحانی، ایران تغییر عمده‌ای در سیاست خارجی خودش ایجاد کرد و روابطش را با چین ارتقاء داد و قراردادی ۴۰۰ میلیارد دلاری امضا شد که نقشه راه روابط ایران و چین در ۲۵ سال آینده را دیکته می‌کند. فکر می کنید این قرارداد، بر روابط بین ایران و سایر کشورها از جمله هندوستان تاثیر خواهد گذاشت؟
– البته در ایران، درمورد آن قرارداد صحبت های زیادی مطرح است اما من فکر می کنم ظرفیت همکاری بین ایران و هند بسیار فراتر از آن ظرفیتی است که امروز بین ایران و چین مورد گفتگو قرار می‌گیرد.
* شما این قرابت در حال رشد با چین را چگونه می بینید؟
– در روابط ، اصل بر این است که همه کشورها و ملتها با هم ارتباط داشته باشند و از حداکثر ظرفیت استفاده کنند اما باور من این است که ظرفیت بین ایران و هند، به مراتب بالاتر از رابطه با دیگر کشورهاست.
* در کشورهای دیگر، به سرمایه گذاری چین با دید تردید نگاه می‌شود و استقراض و بدهی را بالا می برد. نظر شما در این باره چیست؟
– من قبلا هم گفتم در هر توافقی باید عدالت و احترام رعایت شود و حقوق دوطرف متوازن باشد. درباره توافق با چین، هنوز اطلاعات روشنی در ایران منتشر نشده و به همین دلیل مردم ایران به این توافق با تردید نگاه می کنند.
* آقای دکتر؛ جنابعالی یک سیاستمدار هستید ولی مانند یک دیپلمات صحبت می‌کنید. خیلی از صحبت‌های جنابعالی لذت بردم و از شما تشکر می کنم.
– سلام ویژه و گرم من را به مردم دوست داشتنی هندوستان ابلاغ بفرمایید.