علی لاریجانی، نخستین رئیس‌ جمهور قرن پانزدهم ایران؟

از دیشب که زمزمه‌های نیامدن آیت‌الله رییسی به کارزار انتخابات در فضای مجازی داغ شده است، به همان میزان گمانه‌زنی‌های مقرون به واقعیت پیرامون کاندیدا شدن علی لاریجانی نیز برجسته و پررنگ شده است.

رسول جعفریان از شخصیت‌های حوزوی، روز گذشته طی توییتی آمدن لاریجانی به گردونه انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ را قطعی دانست. محمد مهاجری فعال رسانه‌ای اصولگرا و نزدیک به علی لاریجانی نیز در در مطلبی که در توییتر خود منتشر کرد، لاریجانی را گزینه اصلح دانست و گمانه‌زنی‌ها پیرامون نامزد شدن رییس پیشین مجلس را تقویت کرد.

اما آیا علی لاریجانی گزینه مناسبی برای تصدی ریاست دولت سیزدهم در طلیعه قرن جدید شمسی می‌باشد؟ برای پاسخ به این سوال باید از یک سو به الزامات کشور در شرایط فعلی و از سویی دیگر به سوابق و خصیصه‌های سیاسی و کاریزماتیک علی لاریجانی رجوع کرد.

بدون تردید، شرایط امروز کشور نیازمند اجماع حاکمیتی و استمرار خط اعتدال و اجتناب و اعراض از افراط و تفریط یا تندروی و کندروی است. سکاندار دولت آتی باید شخصیتی از همه لحاظ معتدل و مقبول باشد؛ یعنی هم معتمد و مورد وثوق حاکمیت و شخص رهبر معظم انقلاب باشد – تا اجماع حاکمیتی حاصل شود و در این شرایط خطیر از تشتت و افتراق در رده‌های عالی حکومتی پرهیز شود- و هم مورد اقبال مردم باشد و اصطلاحا آرای منفی کمی در بدنه اجتماع داشته باشد. در شرایط فعلی، هیچ رجل سیاسی به اندازه لاریجانی، حائز معیارهای پیش گفته نیست؛ لاریجانی به قدری مورد اعتماد و وثوق رهبر انقلاب است که معظم‌له بلافاصله پس از کنار کشیدن او از اداره قوه مقننه کشور، حکم مشاور برایش صادر کرد و ماموریت خطیر به سرانجام رساندن معاهده همکاری استراتژیک بلندمدت با چین را به وی تفویض کرد. از سویی دیگر، ۱۲ سال اداره بی‌نقص مجلس شورای اسلامی و نمایندگی مردم در این مجلس، لاریجانی را نزد عموم مردم به چهره‌ای معتدل و دارای پرستیژ و پرنسیب سیاسی و عاری از افراط و تفریط و انحراف تبدیل کرده است. نخبگان حوزوی و دانشگاهی و طبقه الیت جامعه نیز، لاریجانی را در صفت یک فیلسوف پرورش یافته در بیت معظم مرجعیت می‌شناسد.

در نگاهی دیگر، شاید هیچ رجل سیاسی مطرح شده برای نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری به اندازه لاریجانی خوش سابقه نباشد؛ سالها اداره صداوسیما در نهایت خردورزی و سپس پیگیری اصولی پرونده هسته‌ای کشور طی مدت تصدی دبیری شورای عالی امنیت ملی و نهایتا ریاست ۱۲ ساله بر نهاد قانونگذاری کشور، لاریجانی را به تنها رجل سیاسی برازنده ریاست جمهوری در ایران اسلامی تبدیل کرده است.