وزیر خارجه‌ای که حتی نتوانست متن انگلیسی را از رو بخواند!

آقای مستقر در اتاق وزیر خارجه! آبروی ملی به درک! صلاح خود را هم نمی‌دانی؟ …….. ✍️مصطفی فقیهی شگفتا از اعتماد به نفسِ بر عرش نشسته‌ی این فرد! می‌داند ⁧انگلیسی⁩ نمی‌داند، اما باز هم دوست دارد شانس خود را امتحان کند! نه پای تخته‌ی کلاس ششم که نهایتاً چند دانش‌آموز بخندند و معلم، نمره‌ی پایین […]

آقای مستقر در اتاق وزیر خارجه! آبروی ملی به درک! صلاح خود را هم نمی‌دانی؟
……..

✍️مصطفی فقیهی
شگفتا از اعتماد به نفسِ بر عرش نشسته‌ی این فرد! می‌داند ⁧انگلیسی⁩ نمی‌داند، اما باز هم دوست دارد شانس خود را امتحان کند!
نه پای تخته‌ی کلاس ششم که نهایتاً چند دانش‌آموز بخندند و معلم، نمره‌ی پایین دهد؛ بل‌که این اتفاقِ حیرت‌انگیز، در «شورای امنیت سازمان ملل» و در مقابل نماینده‌ی ارشد کشورها و چشمان صدها میلیون‌ نفر به وقوع پیوسته است. آبروی ملی که علی‌القاعده، ریالی برای حضرات ارزش ندارد؛ اما پرسش این است که در منظومه‌ی فکری اینان، خیر و صلاح شخصی چگونه تعریف می‌شود؟
و لابد، سخنرانی را که به سرانجام رسانده، ژستِ اقتداری دست‌نیافتنی برای حضار و هیأت‌همراه‌ش گرفته که «بَـــه! باز هم مثل همیشه، تو بُردی حسین»! و بالاخص آن‌جا که فرمود:⁧ گَزّه⁩
پی‌نوشت: بحرانِ «اعتماد به نفس کاذِب» و میل به مبالغه‌ی بیش از حد درمورد استعدادها و توانایی‌های‌ شخصی، از دردهای بزرگ این روزهای کشور است..

✍️محمدحسین کریمی‌پور
وزیر خارجهٔ ج.ا در شورای امنیت از تلفظ ساده‌ترین کلمات عاجز ماند اما باز اصرار دارد به انگلیسی سخن بگوید و‌ خود و‌ کشورش را مسخرهٔ آدم و‌ عالم‌ کند. این نادانی که بعد از اینهمه گاف، هنوز نمی‌فهمد مصلحت شخص خودش چیست، چگونه قرارست حول مصلحت ایران با دیپلمات‌های کارکشته، مذاکره کند؟