آیا قالیباف تسلیم تندروها می‌شود؟

 ✍امتداد – داوود حشمتی: قابل حدس بود که بعد از اظهارات مجید انصاری در مورد عدم ابلاغ لایحه حجاب توسط رئیس‌جمهور، افراطی‌هایی که تمام هویتشان به همین لایحه وابسته است و از هواداران جلیلی در انتخابات بودند دست به کار شده و برای تحت فشار قراردادن قالیباف کار را آغاز کنند. 
مجید انصاری گفته بود: «قانون عفاف و حجاب با وجود اینکه نگاشته شده است اما در حالت تعلیق قرار گرفته است. تصور من این است که اگر نگاه حقوقی به این پدیده داشتیم با مشکل توقف و عوارض آن مواجه نبودیم.»
بلافاصله پس از این اظهارات دلواپسان کار خود را آغاز کردند. مرتضی آقاتهرانی رئیس شورای مرکزی جبهه پایداری که مدتها در سکوت به سر می برد از ابلاغ لایحه توسط قالیباف یاد کرد و عامدانه از روز ۱۶ آذربه عنوان روز اجرای حکم نام برد. روزی که در ایران به روز دانشجو اختصاص یافته و گویا قرار است به صورت تعمدی دانشجویان را در این روز عصبانی کنند. 
چراغ دوم را احمد راستینه سخنگوی کمیسیون فرهنگی روشن کرد. او هم بدون اشاره به اینکه دولت باتوجه به اینکه این قانون را مغایر شعارهای انتخاباتی خود میداند آن را ابلاغ نکرده گفته بود: «باید در ابتدا بگویم که امروز درباره لایحه دولت صحبت نمی‌کنیم بلکه درباره قانون صحبت می‌کنیم و شاید یکی از غیر حقوقی‌ترین صحبت‌هایی که شنیده‌ایم، این است که معاون حقوقی رئیس‌جمهوری درباره موضوعی صحبت کند که اساساً در اختیارات دولت نیست.»
وی همچنین تاکید کرد: « قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب مصوبه مجلس و مورد تأیید شورای نگهبان را دارد و ان‌شاءالله مسیر اجرای خود را پیش خواهد برد.» یکی دیگر از یاران رسایی در مجلس زهره لاجوردی بود که در در تذکری به قالیباف گفت: « «چرا قانون عفاف و حجاب را به رئیس جمهور ابلاغ نمی‌کنید؟ عفاف و حجاب خاکریز فرهنگی ماست که حضرت آقا آن را یک ضرورت شرعی و واجب شرعی دانستند. مسئولان ما بدانند که عقب‌نشینی آن‌ها از ارزش‌ها و احکام الهی زمینه را برای گستاخی بیشتر دشمنان فراهم می‌کند.»
حالا جریان حامی جلیلی در مجلس در حال قرار دادن قالیباف در مقابل مسعود پزشکیان هستند. آنها از همان ابتدا هم که قالیباف توانست با وجود آنکه نفر چهارم تهران بود رئیس مجلس شود، از همکاری پزشکیان و قالیباف در این موضوع ناراحت بودند. بعد از انتخابات اما این مساله به شکافی عمیق تر تبدیل شد. 
نمایندگان مجلس قصد دارند در مرحله اول قالیباف را در موضعی قرار دهند که این لایحه را ابلاغ کند. اما قالیباف تمایلی ندارد این قانون به پای او نوشته شود. 
قالیباف اگرچه در دوران ورود به رقابت‌های انتخاباتی مجلس تلاش می کرد اعلام کند در فرآیند نهایی کردن این لایحه بسیار فعال بوده و از این طریق دل تندروها را به دست بیاورد، اما بعد از کاری که جریان پاجوش‌ها با او در انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری کردند، به نظر می‌رسد تمایلی نداشته باشد که همچنان در طرف آنها بایستد. اما در عین حال قالیباف واهمه دارد که با این دسته وارد جدال شود.
دولت اما باید به این مساله واقف باشد که شکست قالیباف در مقابل پاجوش ها در صحن مجلس، به منزله سست شدن پایه های دولت نیز تعبیر خواهد شد. از همین رو تداوم همکاری قالیباف و دولت در مهار پاجوش‌ها در مجلس، هم به نفع دولت است هم به نفع قالیباف و شاید در نهایت به نفع ملت تمام شود. البته شاید!