۵۵ میلیون نفر در کشورهای خود آواره‌‌اند

 گروه بین الملل: جنگ، ناامنی و خشونت، درگیری‌های قومی یا فجایع طبیعی مثل خشکسالی و قحطی به دربدری و رانده‌شدگی میلیون‌ها انسان در سرزمین‌های زادبوم شان منجر شده است. آمار سال ۲۰۲۰ رکوردی هشداردهنده‌‌ را نشان می‌دهد.جنگ‌زدگی، کوچ اجباری و دربدری میلیون‌ها انسان در کشورهای پرتنش در سال ۲۰۲۰ به اوج خود رسید. مرکز “پایش […]

 گروه بین الملل: جنگ، ناامنی و خشونت، درگیری‌های قومی یا فجایع طبیعی مثل خشکسالی و قحطی به دربدری و رانده‌شدگی میلیون‌ها انسان در سرزمین‌های زادبوم شان منجر شده است. آمار سال ۲۰۲۰ رکوردی هشداردهنده‌‌ را نشان می‌دهد.جنگ‌زدگی، کوچ اجباری و دربدری میلیون‌ها انسان در کشورهای پرتنش در سال ۲۰۲۰ به اوج خود رسید. مرکز “پایش آوارگی داخلی” در ژنو، در تازه‌ترین گزارش خود با اعلام آمار ۵۵ میلیون نفر، این رکورد را یک زنگ خطر خواند.  آلکساندرا بیلک، مدیر این مرکز هشدار داده که بحران کرونا شرایط غیرانسانی جنگ‌زدگان و آوارگان داخلی را وخیم‌تر خواهد کرد.
این نهاد در آخرین گزارش خود اعلام کرده که در سال گذشته ۴۸ میلیون نفر برای گریز از از تشنج  و خونریزی، شهرها و زادگاه‌های خود را ترک کرده‌اند. کشورهایی چون افغانستان، اتیوپی، جمهوری کنگو، موزامبیک و سوریه در صف اول فهرست قرار دارند. در سال ۲۰۱۹ این آمار ۴۶ میلیون نفر بود.هفت میلیون نفر دیگر نیز در پی بلایای طبیعی چون سیل و زلزله و خشکسالی آواره شده‌اند.مرکز نظارت بر آوارگان داخلی از زیرمجموعه‌های شورای پناهجویان نروژ است و همکاری تنگاتنگی با سازمان ملل دارد.این‌ نهاد می‌گوید، صدها هزار نفر از مردم جهان از هر دو سو تحت فشار بوده‌اند؛ جنگ و منازعه و شرایط اقلیمی.مصداق بارز این مورد، مردم یمن هستند که ابتدا در جریان جنگ داخلی به نواحی دیگری رانده شدند ولی آوارگی مضاعفی را برای در امان ماندن از سیلاب و آب گرفتگی تحمل کردند.
حقوق بین‌الملل بین آوارگان داخلی و پناهندگان تمایز قائل شده است. کسانی که از جنگ و خشونت و ستم و خطرات جانی به کشور دیگری می‌گریزند، چتری حمایتی دارند که در قوانین و کنوانسیون‌ها تضمین و تامین شده، اما این امر شامل آوارگان داخلی نمی‌شود.
کمیساریای حمایت از پناهندگان سازمان ملل  شمار پناهندگان در سراسر دنیا در سال ۲۰۱۹ را حدود ۲۶ میلیون نفر اعلام کرده است.