رقیبانم از اسکی کردن زنان در ایران شگفت‌زده می‌شوند

به گزارش ایسنا و به نقل از خبرگزاری فرانسه، عاطفه احمدی مدت کوتاهی پس از این که می‌توانست راه برود، اسکی را یاد گرفت، اما مسیر المپیک زمستانی برای این جوان ۲۱ ساله کاملاً هموار نبوده است.

احمدی تنها بانوی ایرانی که به بازی‌های پکن راه یافت، به خبرگزاری فرانسه گفت که سه ساله بود که والدینش برای اولین بار او را با اسکی آشنا کردند. این ورزشکار که اهل آبعلی در شرق تهران است، می گوید: آنقدر کوچک بودم که نفهمیدم این تکه‌های چوب برای چیست، اما یاد گرفتم.

اما طولی نکشید که استعداد طبیعی احمدی به یک رویای المپیکی تبدیل شد. احمدی گفت: زمانی که حدیث خواهرم اولین مسابقات خود را شروع کرد، گریه می‌کردم چون می‌خواستم او را دنبال کنم.

یکی از سوغاتی‌هایی که خواهرش از بازی‌های المپیک زمستانی جوانان ۲۰۱۲ در اتریش به ارمغان آورد، نشان بازی‌ها بود.

احمدی گفت: از آن زمان بود که رویای المپیک را شروع کردم. به یاد دارم که در کودکی به طرز ناشیانه‌ای پنج حلقه المپیک را پشت دفترم می‌کشیدم. من خودم را متقاعد کردم که در آن شرکت خواهم کرد، بدون این که واقعاً بدانم بازی ها چگونه است.

“من فقط اراده‌ام داشتم”

او گفت که رقیبان بین‌المللی اغلب با شنیدن این که او از ایران است، شوکه می‌شدند. این اسکی‌باز گفت: از من می‌پرسند برف داریم یا نه… فکر می‌کنند ما کشوری بیابانی مثل عربستان هستیم. اما حتی در تابستان نیز می‌توانید این ورزش را در دماوند یا علم کوه انجام دهید، یخچال‌هایی که ارتفاع آنها ۵۶۰۰ متر است.»

او افزود که آن‌ها هم‌چنین از این که زنان در یک کشور اسلامی اسکی می‌کنند شگفت‌زده می‌شوند. من به آن‌ها می گویم که دین مانع ورزش زنان نمی‌شود.

ایران دارای چندین پیست اسکی است که برای هر دو جنس باز است. نزدیک‌ترین افراد به تهران، تفریحات خانوادگی محبوب خود را دارند.

احمدی در ۱۰ سالگی برای اولین مسابقه خارج از کشور به قزاقستان سفر کرد و در ۱۶ سالگی به تیم ملی پیوست.

سفر ناتمام

اولین ناامیدی بزرگ احمدی در آستانه بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۸ در پیونگ چانگ کره جنوبی رقم خورد.

او گفت: من انگیزه فوق‌العاده‌ای داشتم. ۱۷ ساله بودم و می‌خواستم تاریخ‌ساز شوم و جوان‌ترین اسکی باز ایرانی باشم که به المپیک رفته است. اما کمیته او را انتخاب نکرد و گفت که او خیلی جوان است.

او گفت: من ویران شده بودم. دو هفته گریه کردم. می‌خواستم اسکی را ترک کنم. دو ماه بعد، خودم را جمع کردم و دوباره تمرین را شروع کردم. می‌خواستم به همه ثابت کنم با وجود سنم چه توانایی‌هایی دارم.

احمدی گفت که می‌خواهد “سفر ناتمام” پدرش را پس از کمبود بودجه که او را مجبور به ترک ورزش حرفه‌ای کرد، به پایان برساند.

در سال ۲۰۱۹ او در مسابقات قهرمانی جهان در اسلالوم چهل و ششم شد و در سال ۲۰۲۱ دقیقاً در همان مکان به پایان رسید.

یکی از تنها سه ایرانی که قرار است در پکن شرکت کند، در روستای خود به یک نماد تبدیل شده است و امیدوار است بتواند الگوی سایر زنان جوان باشد.

این ورزشکار در پایان گفت: من در یک شهر سنتی به دنیا آمدم که در آن تعداد زیادی ورزشکار زن حرفه‌ای وجود ندارد. دختری از منطقه ما که به بزرگترین میدان ورزشی جهان می‌رسد می‌تواند الگو باشد.

انتهای پیام