کانادا: سفارت افغانستان را به تروریست‌های طالبان نمی‌دهد

یک مقام دولت کانادا گفت که اوتاوا هنوز حتی به نامه‌‌ای که طالبان سال ۲۰۲۲ به دولت این کشور فرستادند و حاوی درخواست پذیرش دیپلمات‌های این گروه بود، پاسخ نداده است. رسانه کانادایی اوتاوا سیتیزن در گزارشی به نقل از جیسون کونگ، سخنگوی امور بین‌الملل دولت کانادا، نوشت که کاردار منصوب طالبان در سفارت افغانستان در قطر ۲۱ نوامبر ۲۰۲۲ نامه‌ای به دولت کانادا نوشت و از این کشور خواست دیپلمات‌های جدید وابسته به طالبان را برای ماموریت در کانادا بپذیرد اما هیچ پاسخی به این نامه داده نشد؛ «برخوردی مطابق سیاست دولت کانادا مبنی بر به رسمیت نشناختن حاکمان فعلی افغانستان.»
مقام‌های کانادایی گفتند که دیپلمات‌های دولت پیشین افغانستان هنوز در سفارت این کشور در اوتاوا مستقرند و هیچ‌ رابطه‌ای با طالبان ندارند.
این گزارش اشاره می‌کند که سفارت افغانستان در کانادا به دلیل اینکه از وزارت خارجه طالبان بودجه نمی‌گیرد، با کمبود منابع مالی مواجه است و به همین دلیل تعداد کارکنانش را کاهش داده است؛ با این حال همچنان از طریق درآمد حاصل از ارائه خدمات کنسولی به فعالیت ادامه می‌دهد.  یک مقام سفارت افغانستان در کانادا که نخواست نامش فاش شود، به این رسانه کانادایی گفت آن‌ها تاکنون هیچ درخواستی برای کمک مالی به وزارت خارجه طالبان نفرستاده‌اند. او تصریح کرد: «طالبان فاقد مشروعیت ملی و بین‌المللی‌اند. آن‌ها بر خلاف قانون اساسی قدرت را به دست گرفتند. علاوه بر این، رویکرد طالبان به بسیاری از مسائل مهم مانند حقوق زنان، آموزش و روابط بین‌الملل با ارزش‌های مشترک و هنجارهای بین‌المللی کاملا ناسازگار است.»
در همین حال، مریلین گوورمونت، یکی دیگر از مقام‌های بخش روابط خارجی دولت کانادا، به رسانه اوتاوا سیتیزن گفت: «کانادا طالبان را به عنوان دولت قانونی افغانستان به رسمیت نمی‌شناسد و هرگز هم نخواهد شناخت. کانادا نماینده‌ای را که طالبان منصوب کرده باشد، نه می‌پذیرد نه تایید خواهد کرد و با مقام‌هایی فعلی افغانستان روابط رسمی برقرار نخواهد کرد.» با این حال، رسانه‌های کانادایی اشاره می‌کنند که کارشناسان غیروابسته به دولت در مورد اینکه آیا اتاوا باید فاصله‌اش را با دولت طالبان حفظ کند یا خیر، اختلاف نظر دارند. برخی می‌گویند تعامل تنها راهی است که کانادا می‌تواند امیدوار باشد از طریق آن بر آنچه در افغانستان اتفاق می‌افتد تاثیر بگذارد. در حالی که برخی دیگر معتقدند شیوه‌های وحشیانه و نگرش زن‌ستیزانه‌ حاکمان جدید افغانستان تزلزل‌ناپذیر است و هرگونه تماس رسمی با این گروه تنها به آن‌ها مشروعیت می‌بخشد.
از جمله مخالفان این رابطه کریس الکساندر است که در گذشته هم در سمت سفیر کانادا در افغانستان و هم به عنوان معاون نمایندگی سازمان ملل متحد در این کشور خدمت کرده است. او می‌گوید که اگر اتاوا اکنون با کابل روابط دیپلماتیک برقرار کند، هیچ سودی نخواهد داشت و حتی معتقد است که دولت کانادا علاوه بر سران طالبان، باید حامیان آن‌ها در پاکستان و قطر را نیز تحریم کند. او اضافه می‌کند: «ما باید برای ارائه حمایت‌های بشردوستانه و حمایت از مقاومت مسلحانه [علیه طالبان] راهی پیدا کنیم.»
در همین حال، عارف لالانی، سفیر کانادا در افغانستان در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸، بر لزوم برقراری روابط دولت کانادا با طالبان تاکید می‌کند. او می‌گوید: «به نظر می‌رسد که طالبان کل جامعه را به گروگان گرفته‌اند و پاسخ ما نه استفاده از زور و نه استفاده از دیپلماسی بوده است. اگر قرار نیست بجنگیم، اگر قرار نیست کسانی را که می‌خواهند با طالبان بجنگند مسلح کنیم، پس باید با این واقعیت کنار بیاییم که طالبان وجود دارند.» دولت کانادا یکی از دولت‌های غربی است که در دو سال و شش ماه گذشته روابطش با طالبان را بسیار محدود و کنترل‌شده نگه داشته است. هرچند طالبان در این مدت بسیار تلاش کرده‌اند تا با وزارت‌ خارجه این کشور تماس بگیرند و زمینه حضور دیپلمات‌های این گروه در سفارت‌ افغانستان در کانادا را فراهم کنند، کانادا هنوز به هیچ‌یک از این تلاش‌ها روی خوش نشان نداده است.