اهمیت نهادینه سازی فرهنگ توجه به سلامت روان در جامعه

کلمه نیوز _ سید وحید حسینی در نشست کمیته پیشگیری از خودکشی دانشگاه گفت: بی شک، نشاط اجتماعی یکی از مؤلفه های اصلی رفاه و از مهم ترین شاخص های توسعه در کشورها به شمار می رود و نقش بسیار مهمی در سلامت و پویایی اجتماعی ایفا می کند.

او با اشاره به تاکید سازمان بهداشت جهانی در زمینه نقش بهداشت روان در سلامت جامعه گفت: با این حال با وجود نقش عمده بهداشت روان در سلامت عمومی، در بسیاری از نقاط جهان این موضوع در درجه اهمیت پایین تری نسبت به سلامت و بیماری های جسمانی واقع شده و مورد غفلت قرار گرفته است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز با بیان اینکه مردم در حال حاضر نسبت به سلامت جسمی خود توجه داشته و اقدام به ارزیابی آن می کنند، بر اهمیت نهادینه سازی فرهنگ توجه به سلامت روان در جامعه، همسو با سلامت جسمی تاکید کرد.

دکتر حسینی، توصیه دین مبین اسلام به مفاهیمی نظیر توکل و امید، مثبت نگری، قناعت و انتظارات منطقی، کنترل خشم، پرهیز از اندوه، خوش رفتاری، نشاط و شادمانی و همچنین اهمیت دادن به شبکه های حمایتی عاطفی و اجتماعی مانند خانواده را بیانگر توجه ویژه اسلام به بهداشت روان و نقشی آن در سعادت بشر دانست و اظهار کرد: در مطالعات مختلف نیز نقش باورهای مذهبی در سلامت روان به تایید رسیده است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز خودکشی را یکی از موضوعات مهم در حوزه سلامت روان برشمرد و تاکید کرد: با استفاده از امکانات موجود، هم افزایی در زمینه به کارگیری توانمندی های موجود در دانشگاه و دیگر ارگان های مرتبط، می توان بسیاری از مشکلات موجود در این حوزه را کنترل کرد و شاهد کاهش این معضل باشیم.

اهمیت توانمندسازی مجموعه سلامت در مدیریت برنامه های مقابله با خودکشی

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در این نشست، ضمن ارائه گزارشی از وضعیت خودکشی در جهان، کشور و استان فارس، چالش های پیش رو در شناسایی، مراقبت و پیگیری افراد دارای اختلالات روانی را بیان کرد.

دکتر «عباس رضائیان زاده» گفت: خودکشی یکی از ۱۰ علت عمده مرگ در جهان است و به دلیل اهمیت آن، در ایران برنامه ‌های مدونی برای پیشگیری از خودکشی پیش بینی شده است.

او مداخلات روانشناسی و روانپزشکی در آسیب های اجتماعی و بررسی روند و ابعاد مختلف آن را برنامه ای درازمدت خوانده و گفت: در این زمینه توجه ویژه به افراد دارای سابقه اقدام به خودکشی، استفاده از ظرفیت های برون بخشی و توانمندسازی بهورزان، مراقبان سلامت و کارشناسان سلامت روان می تواند راهگشا باشد.