جامبولات تدیف: مربیان ما از ایران و آمریکا بهتر هستند/ کشتی گیری نمی شناسم از خانواده مرفه باشد

به گزارش ایسنا و به نقل از استار، جامبولات تدیف ۲۰ سال پیش هدایت تیم ملی کشتی آزاد روسیه را بر عهده گرفت. در عین حال ، شما نمی توانید او را مربی پیر بدانید.  تدیف در ۳۳ سالگی مربی تیم ملی کشتی روسیه شد. تحت رهبری تدیف ، تیم ملی روسیه چهار بار در المپیک بهترین بود (۲۰۰۴ ، ۲۰۰۸، ۲۰۱۶ ، ۲۰۲۱ – در سال ۲۰۱۲ ، ماگومد حسینف با تیم کار کرد) – در توکیو کشتی گیران روسیه سه طلا (عبدالرشید سعدالله یف، زائوربک سیداکوف ، زائور اوگویف) و دو برنز (گادژیموراد رشیدوف و آرتور نایفونف) گرفتند.

تدیف در مصاحبه با “SE” در مورد بهترین کشتی گیران کشورش نیز به طور مفصل صحبت کرد. 
 

– برای نتیجه گیری در المپیک چه نمره ای به تیم می دهید؟

رضایت بخش. بچه ها آمادگی خوبی داشتند ، کادر مربیگری خوب کار  کرد – آنها ورزشکاران را با شرایط خوب به مسابقات آوردند. همه ما ، به استثنای سنگین وزن با مدال  برگشتیم. ما در  رده بندی تیمی مقام اول را کسب کردیم.

– برویم سراغ شخصیت ها. بیایید با زائوربک سیداکوف شروع کنیم. المپیک برای او آرام بود اما اگر مبارزات او در تورنمنت های دیگر را به یاد آورید – به عنوان مثال با باروز، با چامیزو او در آخرین ثانیه ها پیروز شد. او دارای چنین ویژگی است – یعنی ربودن پیروزی در ثانیه های پایانی. این را چگونه توضیح می دهید؟

او به تنهایی یک استراتژیست است. به عنوان مثال، باروز یک مبارز تهاجمی است، او می تواند تا آخرین ثانیه ها حمله کند. بنابراین استراتژی این است که او نقطه ای را در نظر بگیرد و در آنجا حریفش را زمین گیر کند. این یک روی سکه است. وقتی صحبت از مسابقات جهانی و المپیک می شود طرف مقابل بسیار خطرناک است. این سبک کشتی سیداکوف است. البته او مربیان ما را در چنین شدت و حتی زمانی که مدال طلا در خطر است به سکته قلبی می رساند. او یک ورزشکار منحصر به فرد است. همه چیز را تا آخرین ثانیه محاسبه می کند. البته نقش مربی هم تعیین کننده است. ما قوی ترین مدرسه کشتی جهان را داریم، فرایند آموزش ما قوی ترین است ، بهترین متخصصان با ما هستند. ما همچنین جوانترین تیم جهان را داریم. با خودم فکر می کنم چه کسی می تواند در برابر ما پیروز شود؟  من در اردوها در تیم ملی همین را به ورزشکاران می گویم. حتی کادر مربیگری ما در کشتی از آمریکایی ها و ایرانی ها و … قوی تر است. اگر مربیان ما همین الان هم روی تشک کشتی بیایند، تمام مربیان آنها را شکست می دهیم. ما القا می کنیم که قوی ترین هستیم و فقط باید به طلا فکر کنیم. سایرین هم به نقره و برنز فکر کنند.

– بریم سراغ عبدالرشید سعدالله یف. او دومین المپیک را برد، شاید سومین را نیز ببرد. فکر می کنید او هنوز در چند دوره المپیک توانایی حضور دارد؟

کشتی فقط فرم بدنی نیست. شما به مهارت های ورزشی و آمادگی بدنی نیاز دارید. اکنون من فکر می کنم که عبدالرشید از نظر بدنی کمتر از سنگین وزن ها نیست و تنها به تکنیک در این دسته نیاز دارد. حتی فکر نمی کنم او به گیبل استیوسون (قهرمان سنگین وزن المپیک که به سازمان WWE پیوست) ببازد.

– متاسفانه تیم ملی روسیه در سنگین وزن مشکل دارد  هیچ تصوری وجود ندارد که عبدالرشید وزن خود را افزایش دهد؟

امروزه در وزن ۹۷ کیلوگرم عبدالرشید کمترین وزن را دارد. حتی اگر به هیکل او نگاه کنید – او کوچکتر از همه است. بنابراین ، برای افزایش تا وزن ۱۲۵ کیلوگرم فکر می کنم ساختار بدنش اجازه نمی دهد.

همانطور که ورزشکاران می گویند ، افزایش وزن حتی دشوارتر از کاهش وزن است.

اما ما یک مورد داشتیم: گاتسالوف به وزن بالا رفت و در وزن سنگین پیروز شد. بنابراین چنین تجربه ای وجود دارد.

اصلا عبدالرشید نیاز به مربی دارد؟

او خیلی باهوش است و اگر اشتباه کند همیشه اشتباهات را می پذیرد. اما یک لحظه وجود داشت – در سال ۲۰۱۷ ، زمانی که او شکست خورد (در مسابقات جهانی به کایل اسنایدر). ما یک گفتگوی مردانه داشتیم. او آنچه را که من خواسته بودم انجام نداد. او با همه چیز موافقت کرد و نگرش خود را نسبت به این موضوع تغییر داد که باید اشتباه را بپذیرد. سیداکوف و عبدالرشید خیلی شبیه هم هستند و معتاد تمرین کردن هستند. بعضی وقت ها آنها را از تمرین بیرون می آوریم. اگر دقت کنید در فینال عبدالرشید به پاهای حریف نرسید نه به خاطر که نخواهد بلکه مصدوم بود. نمی شد قبل از المپیک او به بیمارستان برده شود و حجم اخبار بد تاثیر بدی رو او می گذاشت و به همین خاطر این کار را به تاخیر انداختیم.

آیا این خطر وجود داشت که عبدالرشید به المپیک نرود؟

هیچ خطری وجود نداشت.

– بعد از قهرمانی در المپیک ، از عبدالرشید پرسیدم: “آیا خودت را عالی می دانی؟” و او پاسخ داد: “دیروز یک شخص بزرگ اینجا صحبت کرد.” او این را درباره لوپز  کوبایی در کشتی فرنگی گفت. سپس به الکساندر کارلین نیز اشاره کرد. به نظر شما آیا اکنون می توان سعد الله یف را یک مبارز بزرگ نامید؟

من او را ورزشکار بزرگی می دانم. او تاکنون چهار بار قهرمان جهان شده است. به نظر من حتی اگر یک بار قهرمان جهان شده اید در حال حاضر عالی هستید. او فوق العاده است.

– آیا عبدالرشید هنوز جایی برای رشد دارد یا به اوج خود رسیده است؟

– فکر می کنم وقتی او المپیک پاریس را ببرد می شود درباره آن صحبت کرد.  همه چیز بستگی به زمان دارد. امروز لوپز، کارلین ، بووایسار سایتیف ، ماولت باتیروف وجود دارند. رسیدن به این سطح زمان می برد ، منظورم از نظر نتایج است. به قول معروف، تولد کودک ۹ ماه طول می کشد ، زودتر کار نمی کند. شاید درست شود ، اما کیفیت متفاوت خواهد بود. در مورد کشتی هم همینطور است. زمان همه چیز را مشخص می کند.

کایل اسنایدر از نظر بدنی بسیار قوی است ، اما به هیچ وجه نمی تواند سعدالله یف را کنار بزند.

عبدالرشید واقعاً شبیه یک تانک است.  او با هوش است و به جز “فیزیک” از همه جهات سرتر است. فقط اسنایدر قدرت دارد ، در حالی که عبدالرشید قدرت فنی دارد. در اینجا یک مثال برای شما وجود دارد: گاو نیز بزرگ است، اما یک فرد می تواند یک چوب برداشته و گاو را به هر کجا که می خواهد براند. اینجا هم همینطور است. یک رهبر وجود دارد ، یک ارکستر در مقابل او قرار دارد. رهبر ارکستر رهبری می کند.

۱۱ سال پیش در مصاحبه ای با SE گفتید که بودجه تیم ۱.۵ میلیون دلار است. الان چقدر است؟

حدود ۲ میلیون دلار ، اما موضوع این نیست. هرکسی دوست دارد بودجه با توجه به نتیجه مطابق شایستگی باشد. فرض کنید من همه چیز را می گذارم وسط حتی به سه نفر اول نمی رسم.  نمی خواهم روی یک ورزش خاص تمرکز کنم.

فکر کنم منظور شما را متوجه شدم.

بله ، یک ورزشکار میلیون ها دلار دریافت می کند که ما سالانه آن بودجه را برای ۷۰ نفر هزینه می کنیم. قهرمان المپیک ما ۱۰۰ هزار روبل(حدود ۱۴۰۰ دلار) در ماه دریافت می کند ، اما این شخص به چیزی نرسیده است. من نمی دانم چرا چنین اتفاقی رخ می دهد. به نظر من  باید تجدید نظر شود. هنگامی که یک ورزشکار قهرمان جهان یا قهرمان المپیک می شود افتخار بسیار بزرگی است ولی ورزشکار دیگر حتی به پنج نفر اول هم نمی رسد.  برای چی؟ صادقانه بگویم. کسی همه چیز دارد اما هیچ نتیجه ای ندارد ، و برای کسی هیچ چیز نیست اما نتایج درخشانی وجود دارد. من این را نمی فهمم  هر فرد عادی هم نمی فهمد.

– در همان مصاحبه ، گفتید که حقوق شما ۲۵ هزار روبل در ماه است.

– در آن زمان ، حتی ۲۵ هزار نبود ، بلکه ۱۵ هزار بود.

– و حالا؟

– اکنون در حدود ۱۳۰-۱۴۰ هزار روبل (حدود ۱۸۰۰ دلار) .

– راضی هستی؟ آیا این به نظر شما عادلانه است؟

– من ۱۰۰ هزار روبل به راننده خود پرداخت می کنم. افرادی که وضعیت من در ورزش های دیگر را دارند میلیون ها روبل درآمد دارند.

فابیو کاپلو برای کار در تیم ملی فوتبال روسیه اگر اشتباه نکنم سالانه ۶ میلیون یورو دریافت می کرد.

نتیجه کجاست؟ چه کسی صدای ما را می شنود و چه کسی این مصاحبه را نگاه می کند. یک مربی یک قهرمان المپیک یا یک قهرمان جهان پرورش داده است. و او این پول خرد را دریافت می کند چرا چنین نگرشی است؟ چگونه می توانید در منطقه فرزند خود را به شخصی واگذار کنید که ۱۵ یا ۲۰ هزار روبل دریافت می کند؟ این میزان متوسط ​​است. من به چنین مربی اعتماد ندارم. ما باید به نحوی همه اینها را تجدید نظر کنیم. امروز طلای المپیک برای روسیه ۵۶ هزار دلار هزینه دارد. حتی در میان کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق ، ما در آخرین مکان هستیم. در زیر گرجستان ، ازبکستان ، قرقیزستان.

-آیا می توانید کسی را به یاد بیاورید که از خانواده ای بسیار مرفه بود و توانست کشتی گیر موفقی شود؟

من نمی شناسم.

انتهای پیام