قرارداد با چینی ها مبهم است
گروه اقتصادی: حدود دو سال است هر بار خبر جدیدی از ورود چینیها به صنعت ساختمانسازی ایران به گوش میرسد و بدون نتیجه خاصی به دست فراموشی سپرده میشود. آخرین خبرها در این باره مربوط به چند روز پیش و صحبتهای معاون وزیر راه و شهرسازی است. او از همکاری رسمی با شرکتهای چینی برای […]
به گزارش تجارت نیوز، رشته ورود چینیها به صنعت ساخت کشور سر دراز دارد. ابتدا پروژه نهضت ملی مسکن و تعویق در روند ساخت واحدها سبب شد ماجرای ورود چینیها به صنعت ساخت و ساز کشور مطرح شود؛ موضوعی که در ابتدا از سوی دولت تکذیب و در مدت کوتاهی با اظهارات یک نماینده مجلس تایید شد.در ماههای اولیه بحث ورود شرکتهای چینی به طور مستقیم به عرصه ساخت و ساز ایران مطرح بود، اما بعد از مدتی وزارت راه و شهرسازی و شهرداری تهران اعلام کردند ورود چینیها تنها محدود به ورود تکنولوژی است.
ماجرایی که هیچکدام از سناریوهای آن تاکنون به اجرا درنیامده و تنها هر چند ماه یک بار خبری از آن به گوش میرسد و با همان سرعت انتشار، به فراموشی سپرده میشود.آخرین خبرهای منتشرشده در این حوزه به صحبتهای معاون وزیر راه و شهرسازی بازمیگردد. او چند روز پیش، از همکاری رسمی با شرکتهای چینی برای ورود تکنولوژی جدید ساختمانسازی خبر داده است.اما صنعتیسازی در ایران در چه مرحلهای قرار دارد و آیا در مجموع نیازی به ورود تکنولوژی به کشور برای ساخت مسکن حس میشود؟
صحبتها درباره ورود چینیها به صنعت ساخت مسکن متفاوت است
حسن محتشم، عضو هیات مدیره کانون سراسری انبوهسازان، درباره ورود تکنولوژی چینی به ایران گفت: «اگر قرار باشد ساخت و سازی از سوی کشورهای خارجی از جمله چین انجام شود، قاعدتاً در بهترین حالت باید تکنولوژی وارد شود تا به این وسیله، قطعات ساختمان تولید شود و به این فرایند سرعت دهد.»
او افزود: «اکنون در ایران مواد اولیه و مصالح وجود دارد، اما صحبتهایی که تاکنون در این باره شده متفاوت و مختلف بوده است. ابتدا گفته میشد شرکتهای چینی قرار است یک میلیون واحد بسازند. پس از آن اعلام شد قرار است در این قراردادها از نیروی کار ایرانی استفاده شود.»
محتشم تاکید دارد، هنوز به طور شفاف اعلام نشده چه قراردادی با چه شرایط، ویژگیها و مبلغی بسته شده است.
ساخت سنتی مسکن از سوی چینیها در ایران هیچ توجیهی ندارد
محتشم توضیح داد: «اگر قرار باشد تنها تکنولوژی وارد شود، طبیعتاً باید تکنولوژی به شرکتهای ایرانی واگذار شود. در صورتی که چینیها خود نیز بخواهند به فرایند ساخت ورود پیدا کنند، طبیعی است باید برای ساخت، تکنولوژی خودشان را نیز همراه داشته باشند. ساخت سنتی مسکن از سوی چینیها در ایران هیچ توجیهی ندارد، باید تکنولوژی ساخت خود را نیز وارد کنند.»
این عضو هیات مدیره کانون سراسری انبوهسازان درباره صنعتیسازی در برنامه هفتم توسعه گفت: «در برنامه هفتم توسعه قید شده کشور باید به ۱۵ درصد صنعتیسازی یا فناوری در زمینه ساخت برسد. طبیعتاً اگر فناوری چینی وارد کشور شود و روند واردات و استفاده از آن روی اصول و برنامه باشد، مورد استقبال قرار میگیرد.»او اضافه کرد: «البته در برنامه هفتم توسعه، برنامه صنعتیسازی پنجساله است. در حال حاضر سهم صنعتیسازی در کشور، کمتر از پنج درصد است، اگر این میزان قرار باشد به ۱۵ درصد برسد، باید بالاخره از یک نقطه آغاز شود.»محتشم عنوان کرد: «اگر قرار باشد طبق این برنامه عمل شود، به نظر نمیرسد مشکلی به وجود بیاید، زیرا آن برنامه به هر حال کارشناسی شده، تایید شده و مصوب شده است.»
کشور باید به سوی صنعتیسازی مسکن پیش برود
او درباره مزایای صنعتیسازی توضیح داد: «در هر حال کشور باید به سوی فناوری نوین صنعتیسازی پیش برود، تا بتوان از هدررفت مصالح ساختمانی به عنوان ثروت ملی جلوگیری کرد. همچنین این فرایند باعث میشود سرعت عمل ساخت بالا برود و در نهایت با سریسازی نیز میتوان قیمت تمامشده را پایین آورد.»
او ادامه داد: «مواردی که بیان شد مزایای صنعتیسازی و ورود فناوریهای ساخت است، اما اینکه ورود این فناوریها به چه شکل است و چگونه میتواند با ساختمانسازی در ایران وفق پیدا کند، در راستای برنامه هفتم اعلام میشود و باید دید تا چه اندازه در مسیر بوده است.»
فناوریهای مورد استفاده در بخش ساختمان پراکنده است
این عضو هیات مدیره کانون سراسری انبوهسازان در خصوص صنعتیسازی در ایران گفت: «در ایران صنعتیسازی وجود دارد و تعدادی از فرایندهای ساختی که اکنون در حال استفاده است چندان از فناوری نوین دور نیست، ولی این فناوریها در بخش ساختمان پراکنده است.»
او اضافه کرد: «صنعتیسازی فرایندی یکپارچه است و تمام قطعات ساختمان باید در کارخانه ساخته شود تا در نهایت به صورت پازل نصب شود. اما فرایند صنعتیسازی در ایران همانطور که گفته شد پراکنده است و حتی ممکن است یک ساختمان هشتطبقه را طی چهار ماه به اتمام برسانند.»
محتشم ادامه داد: «این فرایند هنوز در ایران جا نیفتاده و گستره آن به اندازهای نیست که همهجا بتواند خود را نشان دهد. حتی ممکن است فرایند کنونی صنعتیسازی در ایران ظرفیت لازم را نداشته باشد، زیرا اطلاعرسانی کافی هم در این باره انجام نشده است.»
صنعتیسازی در ایران مسیر کندی را طی کرده است
محتشم همچنین درباره دلایل کندی روند صنعتیسازی در ایران گفت: «طی سالهای گذشته با تاثیر از تحریمها و نداشتن بودجه کافی و اجتناب از سرمایهگذاری در بخش فناوری ساختمان، صنعتیسازی ساخت در ایران مسیر کندی را طی کرده است.»
او افزود: «اکنون بسیاری از ساختمانهای شمال شهر هوشمند است و از فناوریهای ساخت استفاده میشود، اما این صنعتیسازی نیست؛ صنعتیسازی یک فرایند است که باید طی شود.»
فعالان حوزه ساخت در کشور معتقدند دیگر زمان آن رسیده است که دولت در این باره شفافسازی و مسیر ساخت واحدهای دولتی را مشخص کند. در حالی که شهردار تهران از تهاتر نفت با کشور چین سخن میگوید، هنوز هیچ خبری از ورود حقیقی آنها به کشور شنیده نمیشود.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰