«قهوه پدری» جا افتاد!
گروه فرهنگ وهنر : سایت برترینها نوشت: یکی از وجوه آشنای سریالها به ویژه در آثار کمدی که تماشاگر هم آن را پذیرفته، دیر راه افتادن آن است. در حقیقت تماشاگر علاقمند به این آثار به فیلمنامهنویس و کارگردان سریال فرصت میدهد تا سوار داستان شده و آن را به نقاط عطف برسانند. مهران مدیری یکی […]
گروه فرهنگ وهنر : سایت برترینها نوشت: یکی از وجوه آشنای سریالها به ویژه در آثار کمدی که تماشاگر هم آن را پذیرفته، دیر راه افتادن آن است. در حقیقت تماشاگر علاقمند به این آثار به فیلمنامهنویس و کارگردان سریال فرصت میدهد تا سوار داستان شده و آن را به نقاط عطف برسانند. مهران مدیری یکی از همین دسته کارگردانها است که میتوان این موضوع را تقریبا در تمامی آثارش مشاهده کرد و آخرین ساختهاش «قهوه پدری» محصول فیلمنت نیز از آن مستثنی نیست و حال که این سریال به تازگی پخش دهمین قسمت خود را پشت سر گذاشته، میتوان به آن نگاه جامعتری انداخت.
در قسمتهای نخست «قهوه پدری»، ابتدا با خانواده جهانگیر ادیب و مسائل مختلف آنها آشنا شده و بیپول شدن آنها به معنای مطلق کلمه، نقطه عطف اصلی را رقم میزند؛ عطفی که قصه را وارد فاز متفاوتی کرده و آنها را به سمت سرمایهگذاری روی قهوه و سپس سرقت از بانک به شیوه فیلمهای قدیمی میاندازد. قصه «قهوه پدری» از اینجا به بعد است که سروشکل بهتری به خود گرفته و شخصیتها سر جای درست خود قرار میگیرند. به این ترتیب، شوخیهای نوشته نیز با زمانبندی مناسب بازیگران اجرا شده و تماشاگران کار را میخنداند به ویژه با ورود شخصیتی ملقب به «اون» که مغز متفکر تمام اتفاقهای پنج قسمت اخیر «قهوه پدری» محسوب میشود. حفر تونل برای سرقت از بانکی که در آن سیمین کار میکند، شخصیت دیگری به نام ناصر ملقب به ناصر تونل را به سریال اضافه میکند. شخصیت بامزهای که مکمل شخصیتهای اصلی بوده و شوخیهای بانمکی نیز با محوریت او شکل میگیرد.
کاشت اطلاعاتی هم که نویسندگان فیلمنامه در قسمت نخست با محوریت شکل قهوه درست کردن جهانگیر انجام دادهاند، به کار «قهوه پدری» آمده و نقطه عطفی را خلق میکند. ایده انداختن ذغال داغ داخل قهوه که فرمول آن را جهانگیر از خانوادهاش ارث برده، به زندگی این خانواده رونق بخشیده و در عین حال قهوههای روی دست مانده آنها را آب میکند! مدیری در این بخش روی فضای مجازی به خصوص اینستاگرام و وایرال شدن قهوه جهانگیر مانور داده و شوخیهای بامزهای را بر این اساس شکل داده که نمونه آن را در گزارش خبری تلویزیون از کافه آنها میبینیم. به موازات آن، ماجرای حفر تونل هم پیش رفته و در قسمت دهم به کنجکاوی نجمالدین میخچالچی رییس شعبه بانک گره میخورد؛ یک پیچ داستانی ساده تا تماشاگر را تشویق به تماشای قسمت بعدی آن کند. همچنین میتوان به امانت گرفتن وانت فاضلی توسط مجید ادیب برای بیرون بردن خاک ناشی از حفاری اشاره کرد که نقطه عطف خوبی برای قسمت دهم به حساب میآید.
حضور شبانه خانواده ادیب برای توضیح بابت دزدیده شدن وانت، شوخیهای خوبی در دل خود دارد که برای تماشاگر جذاب به نظر میرسد به ویژه با تکیه روی شخصیت خاص وکیلی و چالش همیشگی او با دامادش که ماجرای دزدیده شدن وانت را پیچیدهتر میکند.
شخصیتهای اصلی و فرعی سریال «قهوه پدری» به سیاق سریالهای کمدی ایرانی بیشتر وجوه تیپیک داشته و با تکیه بر قصه پیش میروند؛ از جهانگیر و همسرش سیمین تا مجید، سعید، سپیده و ملیسا که آنها را اون، میخچالچی و بهار، ناهید و منوچ شرخر تکمیل میکنند. تنها نکتهای که آنها را متمایز کرده، میزان اغراقهای به کار رفته در آنها است، موضوعی که در آن زیادهروی صورت نگرفته و تنها ناهید و بهار همسر میخچالچی سروشکل اغراق شدهتری دارند.
«قهوه پدری» به لحاظ کارگردانی وضعیت نسبتا مناسبی دارد و با ریتم خوبی هم پیش میرود. بازیها هم با جلو رفتن قصه وضعیت بهتری به خود گرفته و به یکی از نقاط قوت آن بدل میشود به ویژه سام درخشانی، ژاله صامتی، مجید نوروزی و حامد وکیلی که در اجرای شوخیهای طراحی شده عالی عمل کردهاند؛ درست همان چیزی که تماشاگر دوستدار سریالهای کمدی از آن انتظار داشته و بابت آن حاضر به صرف هزینه است.
«قهوه پدری» به عنوان یک سریال کمدی، در ۱۰ قسمتی که پخش شده تا حدود زیادی موفق به جلب نظر تماشاگران خود شده و با شیبی ملایم به سمت قسمتهای پایانی خود میرود.
در قسمتهای نخست «قهوه پدری»، ابتدا با خانواده جهانگیر ادیب و مسائل مختلف آنها آشنا شده و بیپول شدن آنها به معنای مطلق کلمه، نقطه عطف اصلی را رقم میزند؛ عطفی که قصه را وارد فاز متفاوتی کرده و آنها را به سمت سرمایهگذاری روی قهوه و سپس سرقت از بانک به شیوه فیلمهای قدیمی میاندازد. قصه «قهوه پدری» از اینجا به بعد است که سروشکل بهتری به خود گرفته و شخصیتها سر جای درست خود قرار میگیرند. به این ترتیب، شوخیهای نوشته نیز با زمانبندی مناسب بازیگران اجرا شده و تماشاگران کار را میخنداند به ویژه با ورود شخصیتی ملقب به «اون» که مغز متفکر تمام اتفاقهای پنج قسمت اخیر «قهوه پدری» محسوب میشود. حفر تونل برای سرقت از بانکی که در آن سیمین کار میکند، شخصیت دیگری به نام ناصر ملقب به ناصر تونل را به سریال اضافه میکند. شخصیت بامزهای که مکمل شخصیتهای اصلی بوده و شوخیهای بانمکی نیز با محوریت او شکل میگیرد.
کاشت اطلاعاتی هم که نویسندگان فیلمنامه در قسمت نخست با محوریت شکل قهوه درست کردن جهانگیر انجام دادهاند، به کار «قهوه پدری» آمده و نقطه عطفی را خلق میکند. ایده انداختن ذغال داغ داخل قهوه که فرمول آن را جهانگیر از خانوادهاش ارث برده، به زندگی این خانواده رونق بخشیده و در عین حال قهوههای روی دست مانده آنها را آب میکند! مدیری در این بخش روی فضای مجازی به خصوص اینستاگرام و وایرال شدن قهوه جهانگیر مانور داده و شوخیهای بامزهای را بر این اساس شکل داده که نمونه آن را در گزارش خبری تلویزیون از کافه آنها میبینیم. به موازات آن، ماجرای حفر تونل هم پیش رفته و در قسمت دهم به کنجکاوی نجمالدین میخچالچی رییس شعبه بانک گره میخورد؛ یک پیچ داستانی ساده تا تماشاگر را تشویق به تماشای قسمت بعدی آن کند. همچنین میتوان به امانت گرفتن وانت فاضلی توسط مجید ادیب برای بیرون بردن خاک ناشی از حفاری اشاره کرد که نقطه عطف خوبی برای قسمت دهم به حساب میآید.
حضور شبانه خانواده ادیب برای توضیح بابت دزدیده شدن وانت، شوخیهای خوبی در دل خود دارد که برای تماشاگر جذاب به نظر میرسد به ویژه با تکیه روی شخصیت خاص وکیلی و چالش همیشگی او با دامادش که ماجرای دزدیده شدن وانت را پیچیدهتر میکند.
شخصیتهای اصلی و فرعی سریال «قهوه پدری» به سیاق سریالهای کمدی ایرانی بیشتر وجوه تیپیک داشته و با تکیه بر قصه پیش میروند؛ از جهانگیر و همسرش سیمین تا مجید، سعید، سپیده و ملیسا که آنها را اون، میخچالچی و بهار، ناهید و منوچ شرخر تکمیل میکنند. تنها نکتهای که آنها را متمایز کرده، میزان اغراقهای به کار رفته در آنها است، موضوعی که در آن زیادهروی صورت نگرفته و تنها ناهید و بهار همسر میخچالچی سروشکل اغراق شدهتری دارند.
«قهوه پدری» به لحاظ کارگردانی وضعیت نسبتا مناسبی دارد و با ریتم خوبی هم پیش میرود. بازیها هم با جلو رفتن قصه وضعیت بهتری به خود گرفته و به یکی از نقاط قوت آن بدل میشود به ویژه سام درخشانی، ژاله صامتی، مجید نوروزی و حامد وکیلی که در اجرای شوخیهای طراحی شده عالی عمل کردهاند؛ درست همان چیزی که تماشاگر دوستدار سریالهای کمدی از آن انتظار داشته و بابت آن حاضر به صرف هزینه است.
«قهوه پدری» به عنوان یک سریال کمدی، در ۱۰ قسمتی که پخش شده تا حدود زیادی موفق به جلب نظر تماشاگران خود شده و با شیبی ملایم به سمت قسمتهای پایانی خود میرود.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0