ضرورت حفاظت از زیستگاه گورهای ایرانی

وی با اشاره به اینکه موضوع تکثیر در اسارت ظرایف و مطالعات خاصی را می‌طلبد، اظهار کرد: آنچه باید در ‌طرح‌های تکثیر در اسارت گونه‌های در معرض انقراض مورد توجه قرار گیرد هدف از این زادآوری است که باید با محوریت امکان رهاسازی گورهای متولد شده در اسارت باشد.سالاری ادامه داد: معمولا اگر زاده اولیه‌ای که در منطقه متولد می‌شود در اسارت کامل باشد، قابلیت بازگشت به طبیعت را نخواهد داشت اما کره‌های بعدی که متولد می‌شوند امکان رهاسازی در طبیعت را دارند و این معرفی مجدد نیاز به یک برنامه مشخص و از ‌پیش تعیین‌شده دارد چراکه صرفا تکثیر در اسارت بدون بازگشت گونه به زیستگاه ارزش حفاظتی بالایی نخواهد داشت.

به گفته وی، با توجه به شرایط زیستگاه‌های گور در کشور می‌توان گفت که تکثیر در اسارت یکی از راه‌حل‌هایی است که می‌تواند به افزایش جمعیت این گونه کمک کند. در عین حال نباید صرفا تمام منابع، توان، تمرکز و اعتبارات را در زمینه تکثیر در اسارت هزینه کنیم و لازم است به‌ موازات آن در زمینه حفاظت از زیستگاه‌ها و گورهایی که در آن زندگی می‌کنند نیز اقدام شود.

وی ادامه داد: عوامل متعددی که ممکن است این گونه را تهدید کند باید شناسایی شوند و برنامه‌ریزی برای کاهش آن‌ها در اولویت حفاظتی قرار گیرد.این متخصص اکولوژی و مدیریت حیات وحش تاکید کرد: آنچه می‌تواند در مسیر احیای گونه‌های حیات وحش از جمله گورایرانی به ما کمک کند استفاده از ظرفیت‌های بین‌المللی و کارشناسان تخصصی اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN ) در حوزه‌های مختلف است. اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت یک کارگروه تخصصی و مجزایی برای گونه گور آسیایی دارد و استفاده از ظرفیت این کارشناسان که به‌صورت تخصصی و علمی روی موضوع گور کار کرده‌اند می‌تواند راهگشا باشد.

سالاری در ‌پایان اظهار کرد: اکنون با توجه به شرایط زیستگاه‌ها و جمعیت گور ایرانی ممکن است هزینه‌های آزمون و خطا برای ما چه به‌ لحاظ زمانی و چه به‌ لحاظ منابع مالی سنگین تمام شود بنابراین بهتر است برای احیای گورایرانی و معرفی مجدد آن به طبیعت از نتایج تحقیقاتی که به‌صورت بین‌المللی انجام شده اسن و از کارشناسانی که در این زمینه فعالیت کرده‌اند، بهره‌مند شویم.

به گزارش ایسنا، طی روزهای اخیر سازمان حفاظت محیط زیست از زادآوری ۵ گورایرانی در شهرستان مهریز خبر داد که سه رأس کره گورخر در دشت خالقی، ۲ رأس کره گورخر در سایت تکثیر و پرورش گوراب و دیگری در سایت تنگ حنا مشاهده شدند. همچنین نخستین گورخر ایرانی در پارک ملی کویر گرمسار نیز ‍‍پس از ۳۵ سال متولد شد.گور ایرانی بر اساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست در زمره گونه‌های در معرض خطر انقراض قلمداد می شود و براساس فهرست قرمز گونه‌های در معرض خطر «اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت» (IUCN ) جزو گونه‌های در آستانه انقراض (CR) طبقه‌بندی شده است.